🌱 خوشستی زندگانی و کی استی
اگر نه مرگ ناخوش در پی استی
#عطار
۲۵ فروردین، روز بزرگداشت عطار، فرزانهمرد بلنداندیش ایران بود. عطار از سرایندگان زبردست در بهکار گیری واژههای پارسی است. شمار اندکی از پارسیسرودگان او را بخوانیم.
🌱
جهان بر رهگذر هنگامه کردهست
تو بگذر زآنکه این هنگامه سرد است
🌱
گر مردِ رهی میانِ خون باید رفت
وز پای فتاده، سرنگون باید رفت
تو پای به راه دَر نِه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت
🌱
هر شب دل پر خونم، بر خاک درت افتد
تا بو که چو روز آید، بر وی گذرت افتد
گر تو همه سیمرغی، از آه دلم میترس
کاتش ز دلم ناگه، در بال و پرت افتد
🌱
وا نیامد در جهان زین راه کس
نیست از فرسنگ آن آگاه کس
🌱
چون تو جانان منی جان بیتو خرّم کی شود
چون تو در کس ننگری کس با تو همدم کی شود
🌱
چرا درماندهی بگشاده این در
اگر مرد رهی زین در تو بگذر
🌱
ز عشقت سوختم ای جان کجایی
بماندم بی سر و سامان کجایی
ز پیدایی خود پنهان بماندی
چنین پیدا چنین پنهان کجایی
🌱
چنان دان این سخن گر مرد راهی
که تو اویی و او در تو چه خواهی
🌱
مترس از جان و سر این جایگه تو
که بنماید تو را دیدار شه تو
🌱
ما ز عشقت آتشیندل ماندهایم
دست بر سر پای در گل ماندهایم
خاک راه از اشک ما گِل گشت و ما
پای در گل دست بر دل ماندهایم
🌱
گر آه کنم زبان بسوزد
بگذر ز زبان، جهان بسوزد
زین سوز که در دلم فتادهست
میترسم از آن که جان بسوزد
این سوز که از زمینِ دل خاست
بیم است که آسمان بسوزد
این آتش تیز را که در جان است
گر نام برم زبان بسوزد
صد آه کنم که هر یکی زو
دو کون به یک زمان بسوزد
عطار مگر که خام افتاد
شاید که ز ننگ آن بسوزد…
#چکامه_پارسی
🌱
@AdabSar