🍏 #زخم_جراحی / #درن :
♦️پس از اینکه برش جراحی بسته شد، ناحیه جراحی باید با استفاده از یک پانسمان تمیز ،جهت جلوگیری از الودگی و ورود میکروب پوشانده شود.
♦️انواع مختلفی از پانسمان ها برای جذب ترشحات زخم بکار میروند. از طرفی گاهی لازم است ترشحات بافتی و داخل شکم تخلیه شود ؛ چرا که اگر این ترشحات درناژ نگردند التیام زخم
به تاخیر میافتد و رشد باکتریایی در ناحیه جراحی رخ داده باعث عفونت زخم گردد.
♦️به منظور خروج ترشحات و خون در موضع عمل ، گاهی از درن (Drain) کمک می گیرند.
♦️این درن ها غالبا پلاستیکی بوده و در ناحیه زخم یا چند سانتی متری نزدیک ان گذاشته میشوند.
⚕ برخی از نکات مربوط به درن ها:
🔺درن ایده ال درنی نرم و قابل انحنا است به گونه ای که روی ساختمان های مهم فشار نیاورد.
🔺درن نباید متحرک باشد.
🔺درن نباید در تماس با مایع در حال تخلیه ، ضعیف شده و خاصیت خود را از دست بدهد.
🔺تخلیه می تواند به شکل فعال (با استفاده از ساکشن) یا غیر فعال (به وسیله نیروی ثقل) باشد.
♦️تخلیه از درن به شکل فعال یا غیر فعال باعث خروج ترشحات و هوا می گردد.
⚕ نکات قابل توجه در خصوص درن ها
♦️عدم رعایت اصول التیام زخم مانند پاکیزگی، هموستاز، خون رسانی و استراحت نمی تواند به وسیله درن جبران شود.
♦️درن ها به خروج چرک احتمالی کمک می کنند.
♦️بافت اطراف درن به سرعت به سمت آن رشد کرده و تخلیه را دشوار و غیر ممکن می سازد.
♦️ممکن است در اثر غفلت بخیه به دور درن پیچ خورده و یا از ان گذشته و سبب قطع درن در شکم گردد.
⚕ دو نوع سیستم درناژ وجود دارد:
🔺سیستم باز که ترشحات مستقیما به بیرون از زخم ( روی سطح پوست) تخلیه می شوند.
🔺سیستم بسته که با ایجاد خلاء ترشحات وارد مخزن یا یک بطری می گردد.
⚕ انواع درن:
◀️ درن های باز:
🔺 پنروز
🔺کاروگیت
◀️ درن های بسته:
🔺هموواک
🔺پتزر
🔺مالکوت
🔺چست تیوب
♦️پنروز و کاروگیت:
از این دو درن برای تخلیه غیر فعال (به وسیله نیروی ثقل) ترشحات مانند خون، چرک و....از محل زخم های باز خصوصا در مواقعی که فشار عضلانی وجود داشته باشد، همانند یک ناودان استفاده
میشود.
☝️ توجه:
درن کاروگیت به علت شیار هایی که در سطح خود دارد، مویینگی بیش تری ایجاد می کند و در نتیجه ترشحات بیشتری را جذب می کند.
♦️از کاروگیت بعد از جراحی های شکمی و کوله سیستکتومی (برداشتن کیسه صفرا) استفاده میشود.
⚕ انواع درن بسته:
♦️چست تیوب (chest tube):
🔺این لوله در تخلیه ترشحات و هوا از فضای جنب کاربرد دارد.
🔺این ترشحات می تواند تجمع هوا در پنموتوراکس، تجمع خون در هموتوراکس و چرک در امپیم یا مایع در افیوژن پلور باشد که این عوامل باعث از بین رفتن فشار منفی جنب شده و با ایجاد فشار به ریه ها منجر به اختلالات تنفسی می گردد.
♦️چست تیوب ها در قطر ها و اندازه های مختلف موجود هستند.
♦️انتهای دیستال چست تیوب درون فضای جنب و انتهای ان به یک بطری جمع کننده (chest bottle) متصل میشود.
♦️چست تیوب با تروکار:
🔺عمدتا در شرایط اورژانسی و حاد برای نجات جان بیمار دچار پنموتوراکس پیش رونده یا تجمع ناگهانی مایع و ترشحات در فضای پلور بکار میرود.
هموواگ:
🔺درنی است که با سیستم بسته و با ایجاد خلاء درمخزن خود باعث خروج و تخلیه ترشحات می گردد.
🔺بیش ترین کاربرد همواگ در اعمال مربوط به دست و پا است؛ مثل اعمال ارتوپدی و آمپوتاسیون (قطع عضو).
♦️نحوی استفاده:
در پایان عمل قبل از بستن پوست بوسیله تروکار سوراخی از لایه های مختلف پوست از داخل به خارج پوست ایجاد کرده و لوله درناژ را از ان خارج
می کنند.
🔺لوله هموواگ در ۵ سانتی متری زخم نگه داشته شده و به پوست بخیه میشود.
☝️توجه:
قبل از وصل کردن تیوب به مخزن ، باید مخزن به خوبی فشرده شده تا در آن یک محیط خلا ایجاد گردد.
♦️نوع دیگری از هموواگ ها ، مینی واک نام دارد که معمولا در کودکان استفاده می شود.
درن پتزر:
♦️برای درناژ ترشحات و همین طور در سیتوستومی استفاده میشود.
♦️به دلیل نوک حجیم شده ای که دارد بعد از آنکه در طی یک جراحی باز در عضو توخالی مثل مثانه قرار داده شود در همان فضا باقی می ماند و انتهای ان به یک کیسه ادرار وصل میشود.
♦️درن مالکوت هم که نوعی درن بسته به شمار میرود و کاربرد های مشابه با درن پتزر دارد.
⚕ معایب درناژ:
🔺درناژ ممکن است الودگی های پوست
را وارد زخم نماید و عامل مستعد کننده ای برای بیمار در افزایش خطر بروز عفونت زخم باشد.
🔺بافت اطراف درن ممکن است به
سمت درن رشد کرده و تخلیه را دشوار سازد.
🔺درناژ های شکمی اختصاصا ممکن است سبب اختلال در سلامت زخم گردند. ممکن است در اثر غفلت بخیه به دور درن پیج خورده و یا از ان گذشته و سبب قطع درناژ در شکم گردد.
⚕ معایب درناژ :
ادامه در پست بعدی 👇
@nursing_filess
♦️پس از اینکه برش جراحی بسته شد، ناحیه جراحی باید با استفاده از یک پانسمان تمیز ،جهت جلوگیری از الودگی و ورود میکروب پوشانده شود.
♦️انواع مختلفی از پانسمان ها برای جذب ترشحات زخم بکار میروند. از طرفی گاهی لازم است ترشحات بافتی و داخل شکم تخلیه شود ؛ چرا که اگر این ترشحات درناژ نگردند التیام زخم
به تاخیر میافتد و رشد باکتریایی در ناحیه جراحی رخ داده باعث عفونت زخم گردد.
♦️به منظور خروج ترشحات و خون در موضع عمل ، گاهی از درن (Drain) کمک می گیرند.
♦️این درن ها غالبا پلاستیکی بوده و در ناحیه زخم یا چند سانتی متری نزدیک ان گذاشته میشوند.
⚕ برخی از نکات مربوط به درن ها:
🔺درن ایده ال درنی نرم و قابل انحنا است به گونه ای که روی ساختمان های مهم فشار نیاورد.
🔺درن نباید متحرک باشد.
🔺درن نباید در تماس با مایع در حال تخلیه ، ضعیف شده و خاصیت خود را از دست بدهد.
🔺تخلیه می تواند به شکل فعال (با استفاده از ساکشن) یا غیر فعال (به وسیله نیروی ثقل) باشد.
♦️تخلیه از درن به شکل فعال یا غیر فعال باعث خروج ترشحات و هوا می گردد.
⚕ نکات قابل توجه در خصوص درن ها
♦️عدم رعایت اصول التیام زخم مانند پاکیزگی، هموستاز، خون رسانی و استراحت نمی تواند به وسیله درن جبران شود.
♦️درن ها به خروج چرک احتمالی کمک می کنند.
♦️بافت اطراف درن به سرعت به سمت آن رشد کرده و تخلیه را دشوار و غیر ممکن می سازد.
♦️ممکن است در اثر غفلت بخیه به دور درن پیچ خورده و یا از ان گذشته و سبب قطع درن در شکم گردد.
⚕ دو نوع سیستم درناژ وجود دارد:
🔺سیستم باز که ترشحات مستقیما به بیرون از زخم ( روی سطح پوست) تخلیه می شوند.
🔺سیستم بسته که با ایجاد خلاء ترشحات وارد مخزن یا یک بطری می گردد.
⚕ انواع درن:
◀️ درن های باز:
🔺 پنروز
🔺کاروگیت
◀️ درن های بسته:
🔺هموواک
🔺پتزر
🔺مالکوت
🔺چست تیوب
♦️پنروز و کاروگیت:
از این دو درن برای تخلیه غیر فعال (به وسیله نیروی ثقل) ترشحات مانند خون، چرک و....از محل زخم های باز خصوصا در مواقعی که فشار عضلانی وجود داشته باشد، همانند یک ناودان استفاده
میشود.
☝️ توجه:
درن کاروگیت به علت شیار هایی که در سطح خود دارد، مویینگی بیش تری ایجاد می کند و در نتیجه ترشحات بیشتری را جذب می کند.
♦️از کاروگیت بعد از جراحی های شکمی و کوله سیستکتومی (برداشتن کیسه صفرا) استفاده میشود.
⚕ انواع درن بسته:
♦️چست تیوب (chest tube):
🔺این لوله در تخلیه ترشحات و هوا از فضای جنب کاربرد دارد.
🔺این ترشحات می تواند تجمع هوا در پنموتوراکس، تجمع خون در هموتوراکس و چرک در امپیم یا مایع در افیوژن پلور باشد که این عوامل باعث از بین رفتن فشار منفی جنب شده و با ایجاد فشار به ریه ها منجر به اختلالات تنفسی می گردد.
♦️چست تیوب ها در قطر ها و اندازه های مختلف موجود هستند.
♦️انتهای دیستال چست تیوب درون فضای جنب و انتهای ان به یک بطری جمع کننده (chest bottle) متصل میشود.
♦️چست تیوب با تروکار:
🔺عمدتا در شرایط اورژانسی و حاد برای نجات جان بیمار دچار پنموتوراکس پیش رونده یا تجمع ناگهانی مایع و ترشحات در فضای پلور بکار میرود.
هموواگ:
🔺درنی است که با سیستم بسته و با ایجاد خلاء درمخزن خود باعث خروج و تخلیه ترشحات می گردد.
🔺بیش ترین کاربرد همواگ در اعمال مربوط به دست و پا است؛ مثل اعمال ارتوپدی و آمپوتاسیون (قطع عضو).
♦️نحوی استفاده:
در پایان عمل قبل از بستن پوست بوسیله تروکار سوراخی از لایه های مختلف پوست از داخل به خارج پوست ایجاد کرده و لوله درناژ را از ان خارج
می کنند.
🔺لوله هموواگ در ۵ سانتی متری زخم نگه داشته شده و به پوست بخیه میشود.
☝️توجه:
قبل از وصل کردن تیوب به مخزن ، باید مخزن به خوبی فشرده شده تا در آن یک محیط خلا ایجاد گردد.
♦️نوع دیگری از هموواگ ها ، مینی واک نام دارد که معمولا در کودکان استفاده می شود.
درن پتزر:
♦️برای درناژ ترشحات و همین طور در سیتوستومی استفاده میشود.
♦️به دلیل نوک حجیم شده ای که دارد بعد از آنکه در طی یک جراحی باز در عضو توخالی مثل مثانه قرار داده شود در همان فضا باقی می ماند و انتهای ان به یک کیسه ادرار وصل میشود.
♦️درن مالکوت هم که نوعی درن بسته به شمار میرود و کاربرد های مشابه با درن پتزر دارد.
⚕ معایب درناژ:
🔺درناژ ممکن است الودگی های پوست
را وارد زخم نماید و عامل مستعد کننده ای برای بیمار در افزایش خطر بروز عفونت زخم باشد.
🔺بافت اطراف درن ممکن است به
سمت درن رشد کرده و تخلیه را دشوار سازد.
🔺درناژ های شکمی اختصاصا ممکن است سبب اختلال در سلامت زخم گردند. ممکن است در اثر غفلت بخیه به دور درن پیج خورده و یا از ان گذشته و سبب قطع درناژ در شکم گردد.
⚕ معایب درناژ :
ادامه در پست بعدی 👇
@nursing_filess