(۱) شرکت ملی نفت ایران (به‌عنوان فروشنده)
(۲) شرکت کرسنت (به‌عنوان خریدار)
(۳) شرکت دانا گاز (به‌عنوان مجری فرآوری و انتقال)
(۴) دولت امارات شارجه (به‌عنوان مصرف‌کننده نهایی)
اما با توجه به واقعیات موجود در این فرآیند، نقش شرکت کرسنت صرفاً در حد دلالی بود ؛ اگر چه شرکت دانا نیز بیشتر نقش دلالی داشت.

قرارداد کرسنت ، از جانب ایران ابطال یا لغو نشد، بلکه به دلیل وجود فسادهای بزرگ در این پرونده ، اجرای آن تا تعیین تکلیف این موضوع در دادگاه‌های بین‌المللی در حالت تعلیق قرار گرفت
سرانجام شرکت کرسنت در سال 1388 به دادگاه لاهه شکایت نمود و ایران محکوم و موظف به پرداخت جریمه‌ای معادل ۶۰۰ میلیون دلار به طرف اماراتی شد.