🔻🔺فریاد محرومیت درمانی از زندان اوین؛ نامه تکان‌دهنده مطلب احمدیان به سازمان ملل
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کُرد اهل بانه که پانزدهمین سال حبس خود را در زندان اوین سپری می‌کند، در نامه‌ای به مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، از وضعیت وخیم جسمانی و محرومیت از درمان خود و دیگر زندانیان سیاسی پرده برداشت.
این زندانی ۳۹ ساله که بدون حتی یک روز مرخصی در حبس به سر می‌برد، با بیماری‌های متعدد و جدی دست‌وپنجه نرم می‌کند و خواستار توجه فوری جامعه جهانی به این بحران شده است.
احمدیان در نامه خود شرح داده که از سال ۱۳۸۹، زمان بازداشتش در اداره تروریستی اطلاعات ارومیه، تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفته است؛ از شکستگی پا و کتف گرفته تا خرد شدن دندان‌ها و آسیب جدی به مهره‌های کمر که او را برای شش ماه فلج کرد.
او اکنون از بیماری‌هایی چون تنگی کانال نخاع، عفونت بیضه، کولیت روده، نارسایی کلیه و پارگی فتق رنج می‌برد و کاهش شدید وزن او را در شرایط بحرانی قرار داده است. با این حال، علی‌رغم تأیید پزشکی قانونی و بهداری زندان برای درمان خارج از زندان و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی، دادستان تهران، صالحی، با توقف حکم او مخالفت کرده است.
احمدیان در این نامه، محرومیت درمانی را حربه‌ای سیستماتیک از سوی دستگاه فاسد قضایی برای فشار بر زندانیان سیاسی توصیف کرده و از وضعیت مشابه دیگر زندانیان مانند زینب جلالیان، اسدالله هادی و فرزانه قره‌حسنلو نام برده است.
او از مای ساتو، گزارشگر سازمان ملل خواسته تا به نقض حق درمان، به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین حقوق زندانیان، توجه ویژه‌ای نشان دهد.
این زندانی اهل بانه که به اتهام «محاربه» به ۳۰ سال حبس در تبعید محکوم شده، پیش‌تر نیز به دلیل اتهامات دیگر احکام حبس و جریمه نقدی دریافت کرده بود.
او که از سال ۱۳۹۵ در زندان‌های مختلف جابه‌جا شده، اکنون در بند چهار اوین محبوس است. نامه او بار دیگر زنگ خطر وضعیت بحرانی زندانیان سیاسی در ایران را به صدا درآورده است.
🆔 @javanmardi77
مطلب احمدیان، زندانی سیاسی کُرد اهل بانه که پانزدهمین سال حبس خود را در زندان اوین سپری می‌کند، در نامه‌ای به مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، از وضعیت وخیم جسمانی و محرومیت از درمان خود و دیگر زندانیان سیاسی پرده برداشت.
این زندانی ۳۹ ساله که بدون حتی یک روز مرخصی در حبس به سر می‌برد، با بیماری‌های متعدد و جدی دست‌وپنجه نرم می‌کند و خواستار توجه فوری جامعه جهانی به این بحران شده است.
احمدیان در نامه خود شرح داده که از سال ۱۳۸۹، زمان بازداشتش در اداره تروریستی اطلاعات ارومیه، تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفته است؛ از شکستگی پا و کتف گرفته تا خرد شدن دندان‌ها و آسیب جدی به مهره‌های کمر که او را برای شش ماه فلج کرد.
او اکنون از بیماری‌هایی چون تنگی کانال نخاع، عفونت بیضه، کولیت روده، نارسایی کلیه و پارگی فتق رنج می‌برد و کاهش شدید وزن او را در شرایط بحرانی قرار داده است. با این حال، علی‌رغم تأیید پزشکی قانونی و بهداری زندان برای درمان خارج از زندان و تأمین وثیقه ۵۰ میلیارد ریالی، دادستان تهران، صالحی، با توقف حکم او مخالفت کرده است.
احمدیان در این نامه، محرومیت درمانی را حربه‌ای سیستماتیک از سوی دستگاه فاسد قضایی برای فشار بر زندانیان سیاسی توصیف کرده و از وضعیت مشابه دیگر زندانیان مانند زینب جلالیان، اسدالله هادی و فرزانه قره‌حسنلو نام برده است.
او از مای ساتو، گزارشگر سازمان ملل خواسته تا به نقض حق درمان، به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین حقوق زندانیان، توجه ویژه‌ای نشان دهد.
این زندانی اهل بانه که به اتهام «محاربه» به ۳۰ سال حبس در تبعید محکوم شده، پیش‌تر نیز به دلیل اتهامات دیگر احکام حبس و جریمه نقدی دریافت کرده بود.
او که از سال ۱۳۹۵ در زندان‌های مختلف جابه‌جا شده، اکنون در بند چهار اوین محبوس است. نامه او بار دیگر زنگ خطر وضعیت بحرانی زندانیان سیاسی در ایران را به صدا درآورده است.
🆔 @javanmardi77