"تورو بی نیاز از آرزوی واهی کردم
من تورو به دنیای واقعی راهی کردم
حس خنثی ای که تو روح آزادت هست
همه چیزی که از من هنوز توی یادت هست
درونم حس میکنم جوشش موهومی
لحظه هایی از دور که تو نا آرومی
دشمن زیبایی از عصاره ی خودم
با فراموش کردن تو از خودم محو شدم
تو ازم دور شدی و من بیتاب شدم
روز تحمل کردم شبها بیخواب شدم
من کمی وقت میخوام، تا ازت سرد بشم
شبیه دنیایی که لهم کرد بشم"