بنده نه با ملاقات و نه با مذاکره با مقامات مسئول خارجی، مطابق با عرف دیپلماتیک و بر اساس پروتکل های پذیرفته بین المللی، هرگز مخالفتی نداشته و ندارم و حتما نخواهم داشت. آنچه مهم است رعایت معیارهای اعلام شده بر اساس منافع ملی است. در این چهارچوب بله، باید معلوم شود که مذاکره و ملاقات چرا وبه چه منظور صورت گرفته و یا می گیرد. مقامات مافوق و فوق آن ها، ملت باید از این موضوعات مطلع باشند. بنده با آقای استراو دو بار ملاقات داشتم.، بار اول مربوط به زمانی است که او وزیر خارجه بود وبار دوم به زمانی برمی گردد که او نماینده مجلس بود و مسئولیت او در پست وزارت دادگستری دولت جدید وقت قطعی شده ولی هنوز کارش را به عنوان وزیر شروع نکرده بود. اما در باره علت و انگیزه دو ملاقات مورد اشاره:

سفر اولم به لندن، بخاطر شرکت در مراسم افتتاحیه نمایشگاه بین المللی "امپراطوری هخامنشی" بود که با گرد آوری آثار مرتبطی از موزه های بزرگ جهان و از جمله موزه ملی ایران، در اوایل دولت نهم در موزه بریتانیا برگزار می شد. قرار بود میزبان من در این سفرخانم جولز باشد که موضوع میراث فرهنگی ، در کنار آموزش و پرورش، آموزش عالی و فرهنگ در حوزه تصدی وزارت وی بود. از آنجا که از یک سو، مناقشه هسته ای بین ایران و غرب بطور جدی مطرح شده بود و از سوی دیگر حضورمسئول ایرانی در افتتاح نمایشگاهی که اختصاصاً به تاریخ پرشکوه ایران ارتباط داشت، از اهمیت زیادی برخوردار بود، انجام سفر بنده با نظر موافق و مخالف کارشناسی مواجه بود. اگر چه به خاطر جلوگیری از تبلیغات سوء وسیعی که در باره مخالفت نظام اسلامی با تاریخ پیش از اسلام ایران، توسط رسانه های غربی، مطرح و دامن زده می شد، سرانجام جمعبندی این شد که سفر انجام شود، اما این فرایند مدتی طول کشید و وقتی آقای متکی به صورت تلفنی و آقای دکتر احمدی نژاد به طور حضوری، هر کدام جداگانه بر انجام سفر تاکید کردند، سفیر وقت ما در لندن عدم انجام سفر بنده را از طریق وزارت خارجه انگلیس به اطلاع خانم جولز رسانده بود. آقای عادلی(سفیر) در پاویون فرودگاه لندن به من گفت؛ وقتی شما در هواپیما در حال پرواز بودید، خبر آمدن شما به من رسید و من بلافاصله موضوع را به طرف انگلیسی اطلاع دادم اما آن ها گفتندکه خانم جولز به خاطر اعلام تغییر برنامه یعنی خبر قبلی مبنی بر عدم حضور اینجانب، برای ملاقات با جمعی از اساتید دانشگاه به منچستر سفر کرده و از حضور در مراسم افتتاحیه عذرخواهی نموده، لکن قول داده در بازگشت به لندن، برای ملاقات با بنده اقدام نماید که البته همینطور هم شد و برای مثلا دلجویی، برخلاف رویه، به هتل محل اقامتم آمد. به هر حال با معلوم شدن عدم حضور او، مسئله از نقطه نظر پروتکلی بغرنج شد و آقای عادلی از این مسئله ناراحت بود والبته حق هم داشت، تا اینکه از وزارتخارجه تلفنی به او اطلاع دادند ک حضور وزیر خارجه در افتتاحیه مورد بررسی وزارت خارجه است و بعد هم خبر قطعی حضور آقای استراو را اعلام کردند. بدین ترتیب اساسا دیار با آقای استراو در این سفر پیش بینی و برنامه ریزی نشده بود و در عمل در کمتر از بیست و چهار ساعت تا شروع مراسم افتتاحیه، این موضوع اصلا مطرح نبود. به هرحال اینجانب آقای وزیر خارجه را در دفتر موزه بریتانیا، زمانی که به اسقبالم آمد، دیدم وبعد دقایقی قبل از آغاز مراسم او از بنده و جناب سفیر در یک نشست غیر رسمی به عنوان میزبان، پذیرایی مختصری کرد و بعد همگی وارد سالن نمایشگاه شدیم و مراسم اجرا وخاتمه پیدا کرد و دیگر هیچ ملاقاتی انجام نشد! چه برسد به مذاکره بر سر موضوعات خاص که اساسا مطرح نبود!

و اما در باره سفردوم باید عرض کنم که این سفر چند سال بعد و برای شرکت در نشست ایرانیان ساکن انگلیس انجام شد. این سفر که مشابه آن در تعداد قابل ملاحظه ای از شهرهای اروپا، آسیا و آمریکا انجام شد، مورد استقبال زیاد هموطنان ساکن خارج از کشور قرار گرفت. پیش از انجام این سفر، سفارت ایران در لندن ویا وزارت امور خارجه( تردید از بنده است) درخواست داشتند که من در این سفر با آقای استراو ملاقاتی داشته باشم. همچنین وی همان طور که پیشتر ذکر شد به تازگی به عنوان وزیر دادگستری دولت جدید وقت انتخاب شده بود و تا آنجا که بخاط می آورم علی الظاهر جک استراو و سفارت هر دو به این ملاقات علاقه نشان می دادند. استراو از آن جهت که همکاری نزدیک تر با جمهوری اسلامی را بخاطر تعداد قابل ملاحظه آراُی مسلمانان ساکن در حوزه نمایندگیش، برای خفظ موقعیت خود، مفید می دید و وزارت خارجه ما نیز از آن جهت که در قبال وجود چنین رویکردی در او، آن را برای (شاید) چانه زنی ها در مذاکرات هسته ای قابل بهره برداری می دانست.

1⃣ از 3⃣

ادامه در👇


📢کانال شخصی اسفندیار رحیم‌مشایی:
@mashaei1960
https://t.me/joinchat/AAAAAEIgYSSuKv72UbZLQQ