دوازده روز بعد، مأموران امنیتی به سراغ او آمدند و بدون هیچ دلیل موجهی او را دستگیر کردند. در جریان بازداشت، مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و سپس با پروندهسازی، او را متهم به قدرتنمایی با سلاح سرد و گرم کردند، در حالی که تصاویر ضبطشدهی دوربین مغازه نشان میداد که او هیچ سلاحی در اختیار نداشته است. با این حال، پس از مدتی با قرار وثیقه آزاد شد.
اما همسایهای که در این ماجرا نقش داشت و از نفوذ خود در نهادهای امنیتی برخوردار بود، با پرداخت رشوههای کلان به مأموران و قاضی پرونده، دوباره شرایطی را فراهم کرد که کریم مجدداً بازداشت شود. در تاریخ ۲۷ دی ۱۴۰۲، مأموران برای بار دوم به مغازهاش حمله کردند و او را بازداشت کرده و به زندان دیزلآباد کرمانشاه منتقل کردند.
پس از ۳۲ روز، عصرگاهان او را بدون اطلاع خانوادهاش به بیمارستان خمینی منتقل کردند. زمانی که خانوادهاش به بیمارستان رسیدند، کریم در کما بود و آثار شدید ضرب و شتم در سراسر بدنش مشاهده میشد. یکی از دستانش بهطور کامل سوخته و ناخنهایش افتاده بود. یکی از پلکهایش پاره شده و نشانههای خفگی روی گردنش وجود داشت.
پس از ۲۸ روز، این جوان بیگناه جان خود را از دست داد. مسئولان زندان علت مرگ او را سقوط از صندلی اعلام کردند، اما هیچ پاسخگویی در قبال آثار شکنجههای وارده بر بدنش نبودند. این در حالی بود که گزارشها حاکی از پرداخت رشوههای سنگین برای سرپوش گذاشتن بر این جنایت بود.
کریم، جوانی سالم، پاک و نانآور خانواده بود که تنها دو سال از ازدواجش گذشته بود. اما بیگناه جان خود را از دست داد و خانوادهاش همچنان یک سال پس از این واقعه، در جستجوی عدالت هستند؛ اما مقامات حکومتی هیچ پاسخی به شکایات آنان ندادهاند.
@iran1shock