آدمِ بدی شدم ، دوست داشتن خودمو کنار گذاشتم. ورزش نمیکنم ، کارایی انجام میدم که نباید ، کتاب نمیخونم ، همیشه اندوهگین و افسرده‌م ، با دوستام دیگه صحبت نمیکنم و حتی تمایلی به دیدنشون ندارم ، خوشی‌های بزک‌شده‌ی لحظه‌ای ملت تو رسانه‌ها بدبختیم رو توی صورتم میکوبه. قدم نمیزنم ، فیلم نمیبینم ولی چیزای تکراری زیادیو نگاه میکنم ، شبا به زور خوابم میبره و صبح‌ها مثل اجل معلق بدون اینکه خواب کافی داشته باشم بیدار میشم ، مدام در حال بطالتم با اینکه دنیایی کار و فکر و هدف توی سرم چرخ میخورن. علاقه‌ام به تجربه‌های جدید کمرنگ شده و از معدود لذت‌هایی که تو این زندگی برامون گذاشتن باقی بمونه هم لذت نمیبرم. گمونم واقعاً برای تغییر ، نیاز به فروپاشی اساسی دارم...
@Yadbood_Ma
@Yadbood_Ma