Nima Akbarpour🔥 نیما

طاسم #ابراهيم_نبوی معمولا آدم‌ها رو یاد ستون‌های طنز و کتاب‌هاش می‌اندازه اما من رو یاد ویژه‌نامه گزارش فیلم درباره آلبوم دیوار پینک‌فلوید در دهه هفتاد!
یادمه که در دوران بگیر و ببند ویدئو و نوارهای کوچیک و بزرگش، #فیلم موزیکالی به کارگردانی آلن پارکر و نویسندگی راجر واترز، به دست‌مون رسید که بر اساس همین آلبوم ساخته شده بود.
فیلم متفاوتی که برای نسلی که هنوز داغ جنگ هشت‌ساله بر تنش بود، حرف‌های زیادی برای گفتن داشت.
در اون دوران به رسمیت شناختن گروه‌های موسیقی خارجی، اون‌قدری که درباره‌شون چیزی چاپ بشه، باب نبود. در این بین هفته‌نامه مهر صفحه ویژه‌ای داشت که شروع کرده بود به معرفی گروه‌های موسیقی غربی. همین یکی دو صفحه که ما بچه‌دبیرستانی با ولع دست به دستش می‌کردیم و می‌خوندیمش هم به راحتی گیر نمی‌اومد. سهمیه مجله برای شهرستان‌ها کم بود و این نوع مطبوعات قبل از این که جا روی پیشخوان دکه روزنامه‌فروشی باز کنند، به فروش رفته بودند.
در چنین شرایطی که نه اینترنتی بود و نه کانال ماهواره‌ای که دست‌مون بهش برسه، چاپ ویژه‌نامه گزارش فیلم درباره دیوار #پینک‌فلوید، خیلی عجیب بود.
اوایل دهه هفتاد بود که چند روزی رو مهمون دوستی بودم در تهران. از معدود خونه‌های دانشجویی اون دوران که توش دستگاه پخش ویدیو پیدا می‌شد. یک روز نشستم به دیدن فیلم دیوار پینک‌فلوید و برادر دوستم که چند سالی ازم بزرگ‌تر بود، ویژه‌نامه گزارش فیلم رو به دستم داد. خوندمش و ساعت‌ها کنترل به‌دست، فیلم رو نگه می‌داشتم و متن ترانه‌ها رو با ترجمه منتشرشده تطبیق می‌دادم. اسم ابراهیم نبوی رو اولین بار اونجا دیدم و به یادم موند تا وقتی که ستون‌های تند و تیز طنزش در مطبوعات، شهرتش رو چندی برابر کرد.
چند سال بعد سایتش، نبوی آنلاین هم که گمانم طراحی رضا عابدینی بود، از جمله اولین سایت‌های طنزی بود که خواننده زیادی داشت. به خصوص به خاطر طنزهای صوتی که در قالب پارودی درباره امام جمعه ارومیه، غلامرضا حسنی می‌ساخت.
ماجرای چاپ این ویژه‌نامه رو از زبون خودش بخونید که بیش از یک دهه پیش در صفحه فیسبوکش نوشت.
https://www.facebook.com/Ebrahim.Nabavi.Page/photos/674387249239829/

از بخش پایانی گزارش:

کاستن کنونی از شدت #فیلترینگ اینترنتی به دست رژیم اسلامی ایران، نه دگرگونی‌ای پایدار و نه نشانه‌ای از نرمش است.
بلکه این کاهش، وقفه‌ای حساب‌شده به نظر می‌رسد که به سامانه‌های وابسته به IRGFW (فایروال بزرگ ایران) زمان می‌دهد تا برای بهبود توانایی در شناسایی و مقابله با شیوه‌های نوین گریز، آماده شود.
این سامانه‌ها به گونه‌ای دقیق‌تر تنظیم می‌شوند تا در دوره‌های حساس سیاسی یا اجتماعی، مهار جریان داده‌ها را برای نگهداشت اقتدار آسان‌تر کنند.
در چنین محیطی، وابستگی به یک روش یکتا برای گریز از فیلترینگ، نه تنها ناکارآمد، بلکه پرخطر است. رویکردی پایدار نیازمند به‌کارگیری مجموعه‌ای گوناگون از شیوه‌ها است که به موازات هم به کار گرفته شوند.