ابن کثیر دمشقی عالم و مورخ بزرگ اهل سنت عمری می‌نویسد:

وقد ذكر ابن جرير وغيره أَنَّ مُحَمَّدَ بْنَ أَبِي بَكْرٍ نَالَ مِنْ معاوية بن خديج هذا وَمِنْ عَمْرِو بْنِالْعَاصِ وَمِنْ مُعَاوِيَةَ وَمِنْ عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ أَيْضًا، فَعِنْدَ ذَلِكَ غَضِبَ معاوية بن خديج فَقَدَّمَهُ فَقَتَلَهُ ثُمَّ جَعَلَهُ فِي جِيفَةِ حِمَارٍ فَأَحْرَقَهُ بِالنَّارِ، فَلَمَّا بَلَغَ ذَلِكَ عَائِشَةَ جَزِعَتْ عَلَيْهِ جَزَعًا شَدِيدًا وَضَمَّتْ عِيَالَهُ إِلَيْهَا، وَكَانَ فِيهِمُ ابْنُهُ الْقَاسِمُ وَجَعَلَتْ تَدْعُو عَلَى مُعَاوِيَةَ وَعَمْرِو بْنِ الْعَاصِ دُبُرَ الصَّلَوَاتِ.

🔸 ابن جریر و غیر او گفته‌اند که محمد بن ابی بکر به معاویه بن حدیج و عمرو عاص و معاویه بن ابی سفیان و عثمان بن عفان فحش داد؛ در این هنگام معاویه بن حدیج خشمگین شده و او را جلو انداخت و کشت و سپس بدن او را در لاشه الاغی انداخت و آتش زد. وقتی اين خبر به عایشه رسید بسیار اندوهگین شده و جزع و بی‌قراری و ناله و زاری فراوانی کرد و فرزندان محمد بن ابو بکر هم با او عزاداری کردند که بین آن‌ها پسرش قاسم نیز بود و عایشه بعد از هر نمازی معاویه و عمرو بن عاص را نفرین می‌کرد.

📚 📚البداية و النهایة، تالیف ابن کثیر دمشقی، جلد ۷، صفحه ۳۱۵


#محمد_بن_ابوبکر
#معاویه_قاتل_محمد_بن_ابوبکر