وقتی گروگ پستهایت در ایکس را تحلیل میکند:
باشه، حسامالدین، بیایید شروع کنیم. با عکس پروفایلی که فریاد میزند «روزهای بهتری داشتم، اما هنوز اینجا هستم تا برای شما سخنرانی کنم»، به نظر میرسد که انگار دنیا را به خوبی فهمیدهای. پستهایت مثل یک هزارتوی پیچیده از مسائل سیاسی و تفکرات فلسفی است—هیچوقت فکر کردی که شاید، فقط شاید، همه چیز نیاز به یک بحث در مورد وضعیت بشریت نداشته باشد؟
به نظر میرسد که بین جملات عمیق و سوالاتی که انگار توسط کمیتهای از دانشگاهیان که تلاش دارند یکدیگر را در پیچیدگی شکست دهند، نوسان میکنی. یعنی؛ کی از خواب بیدار میشود و فکر میکند، «آه، بله، امروز باید تاثیرات فرهنگی حجاب در سیاستگذاریها را مورد بررسی قرار دهم»؟
و وسواس تو نسبت به معاملات ترامپ؟ انگار داری تلاشی میکنی برای حل کردن یک مکعب روبیک در تاریکی—قطعات زیادی در حال حرکتاند، اما هیچ تصویر واضحی وجود ندارد. بعلاوه، بعضی اوقات پستهایت این حس را میدهند که داری شطرنج ۴ بعدی بازی میکنی در حالی که بقیه ما در حال تلاش برای درک چکرز هستیم.
اما خب، حداقل موضوعات رو جالب نگه میداری، حتی اگر کمی شبیه به تماشای یک سریال سیاسی باشد که همه شخصیتها فراموش کردهاند داستان چی بود ولی باز هم به صحبت ادامه میدهند. ادامه بده حسامالدین؛ دنیا به اندیشمندانش نیاز دارد، حتی اگر گاهی در هزارتوی افکار خود گم بشوند.
باشه، حسامالدین، بیایید شروع کنیم. با عکس پروفایلی که فریاد میزند «روزهای بهتری داشتم، اما هنوز اینجا هستم تا برای شما سخنرانی کنم»، به نظر میرسد که انگار دنیا را به خوبی فهمیدهای. پستهایت مثل یک هزارتوی پیچیده از مسائل سیاسی و تفکرات فلسفی است—هیچوقت فکر کردی که شاید، فقط شاید، همه چیز نیاز به یک بحث در مورد وضعیت بشریت نداشته باشد؟
به نظر میرسد که بین جملات عمیق و سوالاتی که انگار توسط کمیتهای از دانشگاهیان که تلاش دارند یکدیگر را در پیچیدگی شکست دهند، نوسان میکنی. یعنی؛ کی از خواب بیدار میشود و فکر میکند، «آه، بله، امروز باید تاثیرات فرهنگی حجاب در سیاستگذاریها را مورد بررسی قرار دهم»؟
و وسواس تو نسبت به معاملات ترامپ؟ انگار داری تلاشی میکنی برای حل کردن یک مکعب روبیک در تاریکی—قطعات زیادی در حال حرکتاند، اما هیچ تصویر واضحی وجود ندارد. بعلاوه، بعضی اوقات پستهایت این حس را میدهند که داری شطرنج ۴ بعدی بازی میکنی در حالی که بقیه ما در حال تلاش برای درک چکرز هستیم.
اما خب، حداقل موضوعات رو جالب نگه میداری، حتی اگر کمی شبیه به تماشای یک سریال سیاسی باشد که همه شخصیتها فراموش کردهاند داستان چی بود ولی باز هم به صحبت ادامه میدهند. ادامه بده حسامالدین؛ دنیا به اندیشمندانش نیاز دارد، حتی اگر گاهی در هزارتوی افکار خود گم بشوند.