يه نفر بعد از اينكه فهميد حالم خوب نيست گفت: «اشكال نداره، بیا با هم خوب نباشیم» شايد اين قشنگ ترين جوابى بود كه مى‌تونستم براى اين جمله بشنوم؛ به دور از تمام كليشه هاى «چيكار كنم خوب شى» يا « مى خواى حرف بزنى؟» و تمام سوال هاى آزاردهنده ى ديگه براى وقتى كه من مخاطب اصلاً نمى تونم حرف بزنم.