❣﷽❣
دیدن ملکوت خداوند🧖🏻‍♀✨🪸💗

ترس هنگامی وارد می‌شود که خداوند از زندگی بیرون رانده شده باشد. چه بسیار چیزهای حیرت انگیز دانستنی در باره زندگی و مرگ وجود دارد، و مراقبه راه شناخت آنهاست. انسان از مرگ وحشت دارد، به این خاطر که خداوند را به زندگی خود راه نمی‌دهد. همه چیزهای دردناک ما را می‌ترسانند، برای اینکه ما این دنیا را دوست داریم، بدون آن که از اسرار و هدفش آگاه باشیم.

ولی هنگامی که در هر چیزی خداوند را ببینیم، دیگر هیچگاه نمی‌ترسیم.

ما چه در زندگانی و چه در مرگ پیوسته در حال تولدهای تازه هستیم. واژه "مرگ" اشتباه برانگیزست، چرا که مرگی وجود ندارد؛ وقتی که از زندگی خسته بشوید، پوششِ جسم را در می‌آورید و به عالم سماوی باز می‌گردید، به همین سادگی. مرگ یعنی پایان.

اتوموبیلی که قطعاتش از کار افتاده باشد مرده است؛ پایان یافته است. به هنگام مرگ نیز جسم خاکی ما به پایان می‌رسد. ولی روح جاویدان پایان و مرگ ندارد. روح انسان هر شب در حین خواب، بدون هشیاری بر جسم خاکی به زندگی ادامه می‌دهد؛ ولی مرده نیست. مرگ تنها یک خواب بزرگ‌ترست، که در آن روح، فارغ از هشیاری جسمی در عالم سماوی به زیستن ادامه می‌دهد. اگر قرار بود که عدم هشیاری جسمی در انسان مرگ باشد، پس روح بایست هر شب به هنگام خواب بمیرد.

ولی در خواب ما مرده نیستیم؛ کاملا هم ناآگاه نیستیم، برای اینکه وقتی بیدار می‌شویم به خاطر داریم که آیا خوب خوابیده‌ایم یا نه. با این تفسیر ما پس از مرگ جسم نیز نمی‌میریم. کسانی به واقع می‌میرند که می‌گذارند ذهن‌شان انجماد بپذیرد. برای حل اسرار حیات بایست هر روز تولدی تازه داشت، بدین منظور که بایست هر روز به نحوی سعی در بهبود و تکامل خود کرد. بیش از هر چیز، برای داشتن خرد دعا کنید، زیرا با داشتن خرد همه چیزهای دیگر حاصل می‌شود.

به جای نوسانات روحی منفی، به خرد اجازه دهید که بر شما حاکم باشد و با آن خرد به پرورش اندیشه و فعالیت خلاق بپردازید. برای پیشرفت خود و نفع دیگران، خود را با کارهای سازنده مشغول کنید، زیرا برای ورود به ملکوت خداوند، انسان باید هر روز در خدمت به دیگران کارهای مفید کند.

اگر این الگوی رفتاری را دنبال کنید، از دانستن این امر که از نظر فکری، جسمی و معنوی در پیشرفت هستید احساس شادمانی خواهید کرد چرا که هر نوع حالت روحی منفی را از میان بر دارید یقیناً به خداوند می‌رسید و این مسیر به بهشت ملکوت می‌انجامد.

همواره کوشش کنید بر نوسانات روحی-روانی خود چیره گردید؛ زیرا به محض ورود به یکی از آن حالات روحی منفی بذر اشتباه در خاک روح‌تان رشد پیدا می‌کند، درگیر نوسانات روحی منفی مرگ تدریجی است؛ ولی اگر هر روز، بر کنار از هر گونه تجربه آزار دهنده، سعی به شادمان بودن کنید، به خود تولدی تازه می‌دهید. تا زمانی که این تولد انسانی شما به یک تولد معنوی متحول نشده باشد، نمی‌توانید تولدی تازه در خداوند داشته باشید.

نوسانات روحی- روانی منفی، مُسری هستند و در دوران رکودهای کلی اجتماعی توده کثیری از مردم به آن دچار می‌شوند. ولی انسان نباید وقایع آزار دهنده زندگی را جدی بگیرد. بهترست انسان به جای فاجعه ساختن از هر ناملایمتی کمی به آن بخندد.

❇️ باهاگاوادگیتا آموزش می‌دهد: "کسی که نسبت به شادمانی‌ها و غم‌ها ( جنبه‌های زندگی مادی و پدیدار) نه شادمانی می‌کند و نه انزجار نشان می‌دهد، کسی از غم و آرزو رهاست، که هشیاری نسبی نیک و شر را در خود از میان برده است، و در عشق و خلوص خود به خداوند جدی و مصرست، او برای من عزیز می‌باشد."

روحیه شاد و خوشبین داشتن و سعی به لبخند زدن با ارزش و مفیدست؛ زیرا هر زمان که فضیلت‌های الهی، چون شهامت و شادمانی را از خود بروز می‌دهید تولدی تازه می‌یابید؛ با ابراز سرشت الهی و راستین خود هشیاری‌تان نو و تازه می‌شود. این تولد معنویست و چیزیست که شما را قادر به "دیدن ملکوت خداوند" می‌کند. 🍀پارماهانزا یوگاناندا

خودشناسی آغاز خردمندی‌ستღ