🔻یک نمونه آموزش رسانه ای توسط رهبرانقلاب
رهبرانقلاب تبحر ویژه به جهت بیان رسانه ای دارند. اما اجازه دهید یک نمونه اخیر را مرور کنیم که برای فعالان حوزه رسانه بسیار آموزنده است.
🔻عنوان درس را می گذارم سوژه و معنابخشی به پیام.
🔻به دیدار 19 دی با مردم قم توجه کنید. بخش ابتدائی درباره رابطه ایران و آمریکاست. دقت کنید موضوعی که انتخاب کردند رابطه ایران و آمریکاست. یعنی نسبت دشمنی آمریکا با ایران. اما سوژه ای که انتخاب کردند چیست؟
🔻فعالان رسانه می دانند که بین موضوع و سوژه تفاوت است. به بیان ساده، "موضوع" مساله و هدف شماست و "سوژه" نقطه آغازین برای رسیدن به هدف. نقطه شروع باید واجد ویژگی های خاص باشد. از مهمترین ها اینست که باید بدیع و متفاوت باشد. از این مهمتر ساده و روان و تصویری باشد. تصویری یعنی ذهن مخاطب با آن آشنا و همراه است. من تا بگویم ببر در ذهن شما تصویر یک ببر ساخته میشود.
1⃣یکم. موضوع وسوژه
ابتدا به موضوع و سوژه رهبرانقلاب توجه کنیم. موضوع را به این دلیل انتخاب کردند که مساله این روزها است. یعنی موضوع را به اصطلاح امروزی ها ترند انتخاب کردند که البته مساله راهبردی و نیاز این روزهای ماست.
🔻اما سوژه چیست؟ "ایران مطلوب آمریکا چه شکلی است؟" سوژه را کاملا تصویری انتخاب کردند. رجوع کردن به تاریخ، به تصویری شدن پیام در ذهن کمک می کند. از این نقطه شروع کردند: کارتر سال 56 از حکمت پهلوی تمجید کرد. در ادامه فرمودند: اما ببینیم آنروزها چه شرایطی داشتیم که موجب تمجید آمریکا شد.
🔻دقت کنید برای تحلیل رابطه ایران و آمریکا سراغ مباحث عمیق ایدئولوژیک نرفتند. از کلیشه ها و سخنان تکراری و کلی هم استفاده نکردند. شعار هم ندادند که آمریکا چه هست و چه نیست. یک سوال ساده مطرح کردند. کارتر از پهلوی تعریف کرد و حالا ببینیم حکومت مورد علاقه او چه حکومتی است. سادگی و روانی در انتخاب سوژه خودش یک شاخص کلیدی است.
2⃣دوم. معنا بخشی
🔻دیتا و داده در پیام باید معنا شود. فرق داده و اطلاعات در همین معناست. فرق اطلاعات و آگاهی نیز در روایت شخص از معناست. بازگردیم به سخنان رهبری انقلاب.
🔻بعد از موضوع و سوژه نوبت چینش محتوا است. اولا پیام شان دارای دسته بندی است. دسته بندی موجب ساخت اینفوگرافی در ذهن می شود که نقش کلیدی در نظام بخشی ذهنی و اقناع دارد. لذا چهار شاخص از تصویر را آنروز انتخاب کردند.
🔻اول به سیاست خارجی اشاره کردند. ظاهرا شاخص کیفی است، اما برای بیان آن با استفاده از مدل تحلیلی استقرا، سراغ یک نمونه خاص رفتند و آن نمونه را فرآوری رسانه ای کردند تا در ذهن مخاطب به سادگی معنا پیدا کند؛ توضیح می دهم.
فرمودند 50 هزار مستشار نظامی آمریکایی آنروز در ایران بودند. در ادامه توضیح دادند که : "یعنی این مستشارها از خزانه مردم حقوق می گرفتند." بعد ادامه دادند که این عدد از بودجه آموزش پرورش آن روزها هم بیشتر بود.
دقت کنید که تحلیل یک شاخص "کیفی" مثل سیاست خارجی را ابتدا "کمی" کردند و بعد همان کمیت را معنا دادند. چطور معنا کردند اول متصل کردند به خزانه و جیب مردم و دوم در مقایسه با بودجه آموزش پرورش آنرا معنا بخشیدند. انتخاب آموزش پرورش نیز خودش قابل اعتناست. نهادی که همه مردم با ان مرتبط هستند و خدماتش محسوس است.
🔻شاخص دوم را سیاست داخلی انتخاب کردند. برای تحلیل این شاخص سراغ دیکتاتوری رفتند که باز هم فصل مشترک است و همه مردم نسبت به آن موضع و مرزبندی دارند. در ادامه توضیح دادند که از نهضت آزادی تا چریک فدایی تا انقلابیون توسط نظام این دیکتاتورها سرکوب شدند. یعنی در معنا بخشی و بیان این شاخص، جائی ایستادند که همه مردم با آن ارتباط می گیرند. یک مدل تحلیلی قیاسی. یک تصویر کلی از دیکتاتوری که برای همه تلخ است و بعد توجه دادن به چند مصداق جزء برای شاهد مثال.
این مدل استدلال را بگذارید کنار اینکه برخی خیال می کنند وقتی گفته میشود پهلوی ها فاسد بودند، یعنی تنها زن باره و فساد اخلاقی داشتند.
🔻در شاخص سوم و اقتصاد هم مجدد سراغ فصل مشترک همه مردم رفتند. توضیح دادند که در آن روزها 6 میلیون بشکه نفت فروخته میشد. برای اینکه معنادار شود با رقم فروش نفت در این روزها مقایسه کردند که یک و نیم ملیون بشکه است. در ادامه روی تبعیض ایستادند. جائی که همه مردم با هرگرایشی نسبت بدان تنفر دارند. اینکه پول نفت به جیب گروه خاص از طبقه خاص میرفت.
🔻در بحث علم و فناوری هم به شاخص رتبه ایران در دنیا اشاره کردند که همه فهم و ساده و بدون چالش است.
🔶در نهایت با زبان ساده و استفاده از ابزارهای اقناعی رسانه ای توضیح دادند که آمریکا زمانی شما را می پسندند و مورد حمایت قرار می دهد که به این نقطه از فروپاشی برسید. کدام نقطه؟ سال 56 را ببینید؛ همان. یک بیان تصویری که همه می فهمند و اگر توجه کنند می پذیرند.
@mahdian_mohsen
رهبرانقلاب تبحر ویژه به جهت بیان رسانه ای دارند. اما اجازه دهید یک نمونه اخیر را مرور کنیم که برای فعالان حوزه رسانه بسیار آموزنده است.
🔻عنوان درس را می گذارم سوژه و معنابخشی به پیام.
🔻به دیدار 19 دی با مردم قم توجه کنید. بخش ابتدائی درباره رابطه ایران و آمریکاست. دقت کنید موضوعی که انتخاب کردند رابطه ایران و آمریکاست. یعنی نسبت دشمنی آمریکا با ایران. اما سوژه ای که انتخاب کردند چیست؟
🔻فعالان رسانه می دانند که بین موضوع و سوژه تفاوت است. به بیان ساده، "موضوع" مساله و هدف شماست و "سوژه" نقطه آغازین برای رسیدن به هدف. نقطه شروع باید واجد ویژگی های خاص باشد. از مهمترین ها اینست که باید بدیع و متفاوت باشد. از این مهمتر ساده و روان و تصویری باشد. تصویری یعنی ذهن مخاطب با آن آشنا و همراه است. من تا بگویم ببر در ذهن شما تصویر یک ببر ساخته میشود.
1⃣یکم. موضوع وسوژه
ابتدا به موضوع و سوژه رهبرانقلاب توجه کنیم. موضوع را به این دلیل انتخاب کردند که مساله این روزها است. یعنی موضوع را به اصطلاح امروزی ها ترند انتخاب کردند که البته مساله راهبردی و نیاز این روزهای ماست.
🔻اما سوژه چیست؟ "ایران مطلوب آمریکا چه شکلی است؟" سوژه را کاملا تصویری انتخاب کردند. رجوع کردن به تاریخ، به تصویری شدن پیام در ذهن کمک می کند. از این نقطه شروع کردند: کارتر سال 56 از حکمت پهلوی تمجید کرد. در ادامه فرمودند: اما ببینیم آنروزها چه شرایطی داشتیم که موجب تمجید آمریکا شد.
🔻دقت کنید برای تحلیل رابطه ایران و آمریکا سراغ مباحث عمیق ایدئولوژیک نرفتند. از کلیشه ها و سخنان تکراری و کلی هم استفاده نکردند. شعار هم ندادند که آمریکا چه هست و چه نیست. یک سوال ساده مطرح کردند. کارتر از پهلوی تعریف کرد و حالا ببینیم حکومت مورد علاقه او چه حکومتی است. سادگی و روانی در انتخاب سوژه خودش یک شاخص کلیدی است.
2⃣دوم. معنا بخشی
🔻دیتا و داده در پیام باید معنا شود. فرق داده و اطلاعات در همین معناست. فرق اطلاعات و آگاهی نیز در روایت شخص از معناست. بازگردیم به سخنان رهبری انقلاب.
🔻بعد از موضوع و سوژه نوبت چینش محتوا است. اولا پیام شان دارای دسته بندی است. دسته بندی موجب ساخت اینفوگرافی در ذهن می شود که نقش کلیدی در نظام بخشی ذهنی و اقناع دارد. لذا چهار شاخص از تصویر را آنروز انتخاب کردند.
🔻اول به سیاست خارجی اشاره کردند. ظاهرا شاخص کیفی است، اما برای بیان آن با استفاده از مدل تحلیلی استقرا، سراغ یک نمونه خاص رفتند و آن نمونه را فرآوری رسانه ای کردند تا در ذهن مخاطب به سادگی معنا پیدا کند؛ توضیح می دهم.
فرمودند 50 هزار مستشار نظامی آمریکایی آنروز در ایران بودند. در ادامه توضیح دادند که : "یعنی این مستشارها از خزانه مردم حقوق می گرفتند." بعد ادامه دادند که این عدد از بودجه آموزش پرورش آن روزها هم بیشتر بود.
دقت کنید که تحلیل یک شاخص "کیفی" مثل سیاست خارجی را ابتدا "کمی" کردند و بعد همان کمیت را معنا دادند. چطور معنا کردند اول متصل کردند به خزانه و جیب مردم و دوم در مقایسه با بودجه آموزش پرورش آنرا معنا بخشیدند. انتخاب آموزش پرورش نیز خودش قابل اعتناست. نهادی که همه مردم با ان مرتبط هستند و خدماتش محسوس است.
🔻شاخص دوم را سیاست داخلی انتخاب کردند. برای تحلیل این شاخص سراغ دیکتاتوری رفتند که باز هم فصل مشترک است و همه مردم نسبت به آن موضع و مرزبندی دارند. در ادامه توضیح دادند که از نهضت آزادی تا چریک فدایی تا انقلابیون توسط نظام این دیکتاتورها سرکوب شدند. یعنی در معنا بخشی و بیان این شاخص، جائی ایستادند که همه مردم با آن ارتباط می گیرند. یک مدل تحلیلی قیاسی. یک تصویر کلی از دیکتاتوری که برای همه تلخ است و بعد توجه دادن به چند مصداق جزء برای شاهد مثال.
این مدل استدلال را بگذارید کنار اینکه برخی خیال می کنند وقتی گفته میشود پهلوی ها فاسد بودند، یعنی تنها زن باره و فساد اخلاقی داشتند.
🔻در شاخص سوم و اقتصاد هم مجدد سراغ فصل مشترک همه مردم رفتند. توضیح دادند که در آن روزها 6 میلیون بشکه نفت فروخته میشد. برای اینکه معنادار شود با رقم فروش نفت در این روزها مقایسه کردند که یک و نیم ملیون بشکه است. در ادامه روی تبعیض ایستادند. جائی که همه مردم با هرگرایشی نسبت بدان تنفر دارند. اینکه پول نفت به جیب گروه خاص از طبقه خاص میرفت.
🔻در بحث علم و فناوری هم به شاخص رتبه ایران در دنیا اشاره کردند که همه فهم و ساده و بدون چالش است.
🔶در نهایت با زبان ساده و استفاده از ابزارهای اقناعی رسانه ای توضیح دادند که آمریکا زمانی شما را می پسندند و مورد حمایت قرار می دهد که به این نقطه از فروپاشی برسید. کدام نقطه؟ سال 56 را ببینید؛ همان. یک بیان تصویری که همه می فهمند و اگر توجه کنند می پذیرند.
@mahdian_mohsen