### 28 رجب و خروج امام حسین (ع) از مدینه به مکه
#### زمینه‌های خروج امام حسین (ع) از مدینه
پس از مرگ معاویه در سال 60 هجری قمری، یزید به خلافت رسید و از والی مدینه خواست که از امام حسین (ع) برای او بیعت بگیرد. امام حسین (ع) که یزید را فردی فاسد، ظالم و نالایق برای حکومت اسلامی می‌دانست، از بیعت امتناع کرد. این مسئله موجب شد که فشار حاکمان اموی بر ایشان افزایش یابد. امام (ع) در این شرایط تصمیم گرفتند مدینه را ترک کرده و به مکه بروند، زیرا:
1. خطر جانی: حکومت یزید قصد داشت در صورت عدم بیعت، امام (ع) را به قتل برساند.
2. عدم مشروعیت یزید: با خروج از مدینه، امام (ع) مخالفت خود را با حکومت یزید علنی کردند.
3. حرم امن الهی: مکه به عنوان حرم امن، مکانی مناسب برای روشنگری مردم و فراهم کردن زمینه قیام بود.
#### اتفاقات حین خروج از مدینه
1. وداع با قبر پیامبر (ص): امام حسین (ع) شبانه به قبر پیامبر (ص) رفتند و در کنار مرقد ایشان به دعا و مناجات پرداختند.
2. دیدار با اهل‌بیت و یاران: امام (ع) با اهل‌بیت و اصحاب خود مشورت کردند و بسیاری از نزدیکانشان از جمله برادرشان محمد بن حنفیه نگران عواقب این سفر بودند.
3. حرکت شبانه به سوی مکه: امام حسین (ع) شبانه، همراه خانواده و یارانشان از مدینه خارج شدند تا از تعقیب و آزار دشمنان در امان باشند.
#### وقایع پس از ورود به مکه
1. اقامت در مکه به مدت چهار ماه: امام (ع) در مکه اقامت داشتند و در این مدت نامه‌های متعددی از مردم کوفه دریافت کردند که از ایشان دعوت به قیام و رهبری کردند.
2. دیدار با بزرگان و چهره‌های مهم: امام (ع) در این مدت با بسیاری از بزرگان و قبایل عرب دیدار کردند و پیام خود را به گوش مسلمانان رساندند.
3. تهدید جانی در مکه: یزید افرادی را برای ترور امام (ع) به مکه فرستاد، که نشان می‌داد مکه نیز دیگر مکان امنی برای ایشان نیست.
4. تصمیم به حرکت به سوی کوفه: با دریافت دعوت‌نامه‌های فراوان از کوفه و وعده حمایت کوفیان، امام حسین (ع) تصمیم گرفتند به سوی عراق حرکت کنند.
خروج امام حسین (ع) از مدینه نخستین گام در مسیر قیام کربلا بود که سرانجام به شهادت ایشان در عاشورا منتهی شد. این حرکت تاریخی، نقطه عطفی در تاریخ اسلام و مبارزه با ظلم و فساد بود.
#### زمینه‌های خروج امام حسین (ع) از مدینه
پس از مرگ معاویه در سال 60 هجری قمری، یزید به خلافت رسید و از والی مدینه خواست که از امام حسین (ع) برای او بیعت بگیرد. امام حسین (ع) که یزید را فردی فاسد، ظالم و نالایق برای حکومت اسلامی می‌دانست، از بیعت امتناع کرد. این مسئله موجب شد که فشار حاکمان اموی بر ایشان افزایش یابد. امام (ع) در این شرایط تصمیم گرفتند مدینه را ترک کرده و به مکه بروند، زیرا:
1. خطر جانی: حکومت یزید قصد داشت در صورت عدم بیعت، امام (ع) را به قتل برساند.
2. عدم مشروعیت یزید: با خروج از مدینه، امام (ع) مخالفت خود را با حکومت یزید علنی کردند.
3. حرم امن الهی: مکه به عنوان حرم امن، مکانی مناسب برای روشنگری مردم و فراهم کردن زمینه قیام بود.
#### اتفاقات حین خروج از مدینه
1. وداع با قبر پیامبر (ص): امام حسین (ع) شبانه به قبر پیامبر (ص) رفتند و در کنار مرقد ایشان به دعا و مناجات پرداختند.
2. دیدار با اهل‌بیت و یاران: امام (ع) با اهل‌بیت و اصحاب خود مشورت کردند و بسیاری از نزدیکانشان از جمله برادرشان محمد بن حنفیه نگران عواقب این سفر بودند.
3. حرکت شبانه به سوی مکه: امام حسین (ع) شبانه، همراه خانواده و یارانشان از مدینه خارج شدند تا از تعقیب و آزار دشمنان در امان باشند.
#### وقایع پس از ورود به مکه
1. اقامت در مکه به مدت چهار ماه: امام (ع) در مکه اقامت داشتند و در این مدت نامه‌های متعددی از مردم کوفه دریافت کردند که از ایشان دعوت به قیام و رهبری کردند.
2. دیدار با بزرگان و چهره‌های مهم: امام (ع) در این مدت با بسیاری از بزرگان و قبایل عرب دیدار کردند و پیام خود را به گوش مسلمانان رساندند.
3. تهدید جانی در مکه: یزید افرادی را برای ترور امام (ع) به مکه فرستاد، که نشان می‌داد مکه نیز دیگر مکان امنی برای ایشان نیست.
4. تصمیم به حرکت به سوی کوفه: با دریافت دعوت‌نامه‌های فراوان از کوفه و وعده حمایت کوفیان، امام حسین (ع) تصمیم گرفتند به سوی عراق حرکت کنند.
خروج امام حسین (ع) از مدینه نخستین گام در مسیر قیام کربلا بود که سرانجام به شهادت ایشان در عاشورا منتهی شد. این حرکت تاریخی، نقطه عطفی در تاریخ اسلام و مبارزه با ظلم و فساد بود.