سلام دوستان
من و عده زیادی دیروز و امروز هم به فرودگاه برای تشییع جنازه رفتیم و هم به آرامگاه فردوسی.
برادران به گارد فرودگاه که از طرف ریاست جمهوری و احتمالا وزارت کشور، برای بردن محترمانه جنازه آمده بودند اجازه ندادند و یکراست از مخزن هواپیما به آمبولانس و از آنجا به سردخانه
امروز هم آمبولانس را از در پشتی آوردند تا دم قبر، ۸-۹ قدم تابوت را بردند تا دم قبر و سرازیر کردند به داخل.
ما جمعیت هم پشت نرده ها به موسیقی با صدای بلند گوش خراش گوش می دادیم.
حتی آواز سالار عقیلی و خواندن همایون جان را هم پشت بلندگو نگذاشتند پخش شه.
من در تمام این مدت زیر لب زمزمه می کردم:
تو در نماز عشق چه خواندی؟
که این شحنه های پیر
از مرده ات هنوز وحشت دارند؟
آرزو کردم اینگونه زندگی کنم و همینگونه بمیرم و همینگونه دفن شوم.