✨ بازتولید «استدلال آب معدنی» درباره مصرف گاز
مکتب گرانسازی در کشور ما، برای توجیه تئوریک افزایش هزینههای زندگی مردم، پیوسته دست به انواع استدلالهای بیپایه و بیمایه میزند تا افکار عمومی را آماده پذیرش افزایش قیمت نماید.
از آنجائیکه مادر این استدلالهای بیپایه، استدلال «ارزانتر بودن بنزین از آب معدنی» است، میخواهم یک نام برای این قبیل توجیهات تئوریک انتخاب کنم: «استدلال آب معدنی».
در استدلالهای آب معدنی، شیوه این است که ظاهر دو عدد، بدون بررسی باطن و ماهیت و بعضا حتی صحت آنها، مورد قیاس قرار می گیرد. برای نمونه، در قضیه آب معدنی، گفته میشود که بنزین از آب معدنی ارزانتر است. ظاهر ماجرا کاملا درست است و شنونده اگر عاقل نباشد، بلافاصله در برابر این استدلال تسلیم میشود و به گرانسازی بنزین رضایت میدهد. اما شنونده عاقل، از خود سوال میکند که چرا آب معدنی از بنزین گرانتر است؟ آیا واقعا بنزین کمتر از آب قیمتگذاری شده است؟ اینجاست که با بررسی دقیقتر، متوجه میشود که آب معدنی، در یک بطری پلاستیکی بستهبندی میشود و مواد اولیه آن، یعنی پلی اتیلن ترفتالات (PET)، چون در داخل کشور به دلار قیمتگذاری و فروخته میشود، با افزایش نرخ دلار گران شده و نهایتا به افزایش قیمت آب معدنی منجر شده است. به عبارت دیگر، اگر بنزین داخل این بطریها بستهبندی شده و به فروش رود، بلاتردید از آب معدنی گرانتر خواهد بود. به عبارت روشنتر، بنزین ارزان نیست، آب معدنی گران است.
منتهی چون عموم مردم دانش کافی در این زمینهها ندارند یا تحت تاثیر بمباران تبلیغاتی، مجال تفکر و سوال نمییابند، استدلال آب معدنی بلافاصله رویشان اثر میگذارد.
این شیوه استدلال، به شکلهای گوناگون و در رابطه با اقلام مختلف زندگی مردم بام تا شام توسط حامیان و ذینفعان گرانسازی تکرار میشود. در جدیدترین مورد، معاون وزیر نفت گفته است «میزان گاز مصرفی ایران با جمعیتی نزدیک 90 میلیون نفر تقریبا با میزان گاز مصرفی کشور چین با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و 400 میلیون نفر برابر است».
مخاطب این ادعا، چون آن را از زبان یک مقام رسمی آنهم معاون وزیر نفت میشنود، بدون تحقیق میپذیرد و در ذهنش این انگاره شکل میگیرد که ملت ایران بسیار مردم اسرافکاری هستند و دلیل این اسراف، ارزانی است و لذا باید گاز گران شود تا مصرف کنترل گردد.
اما برای مخاطب اهل تحقیق، اولین سوالی که پیش میآید این است که ایران و چین سالانه چقدر گاز مصرف میکنند؟ پاسخ این است: ایران در سال گذشته شمس حدود 250 میلیارد متر مکعب گاز مصرف کرده است. چین نیز در سال گذشته میلیادی، حدود 405 میلیارد متر مکعب
مکتب گرانسازی در کشور ما، برای توجیه تئوریک افزایش هزینههای زندگی مردم، پیوسته دست به انواع استدلالهای بیپایه و بیمایه میزند تا افکار عمومی را آماده پذیرش افزایش قیمت نماید.
از آنجائیکه مادر این استدلالهای بیپایه، استدلال «ارزانتر بودن بنزین از آب معدنی» است، میخواهم یک نام برای این قبیل توجیهات تئوریک انتخاب کنم: «استدلال آب معدنی».
در استدلالهای آب معدنی، شیوه این است که ظاهر دو عدد، بدون بررسی باطن و ماهیت و بعضا حتی صحت آنها، مورد قیاس قرار می گیرد. برای نمونه، در قضیه آب معدنی، گفته میشود که بنزین از آب معدنی ارزانتر است. ظاهر ماجرا کاملا درست است و شنونده اگر عاقل نباشد، بلافاصله در برابر این استدلال تسلیم میشود و به گرانسازی بنزین رضایت میدهد. اما شنونده عاقل، از خود سوال میکند که چرا آب معدنی از بنزین گرانتر است؟ آیا واقعا بنزین کمتر از آب قیمتگذاری شده است؟ اینجاست که با بررسی دقیقتر، متوجه میشود که آب معدنی، در یک بطری پلاستیکی بستهبندی میشود و مواد اولیه آن، یعنی پلی اتیلن ترفتالات (PET)، چون در داخل کشور به دلار قیمتگذاری و فروخته میشود، با افزایش نرخ دلار گران شده و نهایتا به افزایش قیمت آب معدنی منجر شده است. به عبارت دیگر، اگر بنزین داخل این بطریها بستهبندی شده و به فروش رود، بلاتردید از آب معدنی گرانتر خواهد بود. به عبارت روشنتر، بنزین ارزان نیست، آب معدنی گران است.
منتهی چون عموم مردم دانش کافی در این زمینهها ندارند یا تحت تاثیر بمباران تبلیغاتی، مجال تفکر و سوال نمییابند، استدلال آب معدنی بلافاصله رویشان اثر میگذارد.
این شیوه استدلال، به شکلهای گوناگون و در رابطه با اقلام مختلف زندگی مردم بام تا شام توسط حامیان و ذینفعان گرانسازی تکرار میشود. در جدیدترین مورد، معاون وزیر نفت گفته است «میزان گاز مصرفی ایران با جمعیتی نزدیک 90 میلیون نفر تقریبا با میزان گاز مصرفی کشور چین با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و 400 میلیون نفر برابر است».
مخاطب این ادعا، چون آن را از زبان یک مقام رسمی آنهم معاون وزیر نفت میشنود، بدون تحقیق میپذیرد و در ذهنش این انگاره شکل میگیرد که ملت ایران بسیار مردم اسرافکاری هستند و دلیل این اسراف، ارزانی است و لذا باید گاز گران شود تا مصرف کنترل گردد.
اما برای مخاطب اهل تحقیق، اولین سوالی که پیش میآید این است که ایران و چین سالانه چقدر گاز مصرف میکنند؟ پاسخ این است: ایران در سال گذشته شمس حدود 250 میلیارد متر مکعب گاز مصرف کرده است. چین نیز در سال گذشته میلیادی، حدود 405 میلیارد متر مکعب