Репост из: اُرد ناشتا
به مرحله‌ای رسیده‌ام که دیگر انتقاد درست و سازنده را چیزی عبث و بیهوده می‌پندارم. تنها با تمسخر و تحقیر می‌شود این کثافتی که ما را در برگرفته از تن بزداییم تا صرفا به آن دچار نشویم و الا آب هیچ اقیانوسی برای تطهیر زمین از کثافتِ ما کافی نیست. عمیقا از زناکده‌ای که آن را با تمدن تزئین کردیم و اسمش را هم گذاشتیم اجتماع متنفرم.