وقتی فردی کار درستی انجام می‌دهد ولی باز هم به بلا مبتلا می‌شود، متحیر می‌گردد و قادر نیست این رویداد را با طرح و الگوی عدالت سازگار کند. جهان پوچ به نظر می‌رسد. انسان میان دو حس در نوسان است: یکی اینکه ممکن است کسی به رغم انجام دادن کارهای خوب، بد بوده باشد و به همین دلیل است که مجازات می‌شود، و دیگر اینکه او واقعاً بد نبوده و بنابراین، قربانی نارسایی مصیبت‌بار دستگاه عدالت شده است. در تمام شکایت‌هایی که از بی‌عدالتی صورت می‌گیرد، این اعتقاد پایدار به‌طور تلویحی وجود دارد که جهان اساساً عادلانه است.

📚از #کتاب تسلی‌بخشی‌های فلسفه | نوشته‌ی #آلن_دوباتن
@chaame ⛵️