✅امان از نگاه صفر تا صدی. یا قبول داشتن صدرصدی یا دشمنی کامل. راستش من مدتهاست از این تفکر معیوب عبور کرده ام و گرنه الان اینجا نبودم. دوست داشتن رهبر به معنای نقد نیست. اینکه رهبر ما فردی پاک دست، مومن، باسواد و پارسایی هستش به معنای معصوم بودن که نیست. اما دلیلی ندارد که اگر رهبری خوب باشد منصوبین رهبری هم خوب هستند. خود رهبری هم سالها پیش فرمودند که از منصوبینم انتقاد کنید. مورد دیگر  این که،از نظام خمینی فقط پوسته ای مانده است. اعتقاد به عدالت اجتماعی ، جهاد ، مقاومت ، ایثار و فرهنگ شهادت طلبی وووو در باطن با یک اقتصادی کاملا سرمایه داری از نوع بدترینش در جهان که همان نئولیبرالیسم هار و ضد انسانی مواجه هستیم که خدایش پول است و لذت طلبی و شکاف هولناک طبقاتی بین فقیر و غنی بهمراه فسادهایی از جنس آقازادگی و مافیایی و پر از فساد. همچنین نظام ما در چند ماه اخیر اشتباهات زیادی در داخل و خارج کشور داشتند که کتمانش خود فریبی است. بر کشیدن لیبرالها ، تایید صلاحیت بی لیاقت ترین  فرد حتا در بین لیبرالها و مهندسی انتخابات جهت پیروزی اش با هر دلیلی باشد نتایجش را در دلار نزدیک نود هزار تومان و سکه ۶۳ میلیون تومانی میبینیم یا در قطع برق و آب و تورم گسترده و انتصابات فامیلی و مافیایی . همچنین تضعیف قانون در کشور و دعوای گسترده بین سه قوا، انتصاب فرد ضعیف و بی مسئولیتی مانند اژه ای در راس قوه قضائیه که باعث از بین رفتن اقتدار داخلی نظام و جری شدن معاندین و تحقیر جریانات مذهبی و انقلابیها گردیده است. یا انتصاب دهقان در بنیاد مرفهان و زدوبند با برادر دزد جهانگیری که سروصدای مجلس را بهمراه داشت و البته به جایی نرسید یا انتصاب امثال جبلی در راس و صدا سیما.  راستش هیچکدام از این کارها قابل دفاع نیستند منکه قرار نیست به خودم و مخاطبان دروغ بگویم. در عرصه جهانی هم کافیه موقعیت یک سال پیش ایران و محور مقاومت را با امسال مقایسه کنید. یکسال پیش محور مقاومت کجا بود و الان کجاست؟ شما فکر می کنید قدرت جواد ظریف از کجاست؟ کافیه رهبری لب به جنباند تا ظریف تمام شود اما نمی دانم چرا تمام نمیشود؟ و اسف انگیز تر ، سکوت رهبری نسبت به مصائب گفته شده از چند ماه پیش بدین سو بشدت نگران کننده و آزار دهنده است. امروز رسما کشور ما بی صاحب شده است و ول. اینهایی که گفته بخش کوچکی از مشکلات بود. اما همه چیز از سقوط بالگرد سرعت گرفت که با سرعت هم ماست‌مالی گردید. آن سقوط نقطه عطف بود. ما نگرانیم. نگران ایران و انقلاب.
یا علی
رضا رخشان