📝📝📝پیچِ تاریخی

✍️سعید حجاریان، ۰۱ دی ۱۴۰۳

📍چکیده

✅مرحوم آیت‌الله منتظری از شنیدن خبر مظالم، به‌ویژه به‌نام دین، برآشفته می‌شد. خاصه در شرایطی که امکان پیگیری برای‌اش میسر نبود و گویی، در این لحظه، ذهن ایشان دچار یک دوگانگی شد. زیرا جمع حکومت مؤیّد از نظر معصوم، و آن عریضه‌ها و اخبار را ناممکن می‌دید. این گره زمانی کورتر هم شد؛ زیرا، ایشان در کسوت «قائم مقامِ رهبری» نه می‌توانست مانند مرحوم مهندس بازرگان عطای قدرت را به‌ لقای‌اش ببخشد، و نه می‌خواست مانند مرحوم بنی‌صدر سکوت پیشه کند و با وضعیت موجود همراهی کرده و منافع خویش را پیش ببرد. اما بالاخره این گره باز شد؛ یعنی مسئله به‌جای «حل شدن»، «منحل» شد! زمانی‌که خبر وقایع تلخ سال ۱۳۶۷ برجسته شد، بین تئوری‌ای که مطلوب‌ می‌پنداشت و اخلاق و سنتی که بدان وفادار بود، گسست پدید آمد و شد آنچه در نامه‌های معروف و پرنکته‌ی منتهی به فروردین ۱۳۶۸، و نیز خاطرات ایشان مضبوط است. از آن پس تا زمان ارتحال، «آیت‌الله» بر مدار اخلاق حرکت کرد...

✅متن کامل را اینجا بخوانید

📌نشانی‌های سعید حجاریان در شبکه‌های مجازی👇:
تلگرام | اینستاگرام | اکس (توییتر)