💬 روز بیست و ششم مارس ۱۴۵۲ میلادی (۸۵۶ ه) بود. قسطنطین یازدهم ملقب به پالایولوگوس، امپراتوز بیزانس و سرپرست غیر روحانی کلیسای شرقی مسیحیت، کسی که پس از هزار سال بر جای قسطنطین کبیر تکیه زده بود، کنار پنجره باریک و بلند کاخ خود ایستاده و چشم به بام خانه ها دوخته بود. این کاخ بلاخرنی نام داشت و برفراز تپه ای بلند بر گوشه شمال باختری شهر قدیم یونانی قسطنطنیه واقع بود. کلانی اثاث تناسب تالاری که امپراتور پشت بدان در کنار پنجره ایستاده بود از شکوه آن حکایت می‌کرد.