🔴مسئله بار اثبات

آتئیست ها اصل مهم حقوقی "اگر مدعی نتواند ادعای خود را اثبات کند، نیازی به صحبت کردن در خصوص آن ادعا نیست." را در خصوص وجود خداوند به کار میبرند و ادعا میکنند که "اگر باورمندان به خدا نتوانند وجود خدا را اثبات کنند، ادعا خود به خود باطل میشود و دیگر نیازی نیست که ما ادعایی به میان آوریم!"
اما این ادعا نشان میدهد که این اشخاص از این خبر ندارند که مبحث وجود یا عدم وجود خدا به دلیل طی مرز آزمایش و مشاهده، وارد سطح فلسفی میشود و این یک اصل است که مباحث موجود در سطح فلسفی نیازمند "اثبات مادی" نیستند.
اگر خالقی باشد منطقی است که از جهانی که خلق کرده است بزرگتر باشد، در نتیجه ندیدن او در درون جهان با اعضای حسی محدودمان، دلیل کافی ای برای انکار وجود او نخواهد بود.
و برعکس، به دلیل عدم طی شدن مرز جهان قاطعانه سخن گفتن در خصوص نبود خالق نیز عاری از اثبات علمی است و منطقی نخواهد بود.
دوما، مدعی این ادعا با تصور اینکه مفهوم "ثابت کردن" به معنی "نشان دادن به صورت مادی" است، دچار یک خطای فکری شده است.
زیرا خالق منطقا یک ماده نیست؛ برای اثبات او نیز مشاهده اثر او یعنی جهان و عالم جانداران کفایت خواهد کرد.
به عبارت دیگر اثبات خالق در ماده نیست، بلکه بالذات در درون عقل مخفی است.
برای راحت تر فهمیدن موضوع میتوانیم چنین سوال ساده ای بپرسیم:
بار اثبات اصلی متعلق به آن کس است که میگوید "این صندلی خود به خود آمده" یا آن که میگوید "این صندلی را یکی به اینجا آورده"؟
البته که اگر افرادی موظف و مکلف بر آوردن دلیل و اثبات کردن باشند، بدون شک آن افراد خود آتئیست ها خواهند بود.


《لذت داشتن عقاید و باورهای تحقیقی را با ما تجربه کنید.》

«انجمن آنتی شبهات»

✾ @anti_shobahat‌