مدت ها ازش گذشته ها اما نگذشته!
به این جمله که رسیدم ، کتابو بستم!
چقدر از این جمله وحشت داشتم! اینکه برای فراموشیِ حسی، عمرت رو بزاری و در آخر وقتی یادش بیوفتی مثل روز اول برات تر و تازه باشه!
فرقی نمیکنه اون حس ، تنفر یا عشق باشه!
مهم ضربه ای که از اون حس خوردی. و تو بعد از اون اتفاق دیگه آدم قبل نشدی!
میدونی هیچ آدمی توی زندگیت موندگار نیست و همه یه روزی با پای خودشون یا به وسیله مرگ تورو تنها میزارن !!
شاید به همین دلیله که میگن آدم هارو موقع خداحافظی بشناسین! چون میدونن دیگه قرار نیست شمارو ببین پس خود واقعیشونو نشون میدن!

-یادداشت های روزانم....