نکاتی از روانشناسی نقاشی که به درک بهتر وضعیت روانی، احساسات، و رشد عاطفی و شناختی کودکان کمک می‌کند:

استفاده از رنگ‌ها می‌تواند نشان‌دهنده حالات روحی باشد. به عنوان مثال، استفاده زیاد از رنگ‌های تیره ممکن است نشانه‌ای از ناراحتی یا اضطراب باشد، در حالی که رنگ‌های شاد و روشن می‌تواند نشان‌دهنده شادی و خوشحالی باشد.

اندازه و موقعیت اشیا: اندازه نسبی اشیا و موقعیت آن‌ها در نقاشی می‌تواند نشان‌دهنده اهمیت یا اولویت‌های کودک باشد. برای نمونه، نقاشی کردن خود یا یک عضو خانواده با اندازه بزرگ‌تر می‌تواند نشان دهنده اهمیت آن شخص در زندگی کودک باشد.

جزئیات: توجه به جزئیات ممکن است بازتابی از سطح توجه و دقت کودک باشد. کودکانی که در نقاشی‌هایشان جزئیات زیادی را نشان می‌دهند، ممکن است در حال نشان دادن مهارت‌های شناختی بالاتر یا تلاش برای ارتباط بیشتر باشند.

موضوع نقاشی: موضوعاتی که کودکان انتخاب می‌کنند، می‌تواند بازتابی از تجربیات روزمره، ترس‌ها، آرزوها یا حتی رویاهای آن‌ها باشد. برای مثال، نقاشی‌هایی که شامل خشونت یا ترس هستند، ممکن است نشان‌دهنده مشکلات روانی یا استرس باشند.

شکل‌ها و خطوط: نوع خطوط استفاده شده (مثل خطوط زاویه‌دار در مقابل خطوط منحنی) می‌تواند نشان‌دهنده سطح انرژی، احساسات یا حتی وضعیت روانی کودک باشد. خطوط زاویه‌دار ممکن است نشانه‌ای از تنش یا خشم باشد.

البته باید دقت داشت هر کودکی، منحصر به فرد است و ممکن است با توجه به سایر نشانه‌های روانشناختی تفسیرهای مختلفی از نقاشی‌های یکسان وجود داشته باشد.