حقوق مالکیت فکری در عصر هوش مصنوعی، مرزی میان خلاقیت انسانی و نوآوری ماشینی است. آیا خلاقیت، تنها محصول اندیشه انسانی است یا الگوریتم‌های هوش مصنوعی نیز شایسته سهمی از این جهان پیچیده‌اند؟ اگر هوش مصنوعی شعری بنویسد یا اثری هنری خلق کند، آیا باید آن را به سازنده نرم‌افزار نسبت داد یا به ماشین خودمختار؟ در این تقاطع، حقوق مالکیت فکری نه تنها پاسدار عدالت میان انسان‌هاست، بلکه بازتابی از این پرسش عمیق فلسفی است: خلاقیت از کجا آغاز می‌شود؟ شاید پاسخ به این پرسش، راهی به سوی درک عمیق‌تر از خودمان و معنای خلاقیت باشد.