فردوسی بزرگ تنها یک شاعر نیست، ستون استواری‌ست در بنای هویت ایرانی. او با شاهنامه‌اش، تاریخ و اسطوره و زبان را از دل خاک و فراموشی بیرون کشید و دوباره جان بخشید. اگر امروز هنوز هویت ایرانی در رگ‌های ما جاری‌ست، اگر هنوز رستم و سهراب برایمان زنده‌اند، اگر هنوز غرورِ ایران در دل‌هامان شعله می‌کشد، از سایه‌سار حکمت فردوسی بزرگ هست. او قرن‌ها پیش، در زمانی که فرهنگ ایرانی در خطر بود، ایستاد و گفت: "چو ایران نباشد تن من مباد". فردوسی بزرگ نه‌فقط شاعر، که حافظِ روحِ ایران است. بی‌او شاید ایران، تنها نامی در تاریخ بود؛ اما با او، ایران داستانی ماندگار در دل زمان است
روز بزرگداشت فردوسی بزرگ فرخنده ❤
