جوجه اردک در هنگام سقوط با مقاومت هوا روبه رو می شود و باید الگوهای نامرئی هوا را کنار بزند.
حتی جوجه اردک یک روزه هم از جریان هوا به دو شکل بسیار مهم استفاده میکند.
آنها به شکل غریزی پاهای پره دار کوچک و بالهای خود را در زاویه ای می گیرد تا اطمینان کند که به طور صحیح در سمت بالا قرار دارد.
مانند یک چتر باز در حال سقوط آزاد است.
همچنین بدن کُرک دار او باعث می شود عبور هوا از آن مشکل شود به این پدیده نیروی پسا گفته می شود و از سرعت سقوط می کاهد.بدون این مقاومت هوا یک جوجه اردک در حال سقوط آزاد کمی بعد از ۳۰ثانیه دیوار صوتی را می شکند.

جوجه اردک با استفاده از هوای اطرافش اطمینان حاصل میکند که کنترل سقوط خود را در دست دارد.و در حالت ایستاده و با سرعتی با آن برخورد میکند که در نتیجه آن می تواند زنده بماند.

در کمتر از یک دقیقه همه جوجه ها پايین می رسند و مادرشان قبل از اینکه شکارچیان در کمین متوجه بشوند به نقطه امن هدایت میکند.
این جوجه اردک ها نشان می دهند که با کنترل بدن در هوا و تقلیل دادن نحوه جریان هوا در اطراف بدن بر نیروی جاذبه غلبه کرد.

@NationalGeographicfarsi