یه تیکه از کتاب سووشون هست که سیمین دانشور گفته:
آدم‌ها به فَراموشی مُحتاج‌ترند تا به خاطره.
آدم‌ها از خاطرات، خَنجر می‌سازند و با خنجرِ خاطره خط می‌اندازند روی همه‌چیزِ زندگی.
زندگی خجالت می‌کشد که از ذِهن بیرون بیاید، بس که تن و بدن و سر و صورتش خط‌خطی خاطرات است.
گاهی خاطره، خطرناک‌ترین چیزِ جهان است.
@DeIban
آدم‌ها به فَراموشی مُحتاج‌ترند تا به خاطره.
آدم‌ها از خاطرات، خَنجر می‌سازند و با خنجرِ خاطره خط می‌اندازند روی همه‌چیزِ زندگی.
زندگی خجالت می‌کشد که از ذِهن بیرون بیاید، بس که تن و بدن و سر و صورتش خط‌خطی خاطرات است.
گاهی خاطره، خطرناک‌ترین چیزِ جهان است.
@DeIban