هیچ استاندارد همگانی برای شخصیت های انسانی وجود ندارد. هیچ معیار و مقیاسی نیست که همه با پیروی از آن به خوشبختی برسند و یا دیگر با مشکلی مواجه نشوند. این بدیهیات را می نویسم که بگویم در هر راه حلی که در حوزه انسان و روان ارائه می شود بنگریم، ارزیابی اش کنیم اما هرگز آن را به تمامی نپذیریم. هر راه حلی را باید با توانمندی ها و مسیر زندگی واقعی خود بسنجیم و نه با «مد روز» یا توقعات امروزی دیگران. بدن من، روان من، نیازهای من و مسیر زندگی من حتی با خواهرم متفاوت است چه برسد به بقیه افرادی که درباره سلامت بدن و روان می گویند و می نویسند. هر نصیحتی، حتی بهترین اش را، باید با شرایط حال بدن و روان خود بسنجیم و تصمیم بگیریم کدام وجه اش برای ما موثر است و کدام را باید نادیده بگیریم.


@Spirit_and_life