✍️ سیاست‌های کارتر در زمینۀ حقوق بشر و محدودیت فروش تسلیحات، در بدترین شرایط ممکنه برای اعلیحضرت بود | ۲۰ دی ۱۴۰۳
🔺️جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش هشتم
🔹️در بخش قبلی گفتیم علی‌رغم آن‌که محمدرضاشاه پهلوی زمانی که جیمی کارتر به‌روی کار می‌آید، سال‌ها می‌شد که شخصیتی مستقل از آمریکایی‌ها پیدا کرده بود، مع‌ذلک استقرار دمکرات‌ها در کاخ سفید اسباب نگرانی ایشان شده بود. آن نگرانی از دو بابت بود: تأکید دولت جدید آمریکا بر روی حقوق بشر و اعمال محدودیت‌های جدید پیرامون فروش تسلیحات. کارتر در دوران مبارزات انتخاباتی‌اش بر روی هر دو این‌ها بارها تأکید کرده بود. اما شاه هم همچون بسیاری از سیاستمداران دیگر، تصورش آن بود که آن شعارها بیشتر دستمایۀ مبارزات انتخاباتی بودند و واقعیت‌های سیاسی، کارتر را مجبور می‌ساختند تا آن‌ها را به آرامی بایگانی نماید. اما هنوز کارتر در کاخ سفید مستقر نشده بود، که نشان داد که در مورد هر دو آن‌ها بسیار جدی است.
🔹️می‌رسیم به اینجا که آن دو سیاست جدید، چرا می‌بایستی اسباب نگرانی اعلیحضرت می‌شدند؟ در پاسخ می‌بایستی گفت که از بخت بد اعلیحضرت، هر دو آن سیاست‌ها در بدترین شرایط و وضعیت ممکنه برای رژیم ایشان مطرح شده بودند. با عرض پوزش از جناب شاهزادۀ ولیعهد، همۀ سلطنت‌طلب‌ها، ایران اینترنشنال، من‌وتو، شاه‌اللهی‌ها و پهلوی‌پرستان، در سال‌های مقارن با ۱۳۵۵، نام رژیم ایران به‌عنوان یکی از بدترین حکومت‌ها در پایمال کردن حقوق بشر مطرح شده بود.
🔹️یک‌سال قبل از به‌روی کار آمدن کارتر، «مارتین انالز»، مدیر سازمان عفو بین‌الملل (Amnesty International) در گزارش مفصل و جامعی، از وضعیت شکنجه و بدرفتاری با زندانیان سیاسی در ایران، رژیم ایران را «بدترین در دنیا از نظر حقوق بشر» خوانده بود. جدای از عفو بین‌الملل، «کمیتۀ بین‌المللی حقوق‌دانان بدون مرز» در فرانسه و بسیاری از سازمان‌ها و مراجع معتبر بین‌المللی ناظر بر حقوق بشر در گزارشات‌شان مملو از انتقاد پیرامون وضعیت زندانیان سیاسی در ایران بودند. سال‌ها می‌شد که علی‌رغم اصرار این سازمان‌ها برای بازدید از اوین، با مخالفت حکومت ایران مواجه شده بودند. در یک اقدام بی‌سابقه، از اواخر سال ۱۳۵۳، رژیم که متوجه شده بود بسیاری از زندانیان سیاسی پس از پایان محکومیت‌شان و آزادی از زندان، جذب گروه‌های مبارزۀ مسلحانه می‌شوند، دیگر اجازۀ آزادی زندانیان سیاسی را نمی‌دهند. زندانیانی که محکومیت‌شان به‌پایان می‌رسید، با یک قرار جدید، همچنان در اوین باقی می‌ماندند.
🔺️اینستاگرام «صادق زیباکلام»:
https://www.instagram.com/p/DEmdhZSsFeY/?igsh=emdqb2wyMWI4bXNr
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش اول:
https://t.me/sadeghZibakalam/5734
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش دوم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5736
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش سوم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5738
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش چهارم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5740
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش پنجم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5742
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش ششم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5744
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش هفتم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5751
🔺️جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش هشتم
🔹️در بخش قبلی گفتیم علی‌رغم آن‌که محمدرضاشاه پهلوی زمانی که جیمی کارتر به‌روی کار می‌آید، سال‌ها می‌شد که شخصیتی مستقل از آمریکایی‌ها پیدا کرده بود، مع‌ذلک استقرار دمکرات‌ها در کاخ سفید اسباب نگرانی ایشان شده بود. آن نگرانی از دو بابت بود: تأکید دولت جدید آمریکا بر روی حقوق بشر و اعمال محدودیت‌های جدید پیرامون فروش تسلیحات. کارتر در دوران مبارزات انتخاباتی‌اش بر روی هر دو این‌ها بارها تأکید کرده بود. اما شاه هم همچون بسیاری از سیاستمداران دیگر، تصورش آن بود که آن شعارها بیشتر دستمایۀ مبارزات انتخاباتی بودند و واقعیت‌های سیاسی، کارتر را مجبور می‌ساختند تا آن‌ها را به آرامی بایگانی نماید. اما هنوز کارتر در کاخ سفید مستقر نشده بود، که نشان داد که در مورد هر دو آن‌ها بسیار جدی است.
🔹️می‌رسیم به اینجا که آن دو سیاست جدید، چرا می‌بایستی اسباب نگرانی اعلیحضرت می‌شدند؟ در پاسخ می‌بایستی گفت که از بخت بد اعلیحضرت، هر دو آن سیاست‌ها در بدترین شرایط و وضعیت ممکنه برای رژیم ایشان مطرح شده بودند. با عرض پوزش از جناب شاهزادۀ ولیعهد، همۀ سلطنت‌طلب‌ها، ایران اینترنشنال، من‌وتو، شاه‌اللهی‌ها و پهلوی‌پرستان، در سال‌های مقارن با ۱۳۵۵، نام رژیم ایران به‌عنوان یکی از بدترین حکومت‌ها در پایمال کردن حقوق بشر مطرح شده بود.
🔹️یک‌سال قبل از به‌روی کار آمدن کارتر، «مارتین انالز»، مدیر سازمان عفو بین‌الملل (Amnesty International) در گزارش مفصل و جامعی، از وضعیت شکنجه و بدرفتاری با زندانیان سیاسی در ایران، رژیم ایران را «بدترین در دنیا از نظر حقوق بشر» خوانده بود. جدای از عفو بین‌الملل، «کمیتۀ بین‌المللی حقوق‌دانان بدون مرز» در فرانسه و بسیاری از سازمان‌ها و مراجع معتبر بین‌المللی ناظر بر حقوق بشر در گزارشات‌شان مملو از انتقاد پیرامون وضعیت زندانیان سیاسی در ایران بودند. سال‌ها می‌شد که علی‌رغم اصرار این سازمان‌ها برای بازدید از اوین، با مخالفت حکومت ایران مواجه شده بودند. در یک اقدام بی‌سابقه، از اواخر سال ۱۳۵۳، رژیم که متوجه شده بود بسیاری از زندانیان سیاسی پس از پایان محکومیت‌شان و آزادی از زندان، جذب گروه‌های مبارزۀ مسلحانه می‌شوند، دیگر اجازۀ آزادی زندانیان سیاسی را نمی‌دهند. زندانیانی که محکومیت‌شان به‌پایان می‌رسید، با یک قرار جدید، همچنان در اوین باقی می‌ماندند.
🔺️اینستاگرام «صادق زیباکلام»:
https://www.instagram.com/p/DEmdhZSsFeY/?igsh=emdqb2wyMWI4bXNr
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش اول:
https://t.me/sadeghZibakalam/5734
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش دوم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5736
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش سوم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5738
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش چهارم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5740
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش پنجم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5742
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش ششم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5744
📎جیمی کارتر و انقلاب ۵۷ - بخش هفتم:
https://t.me/sadeghZibakalam/5751