ادامه از👆
هر چند آقای موحیان، سفیر وقت ، تمایل استراو را به طور تلفنی گزارش می کرد و بر انجام ملاقات تاکید داشت، اما به هر حال من معاون رئیس جمهور بودم واین ملاقات به هماهنگی بالاتر نیاز داشت.
از این رو جناب سفیر با وزارت خارجه رایزنی کرد و پس از آن آقای دکتر جلیلی، که آن زمان معاون اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه بود، پیش از آن که سفر آغاز شود، تلفنی با من تماس گرفت و با اعلام نظر موافق وزارت خارجه، انجام این ملاقات را به من توصیه کرد. بدین ترتیب آقای سفیر برنامه دیدار با استراو را در سفر پیش بینی کرد. ذکر این نکته لازم است که انجام این ملاقات از حیث حوزه کاری اینجانب، یعنی میراث فرهنگی نیز، حائز اهمیت بود، زیرا در همان زمان ۱۸ قطعه از اشیای تاریخی جیرفت که توسط قاچاقچیان عتیقه از کشور خارج شده بود، در کریستی در لندن به حراج گذاشته شده بود و سازمان میراث با همکاری سفارت و حقوقی ریاست جمهوری، در اقدامی بموقع با طرح شکایتی به دولت انگلستان و تشکیل پرونده قضایی، اشیاء را مضبوط و حراج آن ها را متوقف کرده بود. لکن متاسفانه علیرغم پرداخت هزینه دادرسی سنگین حدود نیم میلیون پوندی، در مرحله بدوی رای به نفع طرف مقابل صادر شده بود و تصمیم برای ادامه پیگیری قضایی هم بسیار سخت بود، زیرا علاوه بر هزینه مشابه برای مرحله تجدید نظر، در صورت شکست در این مرحله باید هزینه های دادرسی طرف مقابل را هم پرداخت می کردیم. این تصمیم از آن جهت سخت بود، که علاوه بر ریسک پرداخت مبالغ سنگین مذکور، اقدام و یا عدم اقدام برای ادامه پیگیری قضایی، صرفا به تصمیم شخص خودم بستگی داشت و من مانده بودم و اینکه ریسک پرداخت آن مبلغ گزاف را، با امید کمی به پیروزی، بپذیرم و یا از ۱۸ قطعه شیئ تاریخی کشور، که برایم حکم ناموس ملی داشت، صرف نظر کنم که البته در این صورت علاوه بر قبول یک شکست حقوقی و از دست دادن همیشگی این اشیاء بسیار ذیقیمت، راه برای جسارت بیشتر قاچاقچیان بین المللی برای ادامه و توسعه کار پلید و کثیفشان هموارتر می شد و پیگیری قانونی و قضایی موارد احتمالی بعدی، بخاط رویه ای که در این پرونده برای همیشه ثبت می شد، کاری عبث و نا شدنی می نمود. به هر حال با تکیه بر خداوند و یاری جستن مصرانه از حضرت ولی عصر(عج)، بنا را بر ادامه پیگیری قضایی گذاشتم. ملاقات با جک استراو یعنی وزیر دادگستری، برای ما بطور طبیعی بسیار با اهمیت بود، به ویژه آن که در مرحله بسیار حساسی قرار داشتیم.
بدین ترتیب این دیدار در شرایط برگزار می شد که پرونده بسیار مهمی در مرحله بسیار حساسی قرار داشت. در این نشست، علاوه بر طرح سیاست های کلی جمهوری اسلامی و نکات مورد نظر وزارت خارجه که مهمترین آن ها انتظار ایران از اروپا برای برخورد عادلانه وفق موازین بین الملل و عدم پیروی بی چون و چرا از آمریکا در پرونده هسته ای بود، تنها موضوع خاص عنوان شده، موضوع پرونده اشیای عتیقه جیرفت بود که برای ما بسیار اهمیت داشت. درخواست من از او، ورود منصفانه به پرونده و مانع شدن از اعمال نفوذ و یا اجتناب از برخورد سیاسی در پرونده بود. هرچند تا آنجا که من اطلاع داشتم، او هرگز از نتایج اقدامات خود گزارشی نداد و البته برای نشان دادن استقلال امر قضا جز این هم نمی توانست بکند، اما مدتی بعد، به هرحال، رای مرحله تجدید نظر به نفع ایران صادر شد و در نتیجه اشیای تاریخی مورد اشاره، که پاره های تن این سرزمین بود، به دامن پر مهر مادر برگشت و من در آخرین بازدیدم از موزه ملی دیدم که این اشیای هجده گانه برای تکریم تاریخی تمدن ایرانی، در ویترین مستقلی به نمایش گذاشته شده بودند. به عنوان یک نتیجه مهم از صدور این رای، بار سنگین پرداخت هزینه های دادرسی از دوش کشور برداشته شد و از آن مهمتر آن که در دستگاه قضایی انگلیس، در یک پرونده مهم بین المللی، یک رویه ارزشمند به ثبت رسید. از آنجا که (۱) وجود رویه قضایی در نظام حقوقی و قضایی انگلیس بسیار حائز اهمیت است و (۲) لندن مهمترین مرکز تجارت اشیای عتیقه و تاریخی جهان است ، در پی این پیروزی ذیقیمت، ریسک قاچاقچیان برای خروج و فروش این اشیا و نیز ریسک فروشندگان و خریداران بین المللی اشیای تاریخی ایرانی وبلکه اشیای تاریخی همه ملت ها، بسیار بالا رفت و احتمال پیروزی در موارد نظیر در آینده برای دولت ایران بسیار افزایش یافت و من البته احساس شیرین این توفیق جمعی همکاران در سازمان و دولت که در واقع پیروزی ملت ایران بود را هرگز فراموش نخواهم کرد. لازم به ذکر است که من البته پس از ان دیدارتاکنون، هرگز آقای استراو را ندیده ام که حسب تعارفات دیپلماتیک از وی تشکری کرده باشم.
2⃣ از 3⃣
ادامه در 👇
📢کانال شخصی اسفندیار رحیم‌مشایی:
@mashaei1960
https://t.me/joinchat/AAAAAEIgYSSuKv72UbZLQQ
هر چند آقای موحیان، سفیر وقت ، تمایل استراو را به طور تلفنی گزارش می کرد و بر انجام ملاقات تاکید داشت، اما به هر حال من معاون رئیس جمهور بودم واین ملاقات به هماهنگی بالاتر نیاز داشت.
از این رو جناب سفیر با وزارت خارجه رایزنی کرد و پس از آن آقای دکتر جلیلی، که آن زمان معاون اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه بود، پیش از آن که سفر آغاز شود، تلفنی با من تماس گرفت و با اعلام نظر موافق وزارت خارجه، انجام این ملاقات را به من توصیه کرد. بدین ترتیب آقای سفیر برنامه دیدار با استراو را در سفر پیش بینی کرد. ذکر این نکته لازم است که انجام این ملاقات از حیث حوزه کاری اینجانب، یعنی میراث فرهنگی نیز، حائز اهمیت بود، زیرا در همان زمان ۱۸ قطعه از اشیای تاریخی جیرفت که توسط قاچاقچیان عتیقه از کشور خارج شده بود، در کریستی در لندن به حراج گذاشته شده بود و سازمان میراث با همکاری سفارت و حقوقی ریاست جمهوری، در اقدامی بموقع با طرح شکایتی به دولت انگلستان و تشکیل پرونده قضایی، اشیاء را مضبوط و حراج آن ها را متوقف کرده بود. لکن متاسفانه علیرغم پرداخت هزینه دادرسی سنگین حدود نیم میلیون پوندی، در مرحله بدوی رای به نفع طرف مقابل صادر شده بود و تصمیم برای ادامه پیگیری قضایی هم بسیار سخت بود، زیرا علاوه بر هزینه مشابه برای مرحله تجدید نظر، در صورت شکست در این مرحله باید هزینه های دادرسی طرف مقابل را هم پرداخت می کردیم. این تصمیم از آن جهت سخت بود، که علاوه بر ریسک پرداخت مبالغ سنگین مذکور، اقدام و یا عدم اقدام برای ادامه پیگیری قضایی، صرفا به تصمیم شخص خودم بستگی داشت و من مانده بودم و اینکه ریسک پرداخت آن مبلغ گزاف را، با امید کمی به پیروزی، بپذیرم و یا از ۱۸ قطعه شیئ تاریخی کشور، که برایم حکم ناموس ملی داشت، صرف نظر کنم که البته در این صورت علاوه بر قبول یک شکست حقوقی و از دست دادن همیشگی این اشیاء بسیار ذیقیمت، راه برای جسارت بیشتر قاچاقچیان بین المللی برای ادامه و توسعه کار پلید و کثیفشان هموارتر می شد و پیگیری قانونی و قضایی موارد احتمالی بعدی، بخاط رویه ای که در این پرونده برای همیشه ثبت می شد، کاری عبث و نا شدنی می نمود. به هر حال با تکیه بر خداوند و یاری جستن مصرانه از حضرت ولی عصر(عج)، بنا را بر ادامه پیگیری قضایی گذاشتم. ملاقات با جک استراو یعنی وزیر دادگستری، برای ما بطور طبیعی بسیار با اهمیت بود، به ویژه آن که در مرحله بسیار حساسی قرار داشتیم.
بدین ترتیب این دیدار در شرایط برگزار می شد که پرونده بسیار مهمی در مرحله بسیار حساسی قرار داشت. در این نشست، علاوه بر طرح سیاست های کلی جمهوری اسلامی و نکات مورد نظر وزارت خارجه که مهمترین آن ها انتظار ایران از اروپا برای برخورد عادلانه وفق موازین بین الملل و عدم پیروی بی چون و چرا از آمریکا در پرونده هسته ای بود، تنها موضوع خاص عنوان شده، موضوع پرونده اشیای عتیقه جیرفت بود که برای ما بسیار اهمیت داشت. درخواست من از او، ورود منصفانه به پرونده و مانع شدن از اعمال نفوذ و یا اجتناب از برخورد سیاسی در پرونده بود. هرچند تا آنجا که من اطلاع داشتم، او هرگز از نتایج اقدامات خود گزارشی نداد و البته برای نشان دادن استقلال امر قضا جز این هم نمی توانست بکند، اما مدتی بعد، به هرحال، رای مرحله تجدید نظر به نفع ایران صادر شد و در نتیجه اشیای تاریخی مورد اشاره، که پاره های تن این سرزمین بود، به دامن پر مهر مادر برگشت و من در آخرین بازدیدم از موزه ملی دیدم که این اشیای هجده گانه برای تکریم تاریخی تمدن ایرانی، در ویترین مستقلی به نمایش گذاشته شده بودند. به عنوان یک نتیجه مهم از صدور این رای، بار سنگین پرداخت هزینه های دادرسی از دوش کشور برداشته شد و از آن مهمتر آن که در دستگاه قضایی انگلیس، در یک پرونده مهم بین المللی، یک رویه ارزشمند به ثبت رسید. از آنجا که (۱) وجود رویه قضایی در نظام حقوقی و قضایی انگلیس بسیار حائز اهمیت است و (۲) لندن مهمترین مرکز تجارت اشیای عتیقه و تاریخی جهان است ، در پی این پیروزی ذیقیمت، ریسک قاچاقچیان برای خروج و فروش این اشیا و نیز ریسک فروشندگان و خریداران بین المللی اشیای تاریخی ایرانی وبلکه اشیای تاریخی همه ملت ها، بسیار بالا رفت و احتمال پیروزی در موارد نظیر در آینده برای دولت ایران بسیار افزایش یافت و من البته احساس شیرین این توفیق جمعی همکاران در سازمان و دولت که در واقع پیروزی ملت ایران بود را هرگز فراموش نخواهم کرد. لازم به ذکر است که من البته پس از ان دیدارتاکنون، هرگز آقای استراو را ندیده ام که حسب تعارفات دیپلماتیک از وی تشکری کرده باشم.
2⃣ از 3⃣
ادامه در 👇
📢کانال شخصی اسفندیار رحیم‌مشایی:
@mashaei1960
https://t.me/joinchat/AAAAAEIgYSSuKv72UbZLQQ