برماست که گام آخر گذار را نیز با درایت برداریم
بخش دوم: چه باید کرد؟
✍ ناصر دانشفر
خوانندگان محترم خود بهتر از نگارنده بر این امر واقفند که پیامد آنچه که در بخش نخست بیان گردید، چیزی جز سقوط جمهوری‌اسلامی نیست و این تنها به عملیاتی منسجم نیازمند است که از طرق مشروح ذیل حصول آن برای برخی از کنشگران متصور است.
الف) اسرائیل که در پاسخ حملهٔ وعدهٔ صادق(۲) تمام زیرساخت‌های پدافندی کشورمان را نابود نموده است، با یک تک هوایی هدفمند،به آن بخش از زیرساخت‌های کشورمان صدماتی وارد نماید که باعث نارضایتی حداکثری مردم گردد. آنگاه به دلیل طاق شدن طاقت مردم، خلایق به خیابان‌ها هجوم آوردند و کار را یکسره کنند.گمان بنده این است که چنین امری به دلایل ذیل امری محال است و صاحبان چنین تفکری در توهم سیر می‌نمایند.
۱- فرض نابودی پدافند کشورمان در عملیات پیشین دشمن صهیونیستی بی‌تردید هیچ نسبتی با واقعیت ندارد. آنان که چنین خیال خامی در سر دارند، ایران را نه به جهت ژئوپلیتیکی می‌شناسند، نه بنای رجوع به واقعیت میدانی دارند و نه از توان پدافندی کشورمان مطلعند. به ادعای اسراییل در این عملیات حدود صد هواگرد، پایگاه‌های نظامی ایران، شامل آتشبارهای پدافند هوایی، یک کارخانه پهبادی و تأسیسات تولید موشک، هدف حمله قرار گرفته و همهٔ هواگردهای اسرائیلی به سلامت بازگشتند. آنان که از وسعت سرزمینی و قدرت دفاعی ایران شناخت اندکی دارند و خود شاهد و ناظر این حملات بوده‌اند، می‌فهمند که حجم این عملیات در مقایسه با اهداف موجود، چنان اندک است که اگر عزمی برای جلوگیری از صدمات مترتب بر آن در رخدادهای آتی نباشد، حتی ارزش پرداختن به آن وجود ندارد. برای روشن شدن مطلب،از مردم کشورم تمنا دارم که حجم آتشباری این رژیم در شهرهای اطراف زندگانی خود را به خاطر آورند، تا مشخص شود که این ادعا چقدر مقرون به صحت است.به ویژه مردم شهرهای درگیر جنگ تحمیلی، آثار این حمله را با بمباران و موشک‌باران رژیم بعث در آن برهه مقایسه نمایند، تا خود به میزان صحت این مدعا پی‌ببرند.
۲- گیریم که چنین ادعایی عین واقعیت بوده و اکنون کشورمان به قدری بدبخت شده که طالبان هم امکان تهاجم هوایی به کشورمان را داشته باشد. همچنین بپذیریم که عدم اقدام به وعدهٔ صادق(۳) از سر عقلانیت نباشد و نظام‌مقدس بدلیل ترس از قدرت بلامنازع اسرائیل اقدام به چنین کاری نمی‌کند.در اینجا به عنوان یک موضوع مرتبط می‌پرسم که چرا بی‌بی جانی باید دست دست کند و از زدن سر مار بپرهیزد؟ عاشق چشم و ابروی ملت ما شده و بنا دارد که تأسیسات کشورمان بدون کوچکترین گزندی به دست ما مردم بیفتد و هموطنان مورد لطف جنابشان در فردای پسا پیروزی از نعمات انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای بهره ببرند؟!!!
به آنانی که جنگ را نمی‌شناسند عرض می‌کنم که اولاً اسرائیل در حد و اندازهٔ آن نیست که بنای ورود به جنگ مستقیم و همه‌جانبه با کشورمان را داشته باشد و برای اقدام به چنین کاری باید نیروی هوایی، دریایی و زمینی ایالات متحده را با خود همراه داشته باشد که با برآمدن ترامپ این کار ساده‌ای نمی‌باشد. ثانیاً به فرض آنکه این رژیم خبیث بتواند زیرساخت‌های مد نظر را از بین ببرد، باز هم نمی‌توان دل به شورش اجتماعی بست. چرا که اینگونه عملیات هم برخی از مردم کشور که از سیاست‌گذاری‌های نظام به جان آمده‌اند را با حاکمان بی‌درایت کشورمان همسو می‌نماید و هم آن بخش از مردم را که به دلایل متعدد حامی حاکمیتند را در دفاع از نظام ولایی مصمم‌تر می‌کند. بر این باورم که با توجه به حجم طرفداران نظام و امکانات نظامی و اقتصادی آنان،در خوشبینانه‌ترین حالت این رویکرد به جنگ داخلی می‌انجامد. کسانی که گمان دارند، بسیجی‌هایی که مردم را بواسطهٔ اعتراض به حقوق مدنی خود از دم گلوله می‌گذرانند در چنین شرایطی به کسانی رحم خواهند کرد که از نگاه آنان همسوی با دشمن هستند،در رؤیا به سر می‌برند.
۳- با توجه به محدودهٔ کوچک و زیرساخت‌های حیاتی در دسترس اسرائیل به مانند نیروگاه‌های برق و آب‌شیرین‌کن‌ها و توان نظامی کشورمان، صهیونسیت‌ها به مراتب آسیب‌پذیرترند و قطع به یقین سردمداران این رژیم بر این امر واقفند که در صورت هدف قرار گرفتن، آنها وضعیتی به مراتب بدتر از حضرت‌آقا خواهند داشت. نتانیاهو همین الان هم در میان بخش وسیعی از مردم اسرائیل هیچگونه جایگاهی ندارد. عدم توفیق در مسئلهٔ اسرا کم باعث دردسر او نشده که حالا بنای افزودن مشکلاتی چون بی‌برقی و تشنگی مردمان را به آن اضافه کند، به ویژه آنکه صدها بمب اتمی موجود در این منطقه بلای جانش خواهد شد. شاید برخی این را با توجه به سیستم پدافندی این رژیم یک آرزو فرض کنند که به گمانم میزان موفقیت عملیات صادق(۲)، موشکباران‌های حزب‌الله و هدف قرار گرفتن چندبارهٔ تل‌آویو توسط حوثی پاسخی مبتنی بر واقعیات میدان به آنان می‌باشد.
ادامه دارد
عزت زیاد
https://t.me/peyghameashna
بخش دوم: چه باید کرد؟
✍ ناصر دانشفر
خوانندگان محترم خود بهتر از نگارنده بر این امر واقفند که پیامد آنچه که در بخش نخست بیان گردید، چیزی جز سقوط جمهوری‌اسلامی نیست و این تنها به عملیاتی منسجم نیازمند است که از طرق مشروح ذیل حصول آن برای برخی از کنشگران متصور است.
الف) اسرائیل که در پاسخ حملهٔ وعدهٔ صادق(۲) تمام زیرساخت‌های پدافندی کشورمان را نابود نموده است، با یک تک هوایی هدفمند،به آن بخش از زیرساخت‌های کشورمان صدماتی وارد نماید که باعث نارضایتی حداکثری مردم گردد. آنگاه به دلیل طاق شدن طاقت مردم، خلایق به خیابان‌ها هجوم آوردند و کار را یکسره کنند.گمان بنده این است که چنین امری به دلایل ذیل امری محال است و صاحبان چنین تفکری در توهم سیر می‌نمایند.
۱- فرض نابودی پدافند کشورمان در عملیات پیشین دشمن صهیونیستی بی‌تردید هیچ نسبتی با واقعیت ندارد. آنان که چنین خیال خامی در سر دارند، ایران را نه به جهت ژئوپلیتیکی می‌شناسند، نه بنای رجوع به واقعیت میدانی دارند و نه از توان پدافندی کشورمان مطلعند. به ادعای اسراییل در این عملیات حدود صد هواگرد، پایگاه‌های نظامی ایران، شامل آتشبارهای پدافند هوایی، یک کارخانه پهبادی و تأسیسات تولید موشک، هدف حمله قرار گرفته و همهٔ هواگردهای اسرائیلی به سلامت بازگشتند. آنان که از وسعت سرزمینی و قدرت دفاعی ایران شناخت اندکی دارند و خود شاهد و ناظر این حملات بوده‌اند، می‌فهمند که حجم این عملیات در مقایسه با اهداف موجود، چنان اندک است که اگر عزمی برای جلوگیری از صدمات مترتب بر آن در رخدادهای آتی نباشد، حتی ارزش پرداختن به آن وجود ندارد. برای روشن شدن مطلب،از مردم کشورم تمنا دارم که حجم آتشباری این رژیم در شهرهای اطراف زندگانی خود را به خاطر آورند، تا مشخص شود که این ادعا چقدر مقرون به صحت است.به ویژه مردم شهرهای درگیر جنگ تحمیلی، آثار این حمله را با بمباران و موشک‌باران رژیم بعث در آن برهه مقایسه نمایند، تا خود به میزان صحت این مدعا پی‌ببرند.
۲- گیریم که چنین ادعایی عین واقعیت بوده و اکنون کشورمان به قدری بدبخت شده که طالبان هم امکان تهاجم هوایی به کشورمان را داشته باشد. همچنین بپذیریم که عدم اقدام به وعدهٔ صادق(۳) از سر عقلانیت نباشد و نظام‌مقدس بدلیل ترس از قدرت بلامنازع اسرائیل اقدام به چنین کاری نمی‌کند.در اینجا به عنوان یک موضوع مرتبط می‌پرسم که چرا بی‌بی جانی باید دست دست کند و از زدن سر مار بپرهیزد؟ عاشق چشم و ابروی ملت ما شده و بنا دارد که تأسیسات کشورمان بدون کوچکترین گزندی به دست ما مردم بیفتد و هموطنان مورد لطف جنابشان در فردای پسا پیروزی از نعمات انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای بهره ببرند؟!!!
به آنانی که جنگ را نمی‌شناسند عرض می‌کنم که اولاً اسرائیل در حد و اندازهٔ آن نیست که بنای ورود به جنگ مستقیم و همه‌جانبه با کشورمان را داشته باشد و برای اقدام به چنین کاری باید نیروی هوایی، دریایی و زمینی ایالات متحده را با خود همراه داشته باشد که با برآمدن ترامپ این کار ساده‌ای نمی‌باشد. ثانیاً به فرض آنکه این رژیم خبیث بتواند زیرساخت‌های مد نظر را از بین ببرد، باز هم نمی‌توان دل به شورش اجتماعی بست. چرا که اینگونه عملیات هم برخی از مردم کشور که از سیاست‌گذاری‌های نظام به جان آمده‌اند را با حاکمان بی‌درایت کشورمان همسو می‌نماید و هم آن بخش از مردم را که به دلایل متعدد حامی حاکمیتند را در دفاع از نظام ولایی مصمم‌تر می‌کند. بر این باورم که با توجه به حجم طرفداران نظام و امکانات نظامی و اقتصادی آنان،در خوشبینانه‌ترین حالت این رویکرد به جنگ داخلی می‌انجامد. کسانی که گمان دارند، بسیجی‌هایی که مردم را بواسطهٔ اعتراض به حقوق مدنی خود از دم گلوله می‌گذرانند در چنین شرایطی به کسانی رحم خواهند کرد که از نگاه آنان همسوی با دشمن هستند،در رؤیا به سر می‌برند.
۳- با توجه به محدودهٔ کوچک و زیرساخت‌های حیاتی در دسترس اسرائیل به مانند نیروگاه‌های برق و آب‌شیرین‌کن‌ها و توان نظامی کشورمان، صهیونسیت‌ها به مراتب آسیب‌پذیرترند و قطع به یقین سردمداران این رژیم بر این امر واقفند که در صورت هدف قرار گرفتن، آنها وضعیتی به مراتب بدتر از حضرت‌آقا خواهند داشت. نتانیاهو همین الان هم در میان بخش وسیعی از مردم اسرائیل هیچگونه جایگاهی ندارد. عدم توفیق در مسئلهٔ اسرا کم باعث دردسر او نشده که حالا بنای افزودن مشکلاتی چون بی‌برقی و تشنگی مردمان را به آن اضافه کند، به ویژه آنکه صدها بمب اتمی موجود در این منطقه بلای جانش خواهد شد. شاید برخی این را با توجه به سیستم پدافندی این رژیم یک آرزو فرض کنند که به گمانم میزان موفقیت عملیات صادق(۲)، موشکباران‌های حزب‌الله و هدف قرار گرفتن چندبارهٔ تل‌آویو توسط حوثی پاسخی مبتنی بر واقعیات میدان به آنان می‌باشد.
ادامه دارد
عزت زیاد
https://t.me/peyghameashna