🔴هیاهو برای هیچ!!!
✍ محمود بهشتی لنگرودی
🔹 در خبرها آمده بود که مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران برگزار گردید.
با برگزاری مجمع عمومی عادی این شورا در فضای مجازی، گام بلندی برای سامان دادن به وضعیت این مجموعه برداشته است.
🔹 جا داشت، این اتفاق فرخنده، که بعد از گذشت سال‌ها تلاش بی‌وقفه‌ی اعضای تشکل ها به سرانجام رسید به‌عنوان یک پیروزی بزرگ در فضای سرد و زمستانی این سال‌ها، مورد استقبال نهادهای مستقل مدنی قرار گیرد اما با سنگ‌اندازی بعضی از تشکلهای کم سو و همراهی چند تشکل دیگر، تلاش شد که اثرات این دستاورد بزرگ بی‌اثر و خنثی جلوه داده شود.
🔹 مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی، همانگونه که در گزارش این تشکل آمده است، با حضور قاطع ۱۵ تشکل از مجموع ۲۵ تشکل، طی سه روز و حداقل ۱۵ ساعت جلسه ی نفس گیر در فضای گوگل میت برگزار گردید.
این اقدام با اعتراض بعضی از تشکلهای عضو شورا (۷ تشکل که تعدادی از آن ها جعلی و بعضی هم بدون پشتوانه هستند) مواجه گردید و آن‌ها طی نامه‌ای که بعضا بدون هماهنگی با اعضای هیات‌مدیره‌ی تشکل‌شان صادر شده با استناد به اساسنامه‌ی شورا که در آن بر برگزاری مجمع عمومی عادی شورا به شکل حضوری اشاره شده بود از حضور در این مجمع عمومی خودداری کردند و برگزاری این مجمع و مصوبات آن را مغایر با اساسنامه قلمداد کردند.
🔹 این در شرایطی ست که تمامی تلاش های سالیان گذشته‌ی تشکل‌ها برای برگزاری مجمع حضوری به دلایل مختلف از جمله خطرات امنیتی با بن‌بست مواجه شده بود.از طرفی تبصره‌ی دوم ماده ی هشت اساسنامه‌ی شورا این مشکل را حل کرده بود و حتی برگزاری چنین مجمعی در فضای مجازی مسبوق به سابقه بود.
🔹 همه می‌دانند که گاهی برگزاری حضوری مجمع عمومی به دلایل خاصی مانند بحران‌های امنیتی، بلایای طبیعی، یا بیماری‌های فراگیر (مانند کرونا) امکان‌پذیر و منطقی نمی‌باشد و بسیاری از مراجع قانونی و نظارتی نیز برگزاری مجمع مجازی را در چنین شرایطی تجویز کرده بودند و در بسیاری از کشورهای پیشرفته، برگزاری مجمع عمومی به‌صورت مجازی به‌عنوان یک اقدام اضطراری پذیرفته شده است، مشروط بر اینکه اصول شفافیت، مشارکت عمومی و امنیت رعایت شود.
اما باز هم دوستان منتقد، با وجود تصمیم اکثریت رای‌دهندگان، با برگزاری مجمع شورا به صورت مجازی مخالفت کردند و تاسف‌بار این که این اعتراض را با انتشار نامه‌ای به فضای عمومی کشانده‌اند.
🔹 استناد این تشکل‌ها به ماده‌ای از اساسنامه است که در آن به برگزاری مجامع عادی و فوق العاده در فضای حقیقی اشاره شده است اما این بزرگواران خود واقف هستند که تلاش‌های چند سال گذشته‌ی دبیرخانه‌ی شورا برای برگزاری مجمع حضوری با بن‌بست مواجه شده است.
🔹 تشکلهای منتقد می‌دانند که عمر فعالیت دبیرخانه، ریاست، هیات مدیره ، بازرسان و مسئولان کارگروه‌های شورا مدت‌هاست که به سر آمده و ضروری بود که هر چه سریع‌تر به این وضعیت پایان داده شود و برای حل این مشکل راهی جز برگزاری مجمع عمومی در فضای مجازی وجود نداشت، اما حاضر نشدند که با درک شرایط و شرکت در رای‌گیری‌ها، شورا را از خمودگی و بلاتکلیفی نجات دهند. هرچند تا جایی که اطلاع دارم، خواست بخش‌هایی از جریانات امنیتی هم جلوگیری از سامان یافتن شورا بود و دوستان منتقد ناخواسته به دام این جریانات افتاده‌اند.
🔹 به باور اینجانب، برگزاری حضوری مجمع به دلیل تهدیدهای امنیتی بی‌اشکال نبود و وقتی می‌توان با استفاده از تکنولوژی روز امکان برگزاری مجمع را به‌صورت مجازی و به‌عنوان یک راه‌حل عملی برای تضمین سلامت و امنیت شرکت‌کنندگان فراهم کرد و اکثریت تشکل‌ها هم به این گزینه رای مثبت داده‌اند، چرا بعضی از تشکل‌ها از در مخالفت در آمده و از مشارکت در این پروسه خودداری کرده‌اند؟
علاوه بر این با چه منطقی، فرصت را مغتنم شمردند تا همسو با نهادهای سرکوب، آخرین ضربه‌ها را به این نهاد مستقل وارد کنند؟
🔹 پرسش اینجاست که وقتی با وجود ابزارها و پلتفرم‌های پیشرفته امکان برگزاری جلسات مجازی به‌شکل امن و شفاف فراهم شده است چرا شورا نباید از این امکانات برای رفع مشکلات خود استفاده کند؟
🔹 به‌طور کلی، همانگونه که در بندهای قبل توضیح داده شد، اگر هدف از برگزاری مجمع، تسهیل امور در شرایط خاص باشد حتی مراجع قانونی نیز ممکن است با تصمیمات چنین مجامعی موافقت کنند با این وصف مخالفت غیر متعارف بعضی از تشکلهای عضو شورا با مجمع برگزار شده جز ایجاد شائبه‌های بیش‌تر در رابطه با نیت واقعی بعضی تشکل‌ها در ممانعت از سامان یافتن امور شورا چه چیزی می‌تواند باشد؟
🔹 گفتنی‌ها در این زمینه بسیار است که در صورت ادامه ی کارشکنی‌های بعضی از تشکل‌ها به آن‌ها خواهم پرداخت.
۱۴۰۳/۹/۲۲
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra
✍ محمود بهشتی لنگرودی
🔹 در خبرها آمده بود که مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران برگزار گردید.
با برگزاری مجمع عمومی عادی این شورا در فضای مجازی، گام بلندی برای سامان دادن به وضعیت این مجموعه برداشته است.
🔹 جا داشت، این اتفاق فرخنده، که بعد از گذشت سال‌ها تلاش بی‌وقفه‌ی اعضای تشکل ها به سرانجام رسید به‌عنوان یک پیروزی بزرگ در فضای سرد و زمستانی این سال‌ها، مورد استقبال نهادهای مستقل مدنی قرار گیرد اما با سنگ‌اندازی بعضی از تشکلهای کم سو و همراهی چند تشکل دیگر، تلاش شد که اثرات این دستاورد بزرگ بی‌اثر و خنثی جلوه داده شود.
🔹 مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی، همانگونه که در گزارش این تشکل آمده است، با حضور قاطع ۱۵ تشکل از مجموع ۲۵ تشکل، طی سه روز و حداقل ۱۵ ساعت جلسه ی نفس گیر در فضای گوگل میت برگزار گردید.
این اقدام با اعتراض بعضی از تشکلهای عضو شورا (۷ تشکل که تعدادی از آن ها جعلی و بعضی هم بدون پشتوانه هستند) مواجه گردید و آن‌ها طی نامه‌ای که بعضا بدون هماهنگی با اعضای هیات‌مدیره‌ی تشکل‌شان صادر شده با استناد به اساسنامه‌ی شورا که در آن بر برگزاری مجمع عمومی عادی شورا به شکل حضوری اشاره شده بود از حضور در این مجمع عمومی خودداری کردند و برگزاری این مجمع و مصوبات آن را مغایر با اساسنامه قلمداد کردند.
🔹 این در شرایطی ست که تمامی تلاش های سالیان گذشته‌ی تشکل‌ها برای برگزاری مجمع حضوری به دلایل مختلف از جمله خطرات امنیتی با بن‌بست مواجه شده بود.از طرفی تبصره‌ی دوم ماده ی هشت اساسنامه‌ی شورا این مشکل را حل کرده بود و حتی برگزاری چنین مجمعی در فضای مجازی مسبوق به سابقه بود.
🔹 همه می‌دانند که گاهی برگزاری حضوری مجمع عمومی به دلایل خاصی مانند بحران‌های امنیتی، بلایای طبیعی، یا بیماری‌های فراگیر (مانند کرونا) امکان‌پذیر و منطقی نمی‌باشد و بسیاری از مراجع قانونی و نظارتی نیز برگزاری مجمع مجازی را در چنین شرایطی تجویز کرده بودند و در بسیاری از کشورهای پیشرفته، برگزاری مجمع عمومی به‌صورت مجازی به‌عنوان یک اقدام اضطراری پذیرفته شده است، مشروط بر اینکه اصول شفافیت، مشارکت عمومی و امنیت رعایت شود.
اما باز هم دوستان منتقد، با وجود تصمیم اکثریت رای‌دهندگان، با برگزاری مجمع شورا به صورت مجازی مخالفت کردند و تاسف‌بار این که این اعتراض را با انتشار نامه‌ای به فضای عمومی کشانده‌اند.
🔹 استناد این تشکل‌ها به ماده‌ای از اساسنامه است که در آن به برگزاری مجامع عادی و فوق العاده در فضای حقیقی اشاره شده است اما این بزرگواران خود واقف هستند که تلاش‌های چند سال گذشته‌ی دبیرخانه‌ی شورا برای برگزاری مجمع حضوری با بن‌بست مواجه شده است.
🔹 تشکلهای منتقد می‌دانند که عمر فعالیت دبیرخانه، ریاست، هیات مدیره ، بازرسان و مسئولان کارگروه‌های شورا مدت‌هاست که به سر آمده و ضروری بود که هر چه سریع‌تر به این وضعیت پایان داده شود و برای حل این مشکل راهی جز برگزاری مجمع عمومی در فضای مجازی وجود نداشت، اما حاضر نشدند که با درک شرایط و شرکت در رای‌گیری‌ها، شورا را از خمودگی و بلاتکلیفی نجات دهند. هرچند تا جایی که اطلاع دارم، خواست بخش‌هایی از جریانات امنیتی هم جلوگیری از سامان یافتن شورا بود و دوستان منتقد ناخواسته به دام این جریانات افتاده‌اند.
🔹 به باور اینجانب، برگزاری حضوری مجمع به دلیل تهدیدهای امنیتی بی‌اشکال نبود و وقتی می‌توان با استفاده از تکنولوژی روز امکان برگزاری مجمع را به‌صورت مجازی و به‌عنوان یک راه‌حل عملی برای تضمین سلامت و امنیت شرکت‌کنندگان فراهم کرد و اکثریت تشکل‌ها هم به این گزینه رای مثبت داده‌اند، چرا بعضی از تشکل‌ها از در مخالفت در آمده و از مشارکت در این پروسه خودداری کرده‌اند؟
علاوه بر این با چه منطقی، فرصت را مغتنم شمردند تا همسو با نهادهای سرکوب، آخرین ضربه‌ها را به این نهاد مستقل وارد کنند؟
🔹 پرسش اینجاست که وقتی با وجود ابزارها و پلتفرم‌های پیشرفته امکان برگزاری جلسات مجازی به‌شکل امن و شفاف فراهم شده است چرا شورا نباید از این امکانات برای رفع مشکلات خود استفاده کند؟
🔹 به‌طور کلی، همانگونه که در بندهای قبل توضیح داده شد، اگر هدف از برگزاری مجمع، تسهیل امور در شرایط خاص باشد حتی مراجع قانونی نیز ممکن است با تصمیمات چنین مجامعی موافقت کنند با این وصف مخالفت غیر متعارف بعضی از تشکلهای عضو شورا با مجمع برگزار شده جز ایجاد شائبه‌های بیش‌تر در رابطه با نیت واقعی بعضی تشکل‌ها در ممانعت از سامان یافتن امور شورا چه چیزی می‌تواند باشد؟
🔹 گفتنی‌ها در این زمینه بسیار است که در صورت ادامه ی کارشکنی‌های بعضی از تشکل‌ها به آن‌ها خواهم پرداخت.
۱۴۰۳/۹/۲۲
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra