👈بخش دوم:
آیا توافق جدید با آمریکا ممکن
است؟ (نقش قراردادهای ایران با چین و روسیه و نفوذ نیروهای سنتی غرب‌ستیز در ایران)
۳. قراردادهای ۲۵ ساله ایران با چین و روسیه؛ مانع یا فرصت؟
🔴 یکی از چالش‌های کلیدی هرگونه توافق احتمالی بین ایران و آمریکا، قراردادهای بلندمدت تهران با چین و روسیه و نفوذ جناح‌های سنتی غرب‌ستیز در ساختار قدرت ایران است.ایران در سال‌های اخیر، برای مقابله با تحریم‌های غربی، به سمت امضای قراردادهای استراتژیک با دو قدرت شرقی رفته است:
📌 قرارداد ۲۵ ساله با چین: همکاری در حوزه انرژی، زیرساخت، تجارت و نظامی. چین در این توافق تعهد کرده که ده‌ها میلیارد دلار در ایران سرمایه‌گذاری کند و در مقابل، نفت ایران را با تخفیف ویژه بخرد.
📌 قرارداد ۲۰ ساله با روسیه: همکاری‌های امنیتی، نظامی و انرژی، که هدف آن تقویت روابط استراتژیک میان دو کشور است.
🔹 ۱) مخالفت روسیه و چین با هرگونه نزدیکی ایران به آمریکا
روسیه و چین هرگز نمی‌خواهند ایران به سمت آمریکا برود. این کشورها، ایران را به‌عنوان یک مهره کلیدی در مقابله با نفوذ غرب در منطقه می‌بینند و از موقعیت تحریمی ایران برای کسب سود اقتصادی و ژئوپلیتیک استفاده می‌کنند.
🔹 چالش اصلی اینجاست:
📌 آیا ایران می‌تواند بدون نقض این قراردادها، به سمت یک توافق جدید با آمریکا برود؟
📌 آیا ترامپ حاضر است امتیازاتی به ایران بدهد که این کشور را از وابستگی به چین و روسیه خارج کند؟
📍 اما ایران در نهایت باید تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد در مدار چین و روسیه باقی بماند، یا با یک توافق جدید، از این وابستگی خارج شود.
🔹 ۲) قدرت نیروهای راست و سنتی غرب‌ستیز در ایران
در داخل ایران، گروه‌های سیاسی قدرتمندی هستند که نگاه ایدئولوژیک به آمریکا دارند و هرگونه مذاکره با واشنگتن را خیانت می‌دانند. این جریان که از دهه‌ها قبل، سیاست‌گذاری‌های کلان ایران را تحت تأثیر قرار داده، به‌شدت مخالف هرگونه توافقی است که ایران را به اقتصاد جهانی و سرمایه‌گذاری‌های غربی متصل کند.
اما نکته اینجاست:
📌 آیا این جناح‌ها هنوز قدرت بلامنازع را دارند؟
📌 آیا بحران اقتصادی، تصمیم‌گیری را به دست گروه‌های عمل‌گراتر خواهد سپرد؟
✳️ شواهد نشان می‌دهد که جناح‌های سنتی دیگر مثل گذشته قدرت بلامنازع ندارند. فشار اقتصادی، نارضایتی اجتماعی و تغییر معادلات جهانی، باعث شده که حتی در داخل ایران، برخی از تصمیم‌گیران به این نتیجه برسند که تکیه صرف بر چین و روسیه، ایران را در بلندمدت منزوی خواهد کرد.از سوی دیگر، رابطه ایران و آمریکا می‌تواند ثبات منطقه را افزایش دهد و زمینه‌ساز یک همکاری استراتژیک بلندمدت شود که واشنگتن سال‌ها به دنبال آن بوده است
🔴 اسرائیل و کشورهای عرب منطقه (مانند عربستان و امارات) نیز همواره مخالف هرگونه بهبود رابطه ایران و آمریکا بوده‌اند، زیرا این موضوع توازن قدرت در خاورمیانه را تغییر می‌دهد. اگر ایران و آمریکا به توافقی اقتصادی برسند، موقعیت ژئوپلیتیکی ایران تقویت خواهد شد، چیزی که به‌ویژه اسرائیل هرگز نمی‌خواهد.
🆔 وبسایت | 🌐 اینستاگرام | 🌐 هلدینگ پرگار
آیا توافق جدید با آمریکا ممکن
است؟ (نقش قراردادهای ایران با چین و روسیه و نفوذ نیروهای سنتی غرب‌ستیز در ایران)
۳. قراردادهای ۲۵ ساله ایران با چین و روسیه؛ مانع یا فرصت؟
🔴 یکی از چالش‌های کلیدی هرگونه توافق احتمالی بین ایران و آمریکا، قراردادهای بلندمدت تهران با چین و روسیه و نفوذ جناح‌های سنتی غرب‌ستیز در ساختار قدرت ایران است.ایران در سال‌های اخیر، برای مقابله با تحریم‌های غربی، به سمت امضای قراردادهای استراتژیک با دو قدرت شرقی رفته است:
📌 قرارداد ۲۵ ساله با چین: همکاری در حوزه انرژی، زیرساخت، تجارت و نظامی. چین در این توافق تعهد کرده که ده‌ها میلیارد دلار در ایران سرمایه‌گذاری کند و در مقابل، نفت ایران را با تخفیف ویژه بخرد.
📌 قرارداد ۲۰ ساله با روسیه: همکاری‌های امنیتی، نظامی و انرژی، که هدف آن تقویت روابط استراتژیک میان دو کشور است.
🔹 ۱) مخالفت روسیه و چین با هرگونه نزدیکی ایران به آمریکا
روسیه و چین هرگز نمی‌خواهند ایران به سمت آمریکا برود. این کشورها، ایران را به‌عنوان یک مهره کلیدی در مقابله با نفوذ غرب در منطقه می‌بینند و از موقعیت تحریمی ایران برای کسب سود اقتصادی و ژئوپلیتیک استفاده می‌کنند.
🔹 چالش اصلی اینجاست:
📌 آیا ایران می‌تواند بدون نقض این قراردادها، به سمت یک توافق جدید با آمریکا برود؟
📌 آیا ترامپ حاضر است امتیازاتی به ایران بدهد که این کشور را از وابستگی به چین و روسیه خارج کند؟
📍 اما ایران در نهایت باید تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد در مدار چین و روسیه باقی بماند، یا با یک توافق جدید، از این وابستگی خارج شود.
🔹 ۲) قدرت نیروهای راست و سنتی غرب‌ستیز در ایران
در داخل ایران، گروه‌های سیاسی قدرتمندی هستند که نگاه ایدئولوژیک به آمریکا دارند و هرگونه مذاکره با واشنگتن را خیانت می‌دانند. این جریان که از دهه‌ها قبل، سیاست‌گذاری‌های کلان ایران را تحت تأثیر قرار داده، به‌شدت مخالف هرگونه توافقی است که ایران را به اقتصاد جهانی و سرمایه‌گذاری‌های غربی متصل کند.
اما نکته اینجاست:
📌 آیا این جناح‌ها هنوز قدرت بلامنازع را دارند؟
📌 آیا بحران اقتصادی، تصمیم‌گیری را به دست گروه‌های عمل‌گراتر خواهد سپرد؟
✳️ شواهد نشان می‌دهد که جناح‌های سنتی دیگر مثل گذشته قدرت بلامنازع ندارند. فشار اقتصادی، نارضایتی اجتماعی و تغییر معادلات جهانی، باعث شده که حتی در داخل ایران، برخی از تصمیم‌گیران به این نتیجه برسند که تکیه صرف بر چین و روسیه، ایران را در بلندمدت منزوی خواهد کرد.از سوی دیگر، رابطه ایران و آمریکا می‌تواند ثبات منطقه را افزایش دهد و زمینه‌ساز یک همکاری استراتژیک بلندمدت شود که واشنگتن سال‌ها به دنبال آن بوده است
🔴 اسرائیل و کشورهای عرب منطقه (مانند عربستان و امارات) نیز همواره مخالف هرگونه بهبود رابطه ایران و آمریکا بوده‌اند، زیرا این موضوع توازن قدرت در خاورمیانه را تغییر می‌دهد. اگر ایران و آمریکا به توافقی اقتصادی برسند، موقعیت ژئوپلیتیکی ایران تقویت خواهد شد، چیزی که به‌ویژه اسرائیل هرگز نمی‌خواهد.
🆔 وبسایت | 🌐 اینستاگرام | 🌐 هلدینگ پرگار