گوشه لبش را به قصد لبخند کشید و ‌گفت :
« هروقت بخوام چیزی یا کسی رو فراموش کنم میرم زیر دوش آب گرم. سرمو زیر دوش بالا می‌گیرم که ضربه‌ی قطره‌های آب به پوست صورتمو حس کنم. چشمامو می‌بندم و بعد شروع می‌کنم به مرور اونی که جای خودش، غمش تلنبار شده رو دلم. خیلی چیزا یادم میاد. مخصوصا وقتایی که باعث شد بیشتر دوسش داشته باشم. وقتایی که باهاش خندیدم. حتی وقتایی که فکر نمی‌کردم این حس ته داشته باشه... بعد گریه‌ام می‌گیره. اگه نگیره باید تعجب کرد! بعد سعی می‌کنم بپذیرمش و از خودم بخوام که رها کنه. به خودم میگم تو تلاشتو کردی نمی‌گم خیلی زیاد ؛ اما تا هرجا تونستی مایه گذاشتی. پس خیلی غصه نخور من. بعد نفس عمیق می‌کشم و ذهنمو می‌سپرم به جریان آب. آب می‌شوره می‌بره غصه‌هامو، گریمه‌هامو... اونجاست که سبک می‌شم. خلاصه اینکه من غصه‌هامم تو آب می‌شورم میره، شما رو نمی‌دونم... همینه که غصه‌هام نمی‌مونن رو تنم رو دلم و هی کهنه بشن. غم رو تا وقتی تازه‌اس باید شست برد، باید رهاش کرد. »

@MIND_C0LD .. ♡