پلک می‌زنم تا شوره‌زار چشامو کسی نبینه
تمسخر شغل اولشون می‌شه طبیعتشون همینه
شاید اگه غارنشین بودم زندگیم اوکی بود
ولی نشد و یادم نمیاد آخرین خوشیمو کِی بود؟
واسه هر کی راهو باز کردیم تخریبمون کرد
ولی بازم این دلمون آجرشو تبدیل به نون کرد
دلم گرفته ولی سر پا ایستاده‌ام هنوزم هر جا
می‌خواستم به مقصد برسم پس چرا می‌زنم در جا؟
تمسخر شغل اولشون می‌شه طبیعتشون همینه
شاید اگه غارنشین بودم زندگیم اوکی بود
ولی نشد و یادم نمیاد آخرین خوشیمو کِی بود؟
واسه هر کی راهو باز کردیم تخریبمون کرد
ولی بازم این دلمون آجرشو تبدیل به نون کرد
دلم گرفته ولی سر پا ایستاده‌ام هنوزم هر جا
می‌خواستم به مقصد برسم پس چرا می‌زنم در جا؟