🌖اهل البیت صلوات الله علیهم🌕

🔻آفرید و فرمانده بر او قرار داد؛

الْکَافِی، عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ قَالَ النَّبِیُّ صلی‌الله‌علیه‌وآله: مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خَلْقاً إِلَّا وَ قَدْ أَمَّرَ عَلَیْهِ آخَرَ یَغْلِبُهُ فِیهِ وَ ذَلِکَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَمَّا خَلَقَ السَّحَابَ السُّفْلَی فَخَرَتْ وَ زَخَرَتْ وَ قَالَتْ أَیُّ شَیْ ءٍ یَغْلِبُنِی فَخَلَقَ الْأَرْضَ فَسَطَحَهَا عَلَی ظَهْرِهَا فَذَلَّتْ ثُمَّ إِنَّ الْأَرْضَ فَخَرَتْ وَ قَالَتْ أَیُّ شَیْ ءٍ یَغْلِبُنِی فَخَلَقَ الْجِبَالَ فَأَثْبَتَهَا عَلَی ظَهْرِهَا أَوْتَاداً مِنْ أَنْ تَمِیدَ بِمَا عَلَیْهَا فَذَلَّتِ الْأَرْضُ وَ اسْتَقَرَّتْ ثُمَّ إِنَّ الْجِبَالَ فَخَرَتْ عَلَی الْأَرْضِ فَشَمَخَتْ وَ اسْتَطَالَتْ وَ قَالَتْ أَیُّ شَیْ ءٍ یَغْلِبُنِی فَخَلَقَ الْحَدِیدَ فَقَطَعَهَا فَقَرَّتِ الْجِبَالُ وَ ذَلَّتْ ثُمَّ إِنَّ الْحَدِیدَ فَخَرَ عَلَی الْجِبَالِ وَ قَالَ أَیُّ شَیْ ءٍ یَغْلِبُنِی فَخَلَقَ النَّارَ فَأَذَابَتِ الْحَدِیدَ فَذَلَّ الْحَدِیدُ ثُمَّ إِنَّ النَّارَ زَفَرَتْ وَ شَهَقَتْ وَ فَخَرَتْ وَ قَالَتْ أَیُّ شَیْ ءٍ یَغْلِبُنِی فَخَلَقَ الْمَاءَ فَأَطْفَأَهَا فَذَلَّتِ النَّارُ ثُمَّ إِنَّ الْمَاءَ فَخَرَ وَ زَخَرَ وَ قَالَ أَیُّ شَیْ ءٍ یَغْلِبُنِی فَخَلَقَ الرِّیحَ فَحَرَّکَتْ أَمْوَاجَهُ وَ أَثَارَتْ مَا فِی قَعْرِهِ وَ حَبَسَتْهُ عَنْ مَجَارِیهِ فَذَلَّ الْمَاءُ ثُمَّ إِنَّ الرِّیحَ فَخَرَتْ وَ عَصَفَتْ وَ لَوَّحَتْ أَذْیَالَهَا وَ قَالَتْ أَیُّ شَیْ ءٍ یَغْلِبُنِی فَخَلَقَ الْإِنْسَانَ فَبَنَی وَ احْتَالَ وَ اتَّخَذَ مَا یَسْتَتِرُ بِهِ مِنَ الرِّیحِ وَ غَیْرِهَا فَذَلَّتِ الرِّیحُ ثُمَّ إِنَّ الْإِنْسَانَ طَغَی وَ قَالَ مَنْ أَشَدُّ مِنِّی قُوَّةً فَخَلَقَ اللَّهُ لَهُ الْمَوْتَ فَقَهَرَهُ فَذَلَّ الْإِنْسَانُ ثُمَّ إِنَّ الْمَوْتَ فَخَرَ فِی نَفْسِهِ فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَا تَفْخَرْ فَإِنِّی ذَابِحُکَ بَیْنَ الْفَرِیقَیْنِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ أَهْلِ النَّارِ ثُمَّ لَا أُحْیِیکَ أَبَداً فَتُرْجَی وَ تُخَافُ وَ قَالَ أَیْضاً وَ الْحِلْمُ یَغْلِبُ الْغَضَبَ وَ الرَّحْمَةُ تَغْلِبُ السَّخَطَ وَ الصَّدَقَةُ تَغْلِبُ الْخَطِیئَةَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام وَ مَا أَشْبَهَ هَذَا مِمَّا یَغْلِبُ غَیْرَهُ.

➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄

امام صادق علیه‌السلام و الیه التسليم فرمودند: که پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند:

خداوند هیچ چیزی نیافرید جز آنکه بر او فرمانده‌ای گماشت که به او #غلبه داشته باشد، این برای آن است که چون خدای تبارک و تعالی #ابر را آفرید، به خود بالید و با عجب فریاد برکشید و گفت: چه چیز بر من #چیره می‌شود؟ پس #زمین را آفرید و بر پشت او پهن کرد و او #زبون شد.

سپس زمین به خود بالید و گفت: چه چیز می‌تواند بر من چیره شود؟ و #کوه‌ها را آفرید و چون میخ‌هایی بر پشتش کوبید تا اهل خود را نلرزاند، و زمین زبون شد و آرام گردید.

سپس کوه‌ها بر زمین #فخر کردند و #مغرور شدند و سر بلند کردند و گفتند: چه چیزی می‌تواند بر ما چیره شود؟ خدا #آهن را آفرید تا کوه را برید و زبون شد.

سپس آهن بر کوه‌ها فخر فروختند و گفتند، چه چیزی است که بر ما غلبه یابد؟ و #آتش را آفرید و آهن را #گداخت و #ذوب کرد و آهن زبون شد.

سپس آتش #شعله زد و #شیهه کشید و بر خود بالید و گفت: چه چیزی می‌تواند بر من چیره شود؟ پس #آب را آفرید و آب، آتش را خاموش کرد و آتش زبون شد.

سپس آب بر خود بالید و غرید و گفت: چه چیزی می‌تواند بر من چیره شود؟ پس #باد را آفرید و #امواج آن را به جنبش درآورد و آنچه در قعرش بود برانگیخت و آن را از مجاریش حبس کرد و بازگرفت و آب زبون شد.

سپس باد بر خود بالید و تند وزید و دامن خود را بالا کشید و گفت: چه چیزی می‌تواند بر من چیره شود؟ پس #انسان را آفرید و او ساخت و چاره جست و برگرفت آنچه را که از باد و دیگر آفاتش پنهان دارد، و باد زبون شد.

سپس انسان #سرکش شد و طغیان کرد و گفت کیست نیرومندتر از من؟ و خدا #مرگ را برای او آفرید و او را #مقهور کرد و انسان زبون شد.

سپس مرگ پیش خود بالید و خدای عزوجل فرمود: مبال بر خود که من تو را میان دو گروه #بهشتیان و #دوزخیان سر می‌برم، سپس هرگز زنده‌ات نمی‌کنم تا امید و بیمی شوی و باز فرمود:

بردباری بر خشم چیره است و مهربانی بر تندی چیره می‌شود، و راستی بر خطا غلبه می‌کند، سپس امام صادق علیه‌السلام فرمود: و چه شباهتی دارد این به آن چه بر دیگری غلبه کند!

📚روضه الکافی، ص۱۴۸
📚بحارالأنوار، ج۵۴ ص٩٩

💠ویژگیهای امام به بیان حضرت امام موسی کاظم صلوات الله علیه🔰


ابو بصير مى گويد: از امام كاظم- عليه السّلام- پرسيدم: امام را با چه چيز بايد شناخت؟

❇️فرمود: با ويژگيهايى كه بايد داشته باشد.

🔸اولش اینستکه بايد امامى كه قبل از او بوده در باره او چيزى بگويد و يا اشاره اى كند تا حجّت باشد.
🔸هر وقت چيزى را از او پرسيدند، جواب بدهد.
🔸وقتى كه سكوت شد، از فردا خبر بدهد.
🔸با مردم به هر زبانى سخن بگويد.

🔲سپس فرمود:قبل از اينكه از اينجا برخيزى علامتى به تو نشان مى دهم.
⏳مدتى نگذشت كه يك نفر خراسانى وارد شد و با حضرت به عربى حرف زد ولى امام- عليه السّلام- جواب او را به فارسى داد.
مرد خراسانى گفت: آنچه موجب شد كه با شما به زبان خودم سخن نگويم، اين بود كه خيال كردم شما فارسى نمى دانيد!😳❓

♦️♦️حضرت فرمود: سبحان اللَّه! اگر نتوانم جوابت را به فارسى بدهم پس چه برترى بر تو دارم و به چه چيزى مستحق امامت مى شوم؟
✴️سپس فرمود: بر امام مخفى نيست كلام هيچ انسانى و نه پرنده اى و نه هر چيزى كه صاحب روح باشد .
__

7 - أحمد بن مهران، عن محمد بن علي، عن أبي بصير قال: قلت لأبي الحسن عليه السلام: جعلت فداك بم يعرف الامام؟ قال: فقال: بخصال: أما أولها فإنه بشئ قد تقدم من أبيه فيه بإشارة إليه لتكون عليهم حجة ويسأل فيجيب وإن سكت عنه ابتدأ ويخبر بما في غد ويكلم الناس بكل لسان، ثم قال لي: يا أبا محمد أعطيك علامة قبل أن تقوم فلم ألبث أن دخل علينا رجل من أهل خراسان، فكلمه الخراساني بالعربية فأجابه أبو الحسن عليه السلام بالفارسية فقال له الخراساني: والله جعلت فداك ما منعني أن أكلمك بالخراسانية غير أني ظننت أنك لا تحسنها، فقال: سبحان الله إذا كنت لا أحسن أجيبك فما فضلي عليك ثم قال لي: يا أبا محمد إن الامام لا يخفى عليه كلام أحد من الناس ولا طير ولا بهيمة ولا شئ فيه الروح، فمن لم يكن هذه الخصال فيه فليس هو بإمام.

📚 الكافي- ط الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني جلد : 1 صفحه : 285

🔻نامه مهم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم به اصحاب و شیعیانشان؛

◁صفحه هشتم؛ (پایانی)

تقوای خدا در پیش گیرید و از او بخواهید سینه شما را برای پذیرش اسلام بگشاید و زبانتان را حقگو گرداند، تا وقتی که شما را می‌میراند، شما بر حق قرار داشته باشید، و بازگشت شما را چون بازگشت نیکان قبل از خود قرار دهد، و نیرو و قوتی نیست مگر به خدا.

هر که دوست دارد بداند خدا او را دوست دارد، باید کمر به طاعت الهی بندد و از ما پیروی نماید، آیا نشنیده‌اید که خداوند به پیامبرش فرمود:

{بگو اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشاید و خداوند آمرزنده مهربان است}

به خدا سوگند بنده‌ای از خدا فرمان نبرده است مگر آنکه خداوند در فرمانبری خود، پیروی از ما را نیز داخل کرده است، و به خدا سوگند هرگز بنده‌ای از ما پیروی نکرده است مگر آنکه خداوند او را دوست دارد، و به خدا سوگند هیچ کس پیروی از ما را کنار ننهاده مگر آنکه ما را دشمن داشته است، و به خدا سوگند هیچ کس ما را دشمن نداشته است مگر آنکه خدا را عصیان نموده، و هر که با عصیان الهی جان خود از کف دهد، خداوند او را خوار گرداند و به رو در آتشش افکند. و ستایش از آن خداوند جهانیان است.

📚روضه کافی، حدیث اول

عزیزانم و برادرانم، این هشت صفحه، نامه مولای بی همتایم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم، مهمترین پیامی است که تا به امروز در این کانال قرار داده‌ام...

پس خداوند تبارک و تعالی و آل بیت محمد علیهم‌السلام و الیهم التسلیم را شاهد می‌گیرم که آن را به شما رسانده و عظمت و اهمیت عمل به آن را به خودم و شما گوشزد نموده و خیرخواهی نموده‌ام...

امید دارم که اربابم امام زمان علیه‌السلام و الیه التسلیم، من و شما برادران مؤمن را در عمل به مفاد آن توفیق عنایت بفرمایند و قلب و چشم و گوشِ منافق و مشرک و کافر و گمراه را از درک و دیدن و شنیدن آن قفل و کور و کر نمایند.

الیک التسلیم یا مولای یا صاحب الامر

#نامه #نامه_امام_صادق_علیه‌السلام

🔻نامه مهم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم به اصحاب و شیعیانشان؛

◁صفحه هفتم؛

◁در بیان علامات و حقایق مؤمن و کافر؛

◁اصل و حقیقت ایمان و بندگی و اطاعت؛

نباید هیچ بنده‌ای به خدا بزرگی فروشد، و بدانید که اگر بنده‌ای به خدا بزرگی کند، به #دین خدا بزرگی فروخته است.

پس در راه خدا مستقیم بروید و به عقب باز نگردید تا زیان کار باشید. خدا ما و شما را از بزرگی فروختن به او پناه بخشد و توان و نیرویی نیست مگر به خدا.

نیز می‌فرماید: همانا اگر بنده‌ای در اصل آفرینش #مومن خلق شده باشد، نمیرد تا آنکه خداوند شرّ را در نظرش بد نماید و او را از آن دور سازد، و هر که خدا بدی را برای او ناخوش ساخت و وی را از آن دور کرد، از تکبّر عافیتش بخشیده و راه نرمش در پیش گیرد و خوش رفتار گردد و چهره گشاده و وقار و آرامش و پاکدامنی در او پدیدار شود، و از آنچه موجب خشم الهی است کناره گیرد و خداوند دوستی مردم و مدارا با آن‌ها و حسن معاشرت و ترک خصومت با مردم را به وی روزی سازد، و دیگر به هیچ وجه پیرامون آن نگردد.

و هر گاه خدا بنده‌ای را در #اصل آفرینش #کافر خلق کرد، او نمیرد تا خدا شرّ را برای او محبوب گرداند و او را به آن نزدیک سازد، و چون شرّ را دوست بدارد گرفتار تکبّر و خود محوری گردد و دلش سخت شود و بد اخلاق گردد و هرزگی او نمودار شود، و شرمش اندک باشد و خدا سرّ او را هویدا سازد و مرتکب محرمات شود و از آن‌ها دست نشوید و معاصی خدا در پیش گیرد و به طاعت الهی و اهل آن بغض ورزد.

و چه دور است وضع میان مؤمن و کافر؛

از خدا عافیت طلبید و آن را از درگاه او بجویید و قوت و نیرویی نیست مگر به خدا، و خود را برای تحمل #بلا در دنیا شکیبا سازید، زیرا بلای پیوسته و سختی کشیدن در دنیا در راه طاعت خدا و دوستی او و کسانی که خدا دستور دوستی آنان را داده است در دیگر سرای انجام بهتری دارد از ملک دنیا، اگر چه نعمت‌ها و خرمی و شکوفایی آن، در نافرمانی از خدا و دوستی کسانی که خدا دوستی آن‌ها را ممنوع کرده پیوسته و پیاپی باشد، چه خداوند به دوستی امامانی دستور داده که در قرآنش از ایشان نام برده:

{برخی از آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را] هدایت می‌کردند}
و آنان همان کسانی هستند که خدا به ولایت و فرمانبری از ایشان دستور داده است.

و آن‌ها که خدا از ولایت و طاعتشان نهی فرموده، همان پیشوایان گمراهی هستند که خدا در دنیا مقدر فرموده بر امامان از خاندان محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله و اولیاء الله حکومت یابند، و در حکومتشان خدا و رسولش را معصیت کنند تا فرمان عذاب بر آن‌ها محقق شود.

و تا عذاب بر آنان محقق شود، شما با محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله و پیامبران پیش از او باشید.

پس تدبر کنید در آنچه خدا در قرآن از گرفتاری پیامبرانش و پیروان مؤمن آن‌ها حکایت کرده است، و سپس از خدا بخواهید که به شما در خوشی و ناخوشی و شدت و راحتی، همان صبری را بخشد که بدیشان بخشیده است.

مبادا با اهل #باطل درافتید و ستیزه جویید، و بر شما باد هدایت صالحان، و وقار و آرامش و حلم و خشوع و ورع آن‌ها از محرمات خدا، و وفاداری و کوشش آنان در جلب رضایت خدا با عمل به طاعت او، زیرا اگر چنین نکنید، نزد خدا به مقام نیکان پیش از خود دست نیازید.

بدانید که اگر خدا برای بنده‌ای خیر بخواهد سینه‌اش را برای پذیرش اسلام بگشاید، و چون این نعمت را به او بخشید زبانش به حق گویا گردد و به آن دل دهد و عمل کند، و هر گاه خدا این همه را برای او گرد آورد، اسلامش به کمال رسد و اگر بر این حال بمیرد، مانند مسلمانی حقیقی مرده است.

و اگر خدا برای بنده‌اش خیری نخواهد، او را به خود واگذارد و دلتنگ و پریشان باشد، و اگر هم حق را بر زبان او راند، دل به آن نبندد و از آنجا که دل به آن نبسته است، خدا توفیق عمل به او ندهد، و چون این وضع برای او پدید آید، تا زمانی که بمیرد، نزد خدا #منافق خواهد بود، و همان اعتراف زبان او به حق با آنکه خدایش توفیق دل دادن به آن و عمل کردن به آن به وی نداده، بر او حجت گردد.

ادامه در صفحه بعد...

🔻نامه مهم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم به اصحاب و شیعیانشان؛

◁صفحه ششم؛

◁در اطاعت از آل محمد علیهم‌السلام و الیهم و رسم خداوند و عدم آموزش اصول دین به مخالفین؛

و بدانید که هیچ یک از خلایق الهی اعم از فرشته مقرب و نه پیامبر مرسل و نه هیچ موجود دیگری شما را از خدا بی نیاز نمی‌کند.

هر که می‌خواهد نزد خدا شفاعت شافعان به او سود بخشد، باید از خدا بخواهد که از او خشنود گردد، و بدانید که هیچ کس به خشنودی خدا نرسد مگر به فرمانبری از او و پیامبرش و والیان امر او از خاندان محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله؛ و سرکشی از آن‌ها سرکشی از خداست اگر چه فضل آن‌ها را چه کم و چه زیاد منکر نشود.

بدانید که منکران همان مکذّبانند و مکذّبان همان منافقان، و خداوند سبحان به حق درباره منافقان فرموده است:

{منافقان در فروترین درجات دوزخند و هرگز برای آنان یاوری نخواهی یافت}

نباید هیچ کدام از شما که دل به فرمان خدا دارد و از او ترسان است، از هیچ فردی که خدایش از صفت #حق و درستی بیرونش کرده و او را اهل آن نساخته بترسد، زیرا هر کس را که خدا اهل حق قرار نداده، هم ایشان شیاطین انس و جن باشند، و به درستی که شیاطین انس از #مکر و فریب برخوردارند که به هم وسوسه کنند و می‌خواهند در صورت توان اهل حق را از لطفی که خدا درباره آن‌ها کرده و ایشان را متوجه به دین خود نموده برگردانند، دینی که خداوند شیاطین انس را از اهل آن قرار نداده است تا بدین ترتیب دشمنان خدا و اهل حق، در شک و انکار و تکذیب شریک یکدیگر نشوند و با یکدیگر برابر نگردند.

چنان که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:
{همان گونه که خودشان کافر شده‌اند آرزو دارند [که شما نیز] کافر شوید تا با هم برابر باشید}

سپس خداوند آن‌ها را که اهل یاری حق بودند، از اینکه از دشمنان خدا برای خود دوست و یاوری بگیرند، باز داشته است.

نباید نیرنگ شیاطین انس و حیله شان در کار شما، به هراستان افکند و از یاری حق که پروردگار شما را به آن مخصوصتان کرده بازتان دارد و شما بدی را با آنچه بهتر از آن است، میان خود و آن‌ها برانید و با این کار خشنودی خدایتان را با طاعت از او بطلبید، و حال آنکه خیری در میان این شیاطین نیست.

بر شما روا نیست اصول دین خدا را برای آن‌ها آشکار سازید، زیرا اگر آن‌ها درباره آن نکته‌ای از شما دریابند، دشمنتان گردند و علیه شما به کار گیرند و در راه نابودیتان بکوشند و به هر آنچه بد می‌دارید با شما روبرو شوند و در دولت فاجران هیچ انصاف و حقی به شما ندهند.

شما جایگاه خویش را میان خود و اهل باطل بشناسید، زیرا برای اهل حق شایسته نیست که خود را به لباس اهل باطل درآورند، چه خدا نزد خود به اهل حق مانند اهل باطل ننگرد. آیا آن‌ها چگونگی این سخن خدا را در قرآن درنیافته‌اند؟

{یا [مگر] کسانی را که گرویده و کارهای شایسته کرده‌اند چون مفسدان در زمین می‌گردانیم یا پرهیزگاران را چون پلیدکاران قرار می‌دهیم.}

شأن خود را والاتر از اهل باطل بدانید و خدا و امام و دینتان را در معرض اهل باطل قرار ندهید که با این کار خدا را بر خود خشمگین می‌سازید و نابود می‌شوید.

پس ای اهل صلاح! امر الهی و امر کسانی را که به طاعت او دستور می‌دهند وا ننهید، که خداوند نعمت شما را دگرگون سازد.

هر که ویژگی شما را دارد، برای خدا دوست بدارید و در راه او مخالفان خود را دشمن شمارید، و برای همردیفان خود دوستی و خیرخواهی خویش را ارمغان آورید و آن را از دیگران که با شما دشمنی می‌ورزند و به شما تجاوز می‌کنند دریغ بدارید.

این #رسم ماست که خداوند آن را به ما آموخته، پس آن را بستانید و درکش کنید و خرد خویش را در آن به کار زنید و آن را نادیده نگیرید. آنچه با هدایت شما همسویی دارد بگیرید و آنچه با هوی و هوستان موافق است وانهید.

ادامه در صفحه بعد...

🔻نامه مهم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم به اصحاب و شیعیانشان؛

◁صفحه پنجم؛

◁در تولی و تبری و عدم انکار فضائل؛

◁و در حقیقت اطاعت و اسلام و تسلیم و عبادات؛

آگاه باشید ای مردمان! که دستور خدا درباره نیکان از پیش صادر شده است و فرمود:

هر که دوست دارد خدا را در حالی ملاقات کند که مؤمن حقیقی است، باید خدا و رسول و مؤمنان را دوست بدارد و نزد خدا از دشمنانشان تبرّی جوید و هر چه از فضل آن‌ها به وی رسد بپذیرد، زیرا هیچ فرشته مقرّب و پیامبری و نه موجودات پایین تر از ایشان به کنه فضل آن‌ها نرسد.

آیا نشنیده‌اید که خدا در برتری پیروان مؤمن امامان هدایتگر فرموده است:

{و کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند، در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته [یعنی] با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند.}

این بخشی از برتری پیروان امامان بود، چه رسد به خود امامان و برتری شان!

هر که شاد می‌شود از اینکه خدا ایمانش را کامل گرداند تا مؤمنی حقیقی گردد، باید تقوای خدا را با همان شرایطی که برای مؤمنان قرار داده در پیش گیرد.

همانا خدا همراه با دوست داشتن او و پیامبر و پیشوایان مؤمنان، برپا داشتن نماز و پرداخت زکات و دادن قرض الحسنه و دوری از کارهای زشت، خواه آشکار یا پنهان را شرط کرده است، و نکته‌ای از محرمات خدا نیست مگر آنکه تفسیر شده و در سخن الهی آمده است.

هر کس میان خود و خدا به درگاه الهی مخلصانه دینداری می‌کند و به خود اجازه ندهد دستوری از این دستورات را نادیده گیرد، در حزب پیروز خداوندی قرار دارد و از مؤمنان حقیقی به شمار می‌رود.

بپرهیزید از اینکه در انجام محرمات ظاهر و باطن الهی که در قرآن بیان شده پا فشاری کنید، چه، خداوند می‌فرماید:

«وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلی ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ»
{و بر آنچه مرتکب شده‌اند، با آنکه می‌دانند [که گناه است]، پافشاری نمی‌کنند.}
[تا این جا روایت قاسم بن ربیع است].

یعنی مؤمنان پیشین هنگامی که از روی فراموشی گناهی مرتکب می‌شدند، در می‌یافتند که در فرو گذاشتن دستور الهی، خدا را عصیان کرده‌اند و از همین رو از او طلب آمرزش می‌نمودند و دیگر به آن باز نمی‌گشتند، و این است مقصود خداوند تبارک از آیه مذکور.

آگاه باشید که خدا از این روی فرمان داده و بر حذر داشته تا در آنچه فرمان داده فرمانش برند و از آنچه بازداشته دست شویند، پس هر که از فرمان او پیروی کند مطیع او بوده است و همه خیر او را دریافت کند و هر که خداوند او را از چیزی باز دارد و او از آن دست نشوید، به تحقیق خدا را عصیان کرده است و هر که با عصیان الهی عمرش به سر رسد، خداوند او را به رو در آتش افکند.

و بدانید که میان خدا و احدی از مخلوقاتش اعم از فرشته مقرب یا پیامبر مرسل یا هر موجودی پایین تر از آن ها، پیوندی نیست مگر فرمانبری آن‌ها از خدا، پس اگر می‌خواهید مؤمنان حقیقی باشید، در فرمانبری از خدا بکوشید.

و نیرویی نیست مگر به خدا. و نیز می‌فرماید: بر شما باد فرمانبری از خدایتان تا جایی که توان دارید، چه، اللَّه خدای شماست.

بدانید که #اسلام همان #تسلیم است و تسلیم همان اسلام، پس هر که تسلیم شد به تحقیق مسلمان است، و هر که تسلیم نشد اسلامی ندارد.

و هر که خواهد به خویش نیکی رساند باید خدا را فرمان برد، چه، هر که خدا را فرمان برد به خویش نیکی رسانده است.

مبادا مرتکب معاصی خدا شوید، زیرا هر که مرتکب معاصی خدا شود، در نهایت بدی را متوجه خویش ساخته است، و میان نیکی و بدی جایگاهی وجود ندارد، زیرا برای نیکوکاران نزد خدا بهشت و برای بدکاران نزد خدا آتش است، پس به اطاعت خدا برخیزید و از گناهان او دوری کنید

ادامه در صفحه بعد...

🔻نامه مهم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم به اصحاب و شیعیانشان؛

◁صفحه چهارم؛

◁در باب بدعت و حقیقت ایمان و برادری و یاری و حقیقت لعن و نفرین امام به شیعیان در تقیه؛

همانا پیروی از هوی و از بدعت‌ها آن هم بدون هدایت الهی، گمراهی است و هر گمراهی بدعت است، و هر بدعت در آتش است.

و هرگز به چیزی نزد خدا نتوان رسید جز به فرمانبری از او و شکیبایی و خشنودی، که شکیبایی و خشنودی نیز فرمان خدا است.

بدانید هیچ بنده‌ای از بندگان خدا ایمان ندارد مگر به آن چه خدا به او بخشیده خشنود باشد، چه آن را خوش دارد یا نه.

و هرگز خدا به کسی که شکیب و خشنودی در پیش گیرد آن نکند جز آنچه شایسته اوست و برای او نیکوست، آن را خوش بدارد یا نه.

بر شما باد به مراقبت از نمازها به ویژه نماز وسطی [ظهر یا مغرب]، زیرا خدا همه مؤمنان پیش از شما و شما را در قرآن به آن فرمان داده است.

بر شما باد مهرورزی به مسلمانان، زیرا هر که ایشان را خوار شمارد و بر آن‌ها گردن فرازد، از کیش خدا بیرون رفته و خدا خوارکننده و بدخواه او خواهد بود.

پدر ما پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: پروردگارم به من دستور داده به مستمندان مسلمان مهر ورزم، و بدانید هر که مسلمانی را خوار شمرد، خدا از جانب خویش بر وی بد خواهی و زبونی فکند تا جایی که مردم نیز بدخواه او خواهند گشت و خدا برای او بدخواه تر خواهد بود.

نسبت به برادران مسکین مسلمانتان تقوای الهی در پیش گیرید، آنان بر شما این حق را دارند که دوستشان بدارید؛ همانا خدا به پیامبرش دستور داده آنان را دوست بدارد، و هر که کسی را که خدا به دوستیش دستور داده دوست نداشته باشد، پروردگار و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را عصیان کرده است، و هر که خدا و رسولش را عصیان کند و بر این حال بمیرد، در گمراهی مرده است.

بر حذر باشید از بزرگ منشی و تکبّر زیرا تکبّر جامه خداوند سبحان است، و هر که در تصاحب این جامه با خدا به چالش برخیزد، خدا پشت او شکند و در روز رستخیز خوار و زبونش سازد.

مبادا به یکدیگر ستم و دست اندازی کنید، زیرا در سرشت نیکوکاران نیست. همانا هر که ستم و تعدّی کند خدا ستمش را به خودش برگرداند و یاری خدا از آن ستم کش است، و هر که را خدا یاری کند پیروز گردد و به چیرگی الهی دست یابد.

مبادا علیه مسلمان ستم کشیده‌ای اقدامی کنید تا به درگاه خدا نفرینتان کند و خدا او را در باره شما اجابت نماید. همان پدر ما پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمود: همانا دعای مسلمان ستمدیده مستجاب می‌گردد.

باید به یکدیگر کمک رسانید، زیرا پدر ما پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمود: همانا مزد یاری به مسلمانان از روزه یک ماهه همراه با اعتکاف در مسجد الحرام بیشتر است.

مبادا برادر مسلمان بدهکار خویش را در حالی به دشواری افکنید که در تنگدستی به سر می‌برد.

همانا پدر ما پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمود: نباید مسلمانی مسلمان دیگر را به سختی افکند و هر که تنگدستی را مهلت دهد، خداوند در روزی که سایه‌ای جز سایه او نخواهد بود، او را در سایه خویش جای دهد.

ای گروه رحمت شده که بر دیگران برتری دارید! مبادا #حقوق خدا را که بر عهده شماست، روزی تا روز دیگر و ساعتی تا ساعت دیگر پس اندازید، زیرا هر که در پرداخت حقوق خدا که بر ذمّه دارد شتاب کند، خداوند در شتاب کردن و چند برابر نمودن خیر او در دنیا و آخرت تواناتر است، هر کس در پرداخت حقوق الهی که نزد اوست تأخیر کند، خدا به حبس روزی مقرر او تواناتر است، و هر که خدا به او روزی ندهد، نخواهد توانست روزی خویش را فراهم آورد.

#حق آنچه را خدا روزی شما کرده بپردازید تا خداوند باقیمانده آن را برای شما پاک سازد و پیمان خود را در چند برابر کردن آن برآورد، و آن را چندان زیاد سازد که هیچ کس جز خدای جهانیان شمار و کنه برتری آن را نداند.

نیز می‌فرماید: ای مردمان! خدا را در نظر داشته باشید و اگر توانید امام را به تنگنا نیندازید و کار را بر او دشوار مکنید؛

همانا هر که امام را به دشواری افکند همان کسی است که از پیروان صالح امام بدگویی می‌کند؛ کسانی که به فضل امام معترفند و بر ادای حقّش شکیبا و به حرمتش آشنا.

بدانید هر که بدین جایگاه نزد امام فرود آید، امام را به دشواری افکنده است و اما در این هنگام پیروان صالح و کسانی را که به فضل او اعتراف دارند و بر ادای حقّش شکیبایند و بر حرمتش آشنا، به سبب ایجاد دشواری دشمنان خدا برای امام، نفرینشان کند، [به دلیل ضرورت تقیه از دشمنان] و نفرین [از سر تقیه] او از سوی خدا [برای پیروان صالح] به رحمت بدل گردد، و لعنت خدا و فرشتگان و رسولان بر ایشان [دشمنان] فرود آید.

ادامه در صفحه بعد...

🔻نامه مهم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم به اصحاب و شیعیانشان؛

◁صفحه سوم؛

◁در بطلان #رأی و #قیاس و #اجتهاد

◁دعا و تبعیت از آثار ائمه علیهم‌السلام و الیهم التسلیم

◁روش رای و قیاس؛

و هیچ کس بر خدا جسورتر و گمراهی او آشکارتر نیست از کسی که این روش را در پیش بگیرد و پیش خود چنین پندارد که این کار برای او رواست.

به خدا سوگند حق خداست بر مردم که او را در زمان زندگی محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله و پس از مرگ او فرمان برند و پیروی اش کنند. آیا کسی از این دشمنان خدا که با محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله اسلام آورده می‌تواند گمان کند که پیامبر به قول و رأی و قیاس خود عمل می‌کرد؟

اگر بگوید آری، بر خدا دروغ بسته و در گمراهی ژرف افتاده است، و اگر بگوید نه، هیچ کس نباید به رأی و دلخواه و #قیاس خود عمل کند و چنین کسی علیه خود اعتراف کرده و او از کسانی است که گمان می‌کند پس از مرگ رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله خدا اطاعت و پیروی نمی شود و حال آنکه خداوند می‌فرماید:

وَ ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلی أَعْقابِکُمْ وَ مَنْ یَنْقَلِبْ عَلی عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللَّهَ شَیْئاً وَ سَیَجْزِی اللَّهُ الشَّاکِرِین.

{و محمد، جز فرستاده‌ای که پیش از او پیامبرانی [آمده و] گذشتند، نیست. آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، از عقیده خود بر می‌گردید؟ و هر کس از عقیده خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به خدا نمی‌رساند، و به زودی خداوند سپاسگزاران را پاداش می‌دهد.

این از آن روست که بدانید خداوند در زمان حیات و ممات محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله اطاعت و پیروی می‌شود، و همان گونه که هیچ کس از مردم در زمان حیات محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله نمی‌توانسته با هوس و رأی و قیاس با محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله مخالفت کند، در زمان مرگ او نیز حق ندارد به هوس و رأی و قیاس خود عمل کند.

و می‌فرماید: دست‌های خود را در نماز برای تکبیرة الاحرام بیش از یک بار بلند نکنید، زیرا مردم شما را به آن شناخته‌اند و حول و قوه ای نیست جز به خدا.

و فرمود: به درگاه خدا بسیار #دعا کنید، زیرا خدا آن بنده مؤمن را دوست دارد که به درگاهش دعا کند و خدا به بندگان مؤمن خود وعده اجابت داده است و خدا دعای مؤمنان را، در روز رستخیز بخشی از عملشان سازد و در بهشت به آن بیفزاید، پس تا آنجا که توانید، در هر ساعتی از ساعات شب یا روز، بسیار یاد خدا کنید زیرا خدا فرمان داده است او را یاد کنند و خدا هم به یاد مؤمنی است که در یاد اوست و بدانید که خدا بندگان مؤمن خویش را یاد نکند، مگر کسی را که به خیر او را یاد کند؛

پس خود را به کوشش در عبادتش وادارید، زیرا هر چیزی از سوی خدا به کوشش در طاعتش فراهم آید و نیز در اجتناب از آنچه در ظاهر و باطن قرآن حرام کرده است

خداوند می‌فرماید:
{گناه آشکار و پنهان را واگذارید}
و بدانید که هر آنچه خدا دستور به اجتناب از آن داده، حرامش نموده است.

و از آثار و فرمان‌های پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و روش او پیروی کنید و به آن عمل نمایید و از پسند و رأی خود پیروی نکنید تا گمراه شوید، زیرا گمراه ترین مردم در نزد خدا کسی است که پیرو پسند و رأی خود باشد آن هم بی هیچ هدایتی از سوی خدا.

و تا توانید به خویش نیکی کنید، زیرا اگر نیکی کنید به خود کرده‌اید و اگر بدی کنید در حق خویش روا داشته‌اید.

و با مردم مدارا کنید و آن‌ها را بر خویش مسلط نسازید تا این چنین خدا را هم فرمان برده باشید.

بپرهیزید از اینکه به دشمنان خدا، هنگامی که به شما دشنام می‌دهند، دشنام دهید که آن‌ها نیز بدون آگاهی به خدا دشنام خواهند داد، و شما را زیبنده است که بدانید حدّ دشنام به خدا کدام است؛ همانا هر که به اولیاء خدا دشنام دهد به خدا دشنام داده است، و چه کسی پیش خدا ستمکارتر است از کسی که وسیله دشنام به خدا و اولیاء خدا را فراهم سازد، پس آرام آرام از او امر الهی پیروی کنید و حول و قوّه ای نیست مگر به خدا.

نیز می‌فرماید: ای گروهی که خداوند نگاهبان امور آن هاست! به آثار پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و روش آن حضرت و آثار امامان هدایتگر از خاندان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله پس از ایشان روی آورید، چه هر که به آن #عمل کند مسلما هدایت شده، و هر که آن را وانهد و از آن روی برتابد گمراه گردد. زیرا آن‌ها همان کسانی هستند که خداوند فرمان به اطاعت و دوستی آنان داده است.

پدر ما پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود:
پی گیری عمل در پیروی آثار و سنن است و اگر چه اندک باشد، نزد او پسندیده تر و سودمندتر خواهد بود از سخت کوشی فراوان در #بدعت گذاری و پیروی از هوای نفس.

ادامه در صفحه بعد...

🔻نامه مهم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم به اصحاب و شیعیانشان؛

◁صفحه دوم؛

◁در بطلان #رأی و #قیاس و #اجتهاد

وای به حال آن‌ها که چه تیره روز و بخت برگشته و بد حالند نزد خدایشان در روز رستخیز.

به خدا پناه برید از اینکه خداوند شما را برای ابد حفظ کند از آنکه نظیر آن‌ها گردید و از اینکه شما را همچون ایشان بیازماید و برای ما و شما جز در پرتو او نیرویی نیست.

ای گروه ره یافته! تقوای خدا در پیش گیرید. اگر خدا نعمتی را که به شما داده کامل کند آن را به پایان نبرد مگر آنکه به شما همان رساند که به صالحان پیش از شما رسانده است.

شما را در جان و مالتان بیازماید، تا آنکه از دشمنان خدا آزار فراوان بشنوید و صبر در پیش گیرید و به خود هموار کنید، و تا جایی که خوارتان کنند و دشمنتان دارند و بر شما ستم ورزند و شما تحمل کنید و در این راه خشنودی خدا و آخرت را جویید، تا جایی که در آزار دشمنان خدا خشم فرو خورید.

و شما را درباره عقیده به حق دروغگو شمارند و دشمن دارند و با شما بر سر آن کینه توزی کنند و باید بر همه اینها شکیب ورزید، و مصداق این همه همان است که جبرئیل در کتاب خدا بر پیامبر شما نازل کرد، آنجا که فرمود:

فَاصْبِرْ کَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ.

پس همان گونه که پیامبرانِ نستوه، صبر کردند، صبر کن، و برای آنان شتابزدگی به خرج مده.

وَ لَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِکَ فَصَبَرُوا عَلی ما کُذِّبُوا وَ أُوذُوا.

و پیش از تو نیز پیامبرانی تکذیب شدند، ولی بر آنچه تکذیب شدند و آزار دیدند صبر کردند.

به راستی پیغمبر خدا و رسولان پیش از وی تکذیب شدند و آزار کشیدند، و اگر شما را خوش آید، فرمان خدا درباره آن‌ها همان فرمانی است که در اصل آفرینش بدانها داد.

آری اصل آفرینش در برابر کفری است که برای دیگران در علم خدا گذشته است و آن‌ها را برای آن آفریده و در برابر آن‌هایی که در قرآن خود از آن‌ها نام برده و فرموده:

«وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ»
{و آنان را پیشوایانی که به سوی آتش می‌خوانند گردانیدیم}

پس در این تدبّر کنید و آن را بپذیرید و ندانسته نگیرید، زیرا هر کس این مطلب و نظایر آن را که خداوند در کتابش فرض کرده، اعم از امر الهی و نهی او در ترک دین خدا و ارتکاب گناهان که مستوجب خشم الهی است نادیده بگیرد، به روی در آتش جهنم افتد.

و فرمود: ای گروه رحمت شده و رستگار! همانا خداوند خیری را که به شما داده به کمال رسانده است، و بدانید که در علم خدا و فرمانش چنین نیست که یکی از خلقش حکم دین را به هوس و سلیقه یا به نظر و قیاس دریافت کند.

خدا قرآن را فرو فرستاده و همه امور را در آن بیان داشته، و برای قرآن و آموختن آن گروهی مشخص ساخته، و برای آنان که خدا علم قرآن را به آنان سپرده روا نیست که به خواست و #رأی و #قیاس مفهوم آن را تفسیر کنند زیرا خداوند آن‌ها را در پرتو عملی که بدیشان سپرده و ویژه آن‌ها ساخته بی نیازشان کرده و به آنان ارجمندی بخشیده است و اینها نیز همان اهل ذکر می‌باشند که خدا به امّت فرمان داده از آن‌ها پرسش کنند.

و هم ایشانند که هر که از آن‌ها پرسد، با ملاحظه اینکه در #علم خدا گذشته است که باید آن‌ها را تصدیق کند و از آن‌ها پیروی کند، او را به درستی ره نمایند و از دانش قرآن به او بدهند آنقدر که به سوی خدا و همه راه‌های حق ره یابد

و هم ایشانند که نباید از آن‌ها و از پرسش از ایشان و علمی که خدا آن‌ها را به آن گرامی داشته و نزد آن‌ها سپرده روگردانند، مگر کسی که در علم خدا نگون بخت رقم خورده باشد.

و ایشانند که از پرسش از اهل ذکر و از آن‌ها که علم قرآن بدیشان بخشیده شده و نزد آن‌ها نهاده شده و سؤال از ایشان واجب گشته، روی گردانند.

اینان همان‌هایی {و آنان را پیشوایانی که به سوی آتش می‌خوانند گردانیدیم} هستند که به دلخواه و #سلیقه و #رای و #قیاس عمل کنند تا آنکه شیطان به درون آن‌ها راه می‌یابد.

چه آنان اهل ایمان در علم قرآن را نزد خدا کافر قلمداد کرده‌اند و گمراهان در علم قرآن را نزد خدا، مؤمن تلقی کرده‌اند و بسیاری از امور حلال را حرام و بسیاری از امور حرام را حلال گردانیده اند.

این است اصل میوه هوی و هوس ایشان و حال آنکه رسول خدا پیش از مرگش به آن‌ها سفارش کرده بود و آن‌ها در برابر گفتند:

پس از آنکه خداوند عزوجل رسول خدا را از ما ستاند بر ما رواست که به آن چه مردم خواهند عمل کنیم و اینک خداوند، پیامبر را از ما گرفته، پیامبری که به ما سفارش کرده و فرمانمان داده، اگر چه خواست مردم مخالف نظر خدا و رسولش باشد.

ادامه در صفحه بعد...

🔻نامه مهم امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم به اصحاب و شیعیانشان؛

◁صفحه اول؛

این #نامه دارای مضامین بسیار بلندی است که در آن سفارشات بسیار مهمی نموده‌اند که شاید بتوان گفت تمام مراتب بندگی و ایمان و یقین در آن جمع شده است.

این #نامه در چند پست ان‌شاءالله تقدیم می‌گردد...

از اسماعیل بن جابر رسیده است که امام صادق علیه‌السلام و الیه التسلیم این نامه را به اصحاب خود نوشت و به آن‌ها دستور داد این نامه را به یکدیگر بیاموزند و در آن درنگ کنند و آن را بررسی کرده به کارش بندند، آن‌ها هم هر یک نسخه‌ای از آن را در نماز خانه منزل خویش نهاده بودند و هر گاه نمازشان به پایان می‌رسید در آن می‌نگریستند.

اسماعیل بن مخلّد سرّاج گفته است: این نامه از سوی امام صادق علیه‌السلام به اصحابش فرستاده شد:

به نام خداوند بخشاینده مهربان.

از پروردگارتان عافیت بطلبید و در صدد یافتن آرامش، وقار و سکینه باشید.

شرم و حیا را در پیش گیرید و از آنچه نیکوکاران پیشین شما کناره گرفتند، کناره بگیرید، با اهل باطل مدارا کنید و ستم آنان را بر خویش تاب آورید.

مبادا با آن‌ها درافتید و ستیزه کنید، و در مجالست و آمیزش و گفتگو با آن‌ها میان خود و خدا دیندار باشید، و به هنگام همنشینی و آمیزش و گفتگوی با ایشان که گریزی از آن نیست #تقيه در پیش گیرید که خداوند به شما دستور داده، آن را در پیوند با آن‌ها به کارش بندید.

هر گاه به همنشینی با آن‌ها مجبور شدید بی گمان شما را خواهند آزرد و در چهره آن‌ها زشتی خواهید یافت، و اگر خداوند شرّ آن‌ها را از شما دفع نکند به شما یورش می‌آورند.

دشمنی و بدبینی که در سینه خود نسبت به شما دارند بیش از آن است که آشکار می‌کنند.

مجالس شما و آن‌ها یکی است ولی جان شما و آن‌ها از یکدیگر جداست و با هم أنس نمی‌گیرد.

شما هرگز دوستشان نخواهید داشت و آن‌ها نیز شما را دوست ندارند ولی خداوند شما را با نمودن راه حق گرامی داشته و نسبت بدان آگاهیتان بخشیده است ولی آنان را شایسته حق قرار نداده است.

با آن‌ها مدارا کنید و نسبت به ایشان صبر در پیش گیرید، و این در حالی است که آنان با شما سر سازش و شکیبایی ندارند. نیرنگ آن‌ها اندیشه‌های شیطانی است که از یکدیگر می‌گیرند و به یکدیگر می‌دهند.

همانا دشمنان خدا اگر بتوانند، شما را از حق باز می‌دارند ولی خدا شما را از آنان حفظ می‌کند، پس تقوای خدا در پیش گیرید و زبانتان را جز به خیر مگشایید.

بپرهیزید از اینکه زبان به گفتار دروغ و بهتان و گناه و دشمنی بیالایید، زیرا اگر زبان خود را از آنچه خدا نمی پسندد و شما را از آن بازداشته حفظ کنید، نزد پروردگارتان برایتان بهتر خواهد بود تا آنکه زبان آلوده کنید، زیرا آلودن زبان به آنچه خدا را ناخوش آید و از آن باز داشته، نزد خدای برای بنده هلاکت بار خواهد بود و مورد دشمنی خدا و کری و کوری و گنگی در روز رستخیز است و چنانچه خداوند درباره منافقان فرموده:

«صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ»
{کرند، لالند، کورند؛ بنابراین به راه نمی آیند.}

و «وَ لا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ»
{و رخصت نمی یابند تا پوزش خواهند.}

بپرهیزید از اینکه دست به کاری بیالایید که خداوند (شما را) از آن بازداشته است.

خموشی در پیش گیرید مگر در آنچه پیرامون آخرت خدای بزرگ سودتان رساند و پاداشتان دهد.

تهلیل و تقدیس و تسبیح و ستایش خدا بسیار کنید و به درگاهش زاری کنید و به آنچه نزد اوست گرایش یابید، از خیری که هیچ کس نمی تواند آن را ارزیابی کند و به کنهش رسد.

زبان خود را از آنچه خدا بازداشته بر حذر دارید و سخنان باطل مگویید که گوینده اش در آتش، جاودان خواهد بود، و ایشان همان کسانی هستند که بر این گونه سخنان بمیرند و به سوی خدا توبه نکنند و از آن دست نشویند.

بر شما باد به دعا، چه مسلمانان در رسیدن به نیازهایشان نزد پروردگار وسیله‌ای بهتر از دعا و گرایش به سوی خدا و زاری به درگاه او در اختیار ندارند.

به هر آنچه خدا تشویقتان کرده گرایش یابید و در آنچه خدایتان به سوی آن خوانده پاسخش گویید تا رستگاری یابید و از عذاب خدا نجات پیدا کنید.

مبادا خود را شیفته چیزی کنید که خدا آن را بر شما حرام ساخته، پس هر آن کس که پرده حرمت الهی را در دنیا بدرد، خداوند میان او و بهشت و نعمت‌ها و لذت‌های بهشتی و کرامت پیوسته و جاودان بهشتیان، مانع گردد.

بدانید! چه بد می‌اندیشد کسی که به نافرمانی خدا و ارتکاب گناه فکر می‌کند و در پی لذت‌های دنیوی است که از صاحبانش گسسته می‌گردد و ترجیح می‌دهد پرده حرمت الهی را بدرد و آن را بر نعمت‌های جاودان بهشتی و لذات و ارجمندی بهشتیان رجحان می‌دهد.

ادامه در صفحه بعد...