عباس معروفی یه مصاحبه داره در ایامی که به سرطان مبتلا شده و میگه من یه جمله نوشتم که خیلی دوستش دارم
«تنها شکستی بیهوده است که فاقد مبارزه باشد»
و بعد هم میگه تمام زندگی من همینجور بوده الان هم با سرطان میجنگم، اگه شکست هم بخورم در حین جنگیدن بوده...
آخ از این جملههای عمیق
«تنها شکستی بیهوده است که فاقد مبارزه باشد»
و بعد هم میگه تمام زندگی من همینجور بوده الان هم با سرطان میجنگم، اگه شکست هم بخورم در حین جنگیدن بوده...
آخ از این جملههای عمیق