خبر درگرشت داور خیلی تلخ بود.
‏ابراهیم‌نبوی دوست چهل ساله ام بود.چه ذهن خلاقی داشت.
‏در دوران اصلاحات طنزش قوی ترین خط شکن بود.
‏در سالهای تبعید گاهی با من درد دل می کرد. دلش خیلی ایران را می‌خواست.مشورت می‌کرد بیاید یا نه.واقعا نمی‌دانستم چه باید بگویم.
‏از دست اپوزوسیون خارج خیلی دلش خون بود.
‏همه وجودش در ایران بود. می‌گفت دائره المعارف طنزش را تمام کند برمی‌گردد، هرچه می‌خواهد بر سرش بیاید، بیاید.
‏کتابهای طنز فراوانی از او چاپ شده.نامش در تاریخ طنز ایران زنده خواهد ماند.
‏اما نیامده پر کشید.
‏آنها که میشناختندش میداننددلش بی کینه بود.
‏واقعا برای از دست دادن این رفیق دلم سوخت.