ما و قوم یهود!
آشنایی من با هوش مصنوعی به زمانی برمی گردد که در دانشگاه تهران مهندسی برق می خواندم و مسحور منطق فازی و کلاس های مرحوم کارو لوکس بودم. بزرگترین اشتباه تحصیلم در آن زمان هم این بود که به جای گرایش کنترل رفتم الکترونیک و آنقدر سرخورده شدم که اساسا کلا با مهندسی برق خداحافظی کردم. اما می دانستم مدینه فاضله در نهایت چیست. بنابراین وقتی با ChatGPT آشنا شدم با خودم گفتم که به آن چیزی که می خواستم رسیدم و از روزهای اول شروع به فعالیتش، یکی از مهمترین بخش های زندگی حرفه ای من شده است و بخش عمده چیزهایی که قبلا در گوگل و جاهای دیگر جوابش را می یافتم، این روزها فقط منحصر به ChatGPT شده است. بنابراین با اخراج Sam Altman از مدیر عاملی OpenAI (شرکت مالک ChatGPT) و اتفاقات پس از آن و تهدید 700 کارمند این شرکت به استعفا در صورتی که Sam به این شرکت باز نگردد، نگران بودم که ChatGPT به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای دم دستم از بین برود و یا دیگر وضعیت و کیفیت سابق را نداشته باشد. حالا اما زور مخالفین اخراج او بیشتر بود و او به مدیر عاملی بازگشته است و اعضای هیات مدیره ای که او را اخراج کردند، خودشان اخراج شدند! اما کل این جریان بسیار جالب است. واقعا چند مدیرعامل اخراج می شوند و کارمندان شرکت، حتی مدیرعامل جایگزین او، نامه تهدیدآمیز به هیات مدیره می نویسند که او باید برگردد؟ و بعد هم با اقتدار برگردد و در عوض، عاملین اخراج او در هیات مدیره، خودشان اخراج شوند! من که به یاد ندارم! و البته همه اینها برای این است که Sam آدم کاردرستی است.
در پاراگراف بالا اگر منطق فازی شنیدید، اگر نام گوگل را شنیدید و اگر ChatGPT را شنیدید، همه اینها به نوعی به افرادی وابسته هستند که یهودی یا به قول بهتر، یهودی زاده هستند. مثلا منطق فازی توسط پروفسور لطفی عسگرزاده معرفی شد که از پدری ایرانی (اردبیلی) و مادری یهودی-روس در باکو به دنیا آمد. پروفسور عسگرزاده اتفاقا در مدرسه البرز درس خوانده و از اولین فارغ التحصیلان مهندسی برق دانشگاه تهران بوده است. بنیانگذاران گوگل هم یهودی هستند. Sam هم یک یهودی است.
اینها تازه دو سه اسم هستند. زندگی روزمره مردم دنیا بیش از آن چیزی که فکر کنید، مدیون دستاوردها و تلاش های قوم یهود است. بعید است که در یک حوزه تاثیرگذار دست بگذارید و یک یهودی در آن سرآمد نباشد و تحول ایجاد نکرده باشد. از تاریخ، روانشناسی، اقتصاد، فلسفه، ریاضیات، فیزیک، حقوق گرفته تا تکنولوژی های نو. تریدینگ، بانکداری، صنعت خبرگزاری و فیلم و موسیقی هم که دیگر جای خود را دارد. همه و همه این دستاوردها برای قومی است که به زحمت در کل دنیا جمعیتشان 17 میلیون نفر می شود و در تاریخ هم همیشه اقلیت محض بوده اند. اقلیتی همیشه تحت فشار و تهدید که شاید از معدود خاطرات خوشِ تاریخیشان به ایران باستان و زمان کوروش برمی گردد.
یک نگرش این است که دستاوردهای قوم یهود را به یک شبکه صهیونیسم ربط بدهد که قصد تسخیر و سیطره بر دنیا را دارد. اما بسیاری از دستاوردهای قوم یهود برای پیش از شکلگیری ایده صهیونیسم است و بسیاری از کسانی که این دستاوردها را خلق کرده اند، اساسا دین ناباور و حتی خداناباور هستند و به قولی فقط یهودی زاده اند. مثل خیلی از مسلمان ها که فقط مسلمان زاده هستند. اما حتی اگر درست باشد، مگر ادیان و اقوام دیگری هم نیستند که جاه طلبی های جهانی دارند؟ اما در دنیای مدرن امروزی، چرا نتوانستند چنین آدم هایی را بپرورانند؟ مثل کارل مارکس و یا میلتون فریدمن در اقتصاد؟ مثل انیشتین یا اوپنهایمر در فیزیک؟ مثل یونگ در روانشناسی؟ یا چرا نتوانسته اند وزیر امورخارجه و رییس بانک مرکزی آمریکا بسازند؟ یا امپراطوری بانکداری و وکلای حقوقی و لابی های سیاسی قدرتمند در آمریکا بسازند؟ در دنیای تکنولوژی مثلا گوگل، اندروید (سیستم عامل موبایل)، فیس بوک و واتس آپ را بسازند و یا خیلی های دیگرشان را مالک باشند و یا مدیریت کنند؟ به نظرم نمی توان این همه دستاورد را نادیده گرفت و با برچسب گذاری آن را تخریب کرد.
حالا چرا این نوشته را نوشتم؟ واقعیت این است که مساله اسراییل سبب شده است که قوم یهود زیر سایه سیاست افراطی های اسراییل گم شود و شعله های این افراط هم به ناروا دامن مردم ایران را بگیرد. اما فارغ از این مسایل، قوم یهود مشخصاتی دارد که می توان از آنها یاد گرفت. مشخصاتی که بقا و قدرت و ثروت را برای آنها به ارمغان آورده است. در نوشته های آتی به مواردی از آنها که برای خودم جذاب بوده خواهم پرداخت.
در پایان برای حسن ختام هم بد نیست که به لیست بلند بالای برندگان جایزه نوبل که یهودی یا یهودی زاده هستند نیم نگاهی بیاندازید! (لینک)
@economy
آشنایی من با هوش مصنوعی به زمانی برمی گردد که در دانشگاه تهران مهندسی برق می خواندم و مسحور منطق فازی و کلاس های مرحوم کارو لوکس بودم. بزرگترین اشتباه تحصیلم در آن زمان هم این بود که به جای گرایش کنترل رفتم الکترونیک و آنقدر سرخورده شدم که اساسا کلا با مهندسی برق خداحافظی کردم. اما می دانستم مدینه فاضله در نهایت چیست. بنابراین وقتی با ChatGPT آشنا شدم با خودم گفتم که به آن چیزی که می خواستم رسیدم و از روزهای اول شروع به فعالیتش، یکی از مهمترین بخش های زندگی حرفه ای من شده است و بخش عمده چیزهایی که قبلا در گوگل و جاهای دیگر جوابش را می یافتم، این روزها فقط منحصر به ChatGPT شده است. بنابراین با اخراج Sam Altman از مدیر عاملی OpenAI (شرکت مالک ChatGPT) و اتفاقات پس از آن و تهدید 700 کارمند این شرکت به استعفا در صورتی که Sam به این شرکت باز نگردد، نگران بودم که ChatGPT به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای دم دستم از بین برود و یا دیگر وضعیت و کیفیت سابق را نداشته باشد. حالا اما زور مخالفین اخراج او بیشتر بود و او به مدیر عاملی بازگشته است و اعضای هیات مدیره ای که او را اخراج کردند، خودشان اخراج شدند! اما کل این جریان بسیار جالب است. واقعا چند مدیرعامل اخراج می شوند و کارمندان شرکت، حتی مدیرعامل جایگزین او، نامه تهدیدآمیز به هیات مدیره می نویسند که او باید برگردد؟ و بعد هم با اقتدار برگردد و در عوض، عاملین اخراج او در هیات مدیره، خودشان اخراج شوند! من که به یاد ندارم! و البته همه اینها برای این است که Sam آدم کاردرستی است.
در پاراگراف بالا اگر منطق فازی شنیدید، اگر نام گوگل را شنیدید و اگر ChatGPT را شنیدید، همه اینها به نوعی به افرادی وابسته هستند که یهودی یا به قول بهتر، یهودی زاده هستند. مثلا منطق فازی توسط پروفسور لطفی عسگرزاده معرفی شد که از پدری ایرانی (اردبیلی) و مادری یهودی-روس در باکو به دنیا آمد. پروفسور عسگرزاده اتفاقا در مدرسه البرز درس خوانده و از اولین فارغ التحصیلان مهندسی برق دانشگاه تهران بوده است. بنیانگذاران گوگل هم یهودی هستند. Sam هم یک یهودی است.
اینها تازه دو سه اسم هستند. زندگی روزمره مردم دنیا بیش از آن چیزی که فکر کنید، مدیون دستاوردها و تلاش های قوم یهود است. بعید است که در یک حوزه تاثیرگذار دست بگذارید و یک یهودی در آن سرآمد نباشد و تحول ایجاد نکرده باشد. از تاریخ، روانشناسی، اقتصاد، فلسفه، ریاضیات، فیزیک، حقوق گرفته تا تکنولوژی های نو. تریدینگ، بانکداری، صنعت خبرگزاری و فیلم و موسیقی هم که دیگر جای خود را دارد. همه و همه این دستاوردها برای قومی است که به زحمت در کل دنیا جمعیتشان 17 میلیون نفر می شود و در تاریخ هم همیشه اقلیت محض بوده اند. اقلیتی همیشه تحت فشار و تهدید که شاید از معدود خاطرات خوشِ تاریخیشان به ایران باستان و زمان کوروش برمی گردد.
یک نگرش این است که دستاوردهای قوم یهود را به یک شبکه صهیونیسم ربط بدهد که قصد تسخیر و سیطره بر دنیا را دارد. اما بسیاری از دستاوردهای قوم یهود برای پیش از شکلگیری ایده صهیونیسم است و بسیاری از کسانی که این دستاوردها را خلق کرده اند، اساسا دین ناباور و حتی خداناباور هستند و به قولی فقط یهودی زاده اند. مثل خیلی از مسلمان ها که فقط مسلمان زاده هستند. اما حتی اگر درست باشد، مگر ادیان و اقوام دیگری هم نیستند که جاه طلبی های جهانی دارند؟ اما در دنیای مدرن امروزی، چرا نتوانستند چنین آدم هایی را بپرورانند؟ مثل کارل مارکس و یا میلتون فریدمن در اقتصاد؟ مثل انیشتین یا اوپنهایمر در فیزیک؟ مثل یونگ در روانشناسی؟ یا چرا نتوانسته اند وزیر امورخارجه و رییس بانک مرکزی آمریکا بسازند؟ یا امپراطوری بانکداری و وکلای حقوقی و لابی های سیاسی قدرتمند در آمریکا بسازند؟ در دنیای تکنولوژی مثلا گوگل، اندروید (سیستم عامل موبایل)، فیس بوک و واتس آپ را بسازند و یا خیلی های دیگرشان را مالک باشند و یا مدیریت کنند؟ به نظرم نمی توان این همه دستاورد را نادیده گرفت و با برچسب گذاری آن را تخریب کرد.
حالا چرا این نوشته را نوشتم؟ واقعیت این است که مساله اسراییل سبب شده است که قوم یهود زیر سایه سیاست افراطی های اسراییل گم شود و شعله های این افراط هم به ناروا دامن مردم ایران را بگیرد. اما فارغ از این مسایل، قوم یهود مشخصاتی دارد که می توان از آنها یاد گرفت. مشخصاتی که بقا و قدرت و ثروت را برای آنها به ارمغان آورده است. در نوشته های آتی به مواردی از آنها که برای خودم جذاب بوده خواهم پرداخت.
در پایان برای حسن ختام هم بد نیست که به لیست بلند بالای برندگان جایزه نوبل که یهودی یا یهودی زاده هستند نیم نگاهی بیاندازید! (لینک)
@economy