سازدهنی من

گفت:
«مراقب خودت باش»
و در آن یک دوستت دارم جا ماند.
گفتم:
«تو هم مراقب خودت باش»
و در آن یک
من هم دوستت دارم جا ماند.

#کیمیا_رجبی


@Sazdahanieman

بیا با هم گریه کنیم
چه کسی گفته
غمت مسئله‌ی شخصی‌ست...؟!

#بلال_راجح


@Sazdahanieman

آیا جلاد‌ها هم‌خانه و هم‌خون ما هستند؟

جلادها سر و صورت خود را می‌پوشانند. لباس سياه می‌پوشند. فقط چشم‌هايشان پيداست كه ببينند! بله ببينند : سر بريده را؛ بدن جزغاله را؛ تن چاك‌چاك از شلاق را و...
تمام جلاد‌ها شبيه يكديگرند و چهره ندارند؛ چه آن‌كه در عربستان گردن می‌زند؛ چه آن‌كه عضو داعش است و هم‌نوعانش را می‌سوزاند و چه آن‌كه شلاق در دست دارد.
جلادها از كجا می‌آيند؟ كجا زندگی می‌كنند؟ اگر روزی در تاكسي يا اتوبوس كسی‌ از آن‌ها بپرسد: «شغل شما چيست؟» چه جوابی می‌دهند؟ وقتی خواستگاری می‌روند، آیا به همسر آينده‌شان می‌گويند: «شغل شریف من جلادی است»؟ اگر در مدرسه از دختر يك جلاد بپرسند: «پدرت چه كاره است»؟ حتما جواب می‌هد: «بابای مهربان من جلاد است»؟
من هیچ جلادی را ندیده‌ام که به شغل خود افتخار کند. اصلا چهرهٔ هیچ جلادی را ندیده‌ام....
اما وقتی بچه بودم كه از صفحهٔ تلویزيون سياه و سفيد، صحنه‌هايی از فيلم سينمايی «كلبهٔ عمو تُم» را ديدم. داشتند سياهان را داغ می‌زدند؛ داغ بردگی! و داغ يعنی مهر گداختهٔ آهنی كه روی كتف سياهان نقش بردگی می‌انداخت. جلزّی می‌کرد و دود از كتف سياه بخت برگشته بر می‌خاست. اما آن‌چه برای منِ كودك عجيب بود، اين بود: آن كس كه مهر را روی آتش می‌گرفت، آن كس كه سياه تازه برده شده را برای داغ خوردن نگه می‌داشت و آن‌كه داغ را بر كتف او می‌کوبيد، همگی «سياه پوست» بودند!
می‌پرسم: يعنی جلادهای سرزمین ما هم اهل همین آب و خاک‌اند؟

راستی! اگر روزی از فرزندتان پرسیدید: «می‌خواهی در آینده چه کاره شوی؟» و او جواب داد: «می‌خواهم جلاد شوم!» چه حالی پیدا می‌کنید؟

#حکم_شلاق
#کلبه_عمو_تم
#مهدی_یراحی


#سید_اکبر_میرجعفری


@Sazdahanieman

مگذار كه عشق به عادتِ دوست داشتن تبديل شود.
مگذار كه حتی آب دادنِ گُل‌های باغچه به عادتِ آب دادنِ گل‌های باغچه تبديل شود!
عشق به دوست داشتن و سخت دوست داشتنِ ديگري نيست. پيوسته نو كردنِ خواستنی‌ست كه خود، پيوسته خواهانِ نو شدن است و ديگرگون شدن.

#نادر_ابراهیمی


@Sazdahanieman

نفس‌ عمیقی میکشم و دوباره به خالیِ پر آرامش رو به رویم برمیگردم.
نه اجازه نخواهم داد آن ورژن قدیمی‌ زخم‌خورده‌ای که همیشه رنج را به همه‌ی بخش‌های زندگی‌ام دعوت میکرد اینجا هم فرمانروایی کند.
اکنون بعد از سالها متعهد بودن به درمان، میدانم حاکم کیست.
با خودم فکر میکنم سخت‌ترین بخش درمان آن بود که چطور‌ با آرامشی که خودم با دستان خودم ساخته ‌بودم، بنشینم و خلوت کنم و دوباره با همین دستان رنج‌هایم را بر سر میز دعوت نکنم.
سخت‌ترین بخش، تحملِ شادیِ آرامی بود که در زیر پوست بدنم جریان داشت.
همچون رودخانه‌ای عمیق اما باریک که از قلبم به سمت تک تک اندام‌هایم حرکت میکرد.
سخت‌ترین بخش، پیدا کردن ورژن زخمی و درک کردن آنچه که بر او گذشته بود، نبود؛ بلکه اجازه ندادن به حاکمیت دوباره‌ی او بود.
سخت‌ترین بخش‌ها، غم‌ها، ناامیدی‌ها، خشم‌ها، بخشش‌ها، مرهم‌ها و درک‌کردن‌ها و عبور کردن‌ها نبود ….نه… سخت‌ترین بخش حتی دوست داشتن خودم هم‌ نبود. در‌نهایت هر کسی در پروسه‌ی درمان آنقدر می‌تواند دلایل و ریشه‌های آسیب را درک کند که بتواند دوباره عشق را در‌ درون خودش حتی نسبت به ورژن آسیب‌رسان گذشته‌اش هم حس کند.
سخت‌ترین بخش، همین دستان ظریف و باریک و کوچکم بودند!
دستانی که اکنون میدانند «رنج کشیدن» و «آرام‌ماندن» هر دو آن سوی حیاط ایستاده‌اند و منتظر دعوت هستند. منتظر اشاره‌ای از‌ سمت آنها.
کافی‌ست فقط انگشتانم را اندکی تکان دهم.
دستانم را بر روی‌ میز روی هم‌ میگذارم.
به آن سوی حیاط نگاه میکنم.
نفس عمیقی میکشم.
مدت‌هاست میدانم آن کسی که باید سر میز بنشیند کیست.
دعوت‌نامه، فقط برای اوست.

#پونه_مقیمی


@Sazdahanieman

«اخسر ما شئت لكن إياك أن تخسر قلبًا حاول أن يفعل الكثير ليسعدك، فهناك قلوب لا تعوض أبدًا.»

‏هر آنچه می‌خواهی از دست بده، مگر قلبی که برای خوشحال و خوشبخت کردنت، هرچه توانسته کرده. چرا که قلب‌هایی هست که با هیچ‌چیز جایگزین نمی‌شود.✨️

داریم حذف می‌شویم؛
بی‌صدا
متمدنانه
بی‌انصافانه
از زندگی
از رفاه
از رویا داشتن
از برای رویاها جنگیدن...
داریم حذف می‌شویم از زندگی
از قطار رشد و ارتقا
از دنیا...
ماژیک قرمز برداشته‌اند و دارند خط می‌کشند روی تمام نقاط خاورمیانه و
حالا رسیده‌اند به ما...
مهم نیست کجا؛ در چه شرایطی و چقدر پایین و چقدر بالا؛
همه‌مان زیر همان ضربدر قرمزیم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@Sazdahanieman

یه زمانی از قضاوت بقیه میترسیدم و دنبال اثبات خودم بودم
الان ولی به تنها چیزی که فکر نمیکنم تشویق و یا تخريب توسط بقيس...
خیلی جاها راحت میگم نخوندم، ندیدم، نمیدونم، و از اونایی هم که با تعجب و غرور میگن چطووور؟ به سرعت دور میشم
حالا دیگه زندگی بزرگسالی بیشتر برام توی نگرش و تجربه ها خلاصه میشه... تا ادا و اطوار ...
همه چیز به اندازه کافی سخته
من نمیخوام با عادت به زندگی روی دور تند همه چیز رو سخت تر کنم...

#نیلوفر_رضایی

@Sazdahanieman