Gray Lotus


Гео и язык канала: Иран, Фарси
Категория: не указана


فرق زندگی با هنر این است که هنر قابل تحمل تر است.

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Иран, Фарси
Категория
не указана
Статистика
Фильтр публикаций




حقایق را توان تحقق بود
چونان کرک نرم گیسوانت
محصور شده در کف دستانم
اما این نیز کافی نبود
اهریمنی از بین نرفت
اما در آینده ای نیک انجام
جهان در شور می درخشید
اما این نیز کافی نبود
زندگانی جاودان پنهان بود
و این مرا به خنده وا می داشت
و من سرمست خوش اقبالی بودم
اما این نیز کافی نبود
برگی هرگز پژمرده نشد
شاخه ای هرگز نشکست
و روز ، چون آینه ای درخشانشان می نمود
اما این نیز کافی نبود

Tarkovsky (Stalker 1979)

@Gray_Lotus


زندگی هر کس، راهی، شبه‌راهی یا کوره‌راهی است به سوی خودش. هیچ انسانی هرگز موفق نشده است کاملا خودش باشد. با وجود این هر کس سعی دارد که بشود.
-هرمان هسه




احساسات ابراز نشده
هرگز از بین نمی روند
آنها دفن می شوند و در آینده
به صورت های زشت تری بیرون می زنند.
- فروید

@Gray_Lotus


سکوت با هم زیباست،
زیباتر خنده با هم است
زیر چتر حریرگون آسمان
لمیده بر خزه‌ها و با کتاب
چه زیباست با دوستان خندیدن
و دندان‌های سپید خویش را نمایاندن.

اگر نیک کردم، سکوت کنیم
و اگر بد، بخندیم
و پیوسته بدتر کنیم،
بدتر کنیم و بدتر بخندیم
تا در گور سرازیر شویم.

آری ای‌ دوستان! آیا چنین خواهد شد؟
آمین! و به امید دیدار!

- فردریش نیچه




بخشی از پریشانی تو، ناشی از یک خشم مدفون شده است.
چیزی در تو هست، نوعی ترس و کم رویی، که اجازه ی ابراز خشمت را نمیدهد.
به جای آن به فروتنی ات می نازی! نوعی پاکدامنی اجباری برای خود پدید آورده ای:
احساسات را در عمق مدفون می کنی، و چون دیگر خشمی را تجربه نمیکنی، تصور میکنی یک قدیسی!
فرو خوردن خشم، انسان را بیمار می کند !

- اروین یالوم / وقتی نیچه گریست

@Gray_Lotus


بی آرزو چه می کنی ای دوست؟
- به ملال،
در خود به ملال
با یکی مُرده سخن می گویم ..
- شاملو




Genre: Chillout / Electronic

@Gray_Lotus




نیچه / چنین گفت زرتشت


تنها این من نیستم که رنج می‌کشم . همه‌ی انسان‌ها امیدشان به ناامیدی می‌کشد و از انتظاراتشان جز فریبی به جا نمی‌ماند .
-گوته


Genre: dark ambient / drone / melancholic

@Gray_Lotus




دنیا جای ژست‌های تهی، لحظه‌های تهی،
مردمان تهی و نیازهای بی‌پایه و امیال قلابی‌ست.

.هاینریش بل






‍ ما جزو کسانی نیستیم که فقط در میان کتاب‌ها فکر می‌کنند و تراوشات فکری آنان نیاز به محرک‌های آثار چاپی دارد؛ ما عادت داریم در فضای باز فکر کنیم، حین راه رفتن، بالا و پایین پریدن، بالا رفتن، رقصیدن و ترجیحا روی کوه‌های تک افتاده و یا در منتهی‌الیه ساحل دریا، جاهایی که خودبخود تفکر برانگیزاند. اولین کار ما برای قضاوت در موردِ ارزشِ یک کتاب یا یک انسان و یا یک قطعه‌ موسیقی آن است که از خود بپرسیم: «آیا گام‌زدن می‌داند؟ یا بهتر بگوییم: آیا رقص می‌داند؟»...

- نیچه / حکمت شادان

Показано 20 последних публикаций.