🔘 مفتی محمد قاسم قاسمی استاد فقه و حدیث دارالعلوم مکی زاهدان در سرمقالۀ فصلنامۀ «ندای اسلام»، (سال هفتم-شماره 28)، به تاریخچه پیگیری احداث مسجدی برای اهلسنت در تهران پرداخته است. ایشان نوشته است: «پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اهلسنت تهران احساس کردند باید نماز جمعه را در جایی مستقل، غیر از مدرسه پاکستانیها اقامه نمایند، به همین منظور به مولانا عبدالعزیز رحمهالله نمایندۀ اهلسنت در مجلس خبرگان قانون اساسی مراجعه کردند و ایشان نیز پیگیر این مسئله مهم شدند. رهبر فقید انقلاب آیتالله خمینی نیز در ملاقاتی که مولانا عبدالعزیز با ایشان داشتند در جریان این امر قرار گرفته و بذل عنایت نمودند. سپس از طریق مراجع قانونی پیگیریها ادامه یافت و زمینی به مساحت ۱۰ هزار متر مربع تهیه شد؛ اما پس از مدتی به دلایل نامعلومی جلوی این اقدامات گرفته شد و با وجود پیگیریهای کتبی و شفاهی و مطرح نمودن قضیه از طریق نمایندگان مجلس و علمای برجسته اهلسنت در مقاطع مختلف، نتیجهای به دست نیامد…» شکست تلاشهای صورت گرفته در این راستا، برای تکتک زنان و مردان اهلسنت ایرانی که اکثریت دوم کشور را تشکیل میدهند، نگرانیهای عمیقی دنبال داشته است.
سردبیر ندای اسلام معتقد است، ندادن «مجوز ساخت مسجد» به برادران اهلسنت در تهران، برای تمام گروههای معتدل و میانهروی شیعه نگرانکننده است. وی تصریح میکند: «نگارنده باور دارد که نه تنها جامعه اهلسنت بلکه افراد بسیاری در محافل میانهروی اهلتشیع نیز از این بابت ناراحت و نگرانند، و اگر این جریان کسی را خوش کرده یا ضد انقلاب است یا افراطی».
🔘 مفتی اهلسنت ایران سؤالاتی را مبنیبر اینکه حل نکردن این موضوع چه پیامدهایی را در پی دارد، مطرح و به دولتمردان ایران گوشزد میکند: «جریان مزبور سؤالات بیشماری را در اذهان خیرخواهان وحدت مسلمین تداعی میکند که باید پاسخی برای آن یافت:
1.آیا در قانون اساسی منعی برای ساخت مساجد اهلسنت در پایتخت آمده است؟
2.اگر برخی بر این باورند که وجود مساجد اهلسنت در تهران به ضرر نظام جمهوری اسلامی است آیا در مورد کنیسهها و کلیساهای یهودیان و مسیحیان که در پایتخت وجود دارند نیز اینگونه فکر میکنند یا خیر؟ درحالیکه برادران دینی آنان اهلسنتاند نه یهود و نصارا!
3.تجربۀ شهرهایی که در آنها مساجد فریقین موجود است گویای چه چیزی است؟
4.آیا مسئولین بزرگوار در این باره اندیشیدهاند که چرا باید هزینههای کلانی که جمهوری اسلامی در راستای تقریب بین مذاهب اسلامی و ایجاد وحدت بین شیعه و سنی متحمل میشود، با قضیه عدم وجود مسجد اهلسنت در تهران و تعطیلی نماز جمعه تحتالشعاع قرار گیرد و به شکل جبرانناپذیری لطمه بخورد؟
5.آیا چنین اقداماتی مترادف محروم ساختن اهلسنت از اساسیترین حقوق دینیاشان محسوب نمیگردد؟
6.آیا این اقدامات در تاریخ انقلاب ثبت و ضبط نشده و برای نسلهای آینده به سؤالاتی بیپاسخ تبدیل نخواهد شد؟
7.آیا شرایط حاکم بر جهان اسلام و فرصتطلبیهای قدرتهای بیگانه اقتضائاتی غیر از این ندارد؟
مفتی قاسمی بعد از مطرح کردن پرسشهای فوق، مینویسد: «به این سؤالات چه کسی باید پاسخ دهد و راهحل این قضیه و راه اطمینانبخش رسیدگی به این مشکل چیست؟»
🔘 عالم برجستۀ اهلسنت وظیفۀ مسئولان امر را در حل این «ضرورت مطلقه»، اینگونه عنوان میکند: «بر مسئولین نظام است که به خواستههای اهلسنت، مخصوصا این خواسته عبادی که هیچ هزینهای دربر ندارد و به تقویت موضع جمهوری اسلامی در جهان اسلام منجر خواهد شد، تن دهند و نگذارند که قشر عظیم جامعه اهلسنت که جزء لاینفک جمهوری اسلامی ایران هستند، ناراضی گردند».
رئیس دارالافتای دارالعلوم زاهدان، مسئولیت مراجع تقلید شیعه، روزنامهنگاران، احزاب و جناحهای سیاسی را نیز خطیر میداند: «مسئولیت علمای بزرگ شیعه در این مورد سنگین است، خصوصاً مراجع تقلید در قم و تهران نباید در این خصوص بیتفاوت باشند و انتظار میرود که این بزرگان با توجه به حساسیت اوضاع، نگرانی جامعه اهلسنت را درک کرده و از بذل توجه و عنایت صمیمانه دریغ ننمایند. شخصیتها، احزاب، روزنامههای میانهرو و طرفداران وحدت واقعی نیز باید جامعه اهلسنت را در این خصوص کمک کنند».
🔘 جان کلام: با عنایت به متن نوشتار برگرفته شده از فصلنامۀ «ندای اسلام»، با قلم رسای سردبیرش، نیازی به اطالۀ کلام و تضییع وقت مخاطب نمیماند و همانطور که در ابتدا با خوانندۀ محترم و منصف، از روی صداقت ارتباط برقرار نمودم حال خودتان از روی صدق و صفا به قضاوت بنشینید و با درنظرگرفتن مقتضیات و ضرورتها، بفرمایید آیا راهحلی سادهتر، آسانتر و معقولتر جز بنیانگذاری مسجد سراغ دارید؟ در ایران، همۀ ایرانیان زندگیشان را بدور از تنش و اختلاف و تفرقه، در سایۀ «عدل الهی» با سرزندگی و نشاط سپری نمایند./انصافنیوز- سهشنبه، 9آبان1403
🆔 t.me/Sunnatonline
سردبیر ندای اسلام معتقد است، ندادن «مجوز ساخت مسجد» به برادران اهلسنت در تهران، برای تمام گروههای معتدل و میانهروی شیعه نگرانکننده است. وی تصریح میکند: «نگارنده باور دارد که نه تنها جامعه اهلسنت بلکه افراد بسیاری در محافل میانهروی اهلتشیع نیز از این بابت ناراحت و نگرانند، و اگر این جریان کسی را خوش کرده یا ضد انقلاب است یا افراطی».
🔘 مفتی اهلسنت ایران سؤالاتی را مبنیبر اینکه حل نکردن این موضوع چه پیامدهایی را در پی دارد، مطرح و به دولتمردان ایران گوشزد میکند: «جریان مزبور سؤالات بیشماری را در اذهان خیرخواهان وحدت مسلمین تداعی میکند که باید پاسخی برای آن یافت:
1.آیا در قانون اساسی منعی برای ساخت مساجد اهلسنت در پایتخت آمده است؟
2.اگر برخی بر این باورند که وجود مساجد اهلسنت در تهران به ضرر نظام جمهوری اسلامی است آیا در مورد کنیسهها و کلیساهای یهودیان و مسیحیان که در پایتخت وجود دارند نیز اینگونه فکر میکنند یا خیر؟ درحالیکه برادران دینی آنان اهلسنتاند نه یهود و نصارا!
3.تجربۀ شهرهایی که در آنها مساجد فریقین موجود است گویای چه چیزی است؟
4.آیا مسئولین بزرگوار در این باره اندیشیدهاند که چرا باید هزینههای کلانی که جمهوری اسلامی در راستای تقریب بین مذاهب اسلامی و ایجاد وحدت بین شیعه و سنی متحمل میشود، با قضیه عدم وجود مسجد اهلسنت در تهران و تعطیلی نماز جمعه تحتالشعاع قرار گیرد و به شکل جبرانناپذیری لطمه بخورد؟
5.آیا چنین اقداماتی مترادف محروم ساختن اهلسنت از اساسیترین حقوق دینیاشان محسوب نمیگردد؟
6.آیا این اقدامات در تاریخ انقلاب ثبت و ضبط نشده و برای نسلهای آینده به سؤالاتی بیپاسخ تبدیل نخواهد شد؟
7.آیا شرایط حاکم بر جهان اسلام و فرصتطلبیهای قدرتهای بیگانه اقتضائاتی غیر از این ندارد؟
مفتی قاسمی بعد از مطرح کردن پرسشهای فوق، مینویسد: «به این سؤالات چه کسی باید پاسخ دهد و راهحل این قضیه و راه اطمینانبخش رسیدگی به این مشکل چیست؟»
🔘 عالم برجستۀ اهلسنت وظیفۀ مسئولان امر را در حل این «ضرورت مطلقه»، اینگونه عنوان میکند: «بر مسئولین نظام است که به خواستههای اهلسنت، مخصوصا این خواسته عبادی که هیچ هزینهای دربر ندارد و به تقویت موضع جمهوری اسلامی در جهان اسلام منجر خواهد شد، تن دهند و نگذارند که قشر عظیم جامعه اهلسنت که جزء لاینفک جمهوری اسلامی ایران هستند، ناراضی گردند».
رئیس دارالافتای دارالعلوم زاهدان، مسئولیت مراجع تقلید شیعه، روزنامهنگاران، احزاب و جناحهای سیاسی را نیز خطیر میداند: «مسئولیت علمای بزرگ شیعه در این مورد سنگین است، خصوصاً مراجع تقلید در قم و تهران نباید در این خصوص بیتفاوت باشند و انتظار میرود که این بزرگان با توجه به حساسیت اوضاع، نگرانی جامعه اهلسنت را درک کرده و از بذل توجه و عنایت صمیمانه دریغ ننمایند. شخصیتها، احزاب، روزنامههای میانهرو و طرفداران وحدت واقعی نیز باید جامعه اهلسنت را در این خصوص کمک کنند».
🔘 جان کلام: با عنایت به متن نوشتار برگرفته شده از فصلنامۀ «ندای اسلام»، با قلم رسای سردبیرش، نیازی به اطالۀ کلام و تضییع وقت مخاطب نمیماند و همانطور که در ابتدا با خوانندۀ محترم و منصف، از روی صداقت ارتباط برقرار نمودم حال خودتان از روی صدق و صفا به قضاوت بنشینید و با درنظرگرفتن مقتضیات و ضرورتها، بفرمایید آیا راهحلی سادهتر، آسانتر و معقولتر جز بنیانگذاری مسجد سراغ دارید؟ در ایران، همۀ ایرانیان زندگیشان را بدور از تنش و اختلاف و تفرقه، در سایۀ «عدل الهی» با سرزندگی و نشاط سپری نمایند./انصافنیوز- سهشنبه، 9آبان1403
🆔 t.me/Sunnatonline