آقای ویلیام موریس، هنرمندی که بیشتر به خاطر طراحی پارچه، اشعار و آثار دستی‌اش شناخته میشه، فقط یک نقاشی تکمیل‌شده روی بوم داره. پس بد نیست که داستان و جزئیات این اثر رو بدونیم.
این تنها نقاشی تکمیل‌شده روی بوم ویلیام موریس است (ویلیام موریس بیشتر در شاخه های طراحی پارچه، ترجمه، ادبیات، طراحی روی چوب و ... فعالیت داشت). این اثر پرتره‌ای از جین بردن، همسر آینده‌ی موریس است و گفته می‌شود که او کار روی این نقاشی را در دوران ابتدایی رابطه‌شان آغاز کرده است. پیش‌تر این تصویر به عنوان "ملکه گوئنویر" شناخته می‌شد، زیرا موریس نخستین مجموعه شعر خود با عنوان "دفاع از گوئنویر" را در مارس 1858 منتشر کرد. اما پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند که این نقاشی در واقع افسانه "ایزولت و تریستان" را نشان می‌دهد.
ایزولت و تریستان افسانه‌ای با ریشه‌های سلتیک است که در قرون وسطی توسط توماس مالوری شهرت یافت و موریس نیز بر اساس این روایت نقاشی‌اش را خلق کرده است. ایزولت به نظر می‌رسد که تازه از تخت‌خواب برخاسته باشد، جایی که یک سگ کوچک خاکستری‌رنگ میان ملحفه‌های چروکیده خوابیده است. او با حالتی غم‌زده در اتاق کوچک خود ایستاده است، در حالی که احساساتش نسبت به تریستان با شاخه‌های رزماری که نماد یادآوری است و در تاجش قرار دارد، و همچنین کلمه‌ی DOLOURS (اندوه) که بر آینه‌اش نوشته شده، تقویت می‌شود.
رنگ‌های غنی، تأکید بر الگوها، و جزئیاتی مانند کتاب مقدس تذهیب‌شده نشان می‌دهند که استعداد واقعی موریس در چه زمینه‌ای بوده است. او در نقاشی فیگوراتیو چندان مهارت نداشت و بیشتر در زمینه تذهیب، گلدوزی، و نجاری توانمند بود. موریس ماه‌ها برای این نقاشی تلاش کرد و بسیاری از اجزای مبلمان تصویر، مانند فرش ترکی، پارچه گلدوزی‌شده ایرانی، و پرده‌های سفید تخت، احتمالاً از مجموعه شخصی او بودند.
روایت عاشقان ناکام شامل تمام عناصر رمانس‌های قرون وسطی است (اشتیاق بی‌فرجام، فضیلت، شرافت و جوانمردی) که باعث جذب پیشارافائلی‌ها به ادبیات و هنر آن دوره شد. در صحنه به تصویر کشیده‌شده، ایزولت در سوگ تبعید تریستان است؛ شوالیه‌ای که برای آوردن او از ایرلند جهت ازدواج با شاه مارکِ کورنوال فرستاده شد، اما در مسیر، این دو دلباخته یکدیگر شدند. این داستان، پیش‌تر توسط موریس در نقاشی‌های دیواری اتحادیه آکسفورد بازنمایی شده بود و تأثیر هنرمندان پیشارافائلی، که او در این پروژه با آنها همکاری داشت، در این اثر کاملاً مشهود است. در عین حال، می‌توان نشانه‌هایی از همسویی این اثر با جنبش نوپای نمادگرایی در اروپای قاره‌ای مشاهده کرد؛ سگی که بر روی تخت دیده می‌شود و طبق داستان مالوری، تریستان آن را به ایزولت هدیه داده است، نماد وفاداری است؛ همچنین شاخه‌های رزماری در تاج او، یادآور خاطرات و یادبودها هستند.
این نقاشی به شکل‌های گوناگون به زندگی هنری و شخصی ویلیام موریس اشاره دارد. اگرچه نقاشی فیگوراتیو هرگز زمینه اصلی فعالیت او نبود، اما در جزئیات دقیق این اثر می‌توان نشانه‌هایی از مسیر آینده او به‌عنوان یک طراح و صنعتگر یافت. بر روی تخت، نسخه‌ای خطی و تذهیب‌شده دیده می‌شود که شبیه به نسخه‌هایی است که موریس بعدها با چاپخانه Kelmscott Press تولید کرد. در عین حال، پارچه‌ها و پرده‌های مجلل موجود در صحنه یادآور منسوجات و فرشینه‌هایی هستند که او بخش اعظم دوران حرفه‌ای خود را صرف طراحی و ساخت آنها کرد.
مدل نقاشی، جین بوردن، با ویژگی‌های برجسته و قدرتمندش که تجسم ایده‌آل زیبایی در نگاه پیشارافائلی بود، توجه دوست و راهنمای موریس، دانته گابریل روستی، را نیز به خود جلب کرد. جین در طول زندگی، رابطه‌ای عاشقانه و طولانی‌مدت با روستی داشت که موریس با ناخرسندی آن را تحمل می‌کرد.