دلم ز پاس نفس تار می‌شود چه کنم
و گر نفس کشم افگار می‌شود چه کنم

اگر ز دل نکشم یک دم آه آتش‌بار
جهان به دیده‌ی من تار می‌شود چه کنم

چو ابر منع من از گریه دور از انصاف است
دلم ز گریه سبکبار می‌شود چه کنم

ز حرف حق لب از آن بسته‌ام که چون منصور
حدیث راست مرا دار می‌شود چه کنم

اگر ز دل سخن راست بر زبان آرم
پی گَزیدن من مار می‌شود چه کنم

نخوانده بوی گل آید اگر به خلوت من
ز نازکی به دلم بار می‌شود چه کنم

توان به دست و دل از روی یار گل چیدن
مرا که دست و دل از کار می‌شود چه کنم

گرفتم این که حیا رخصت تماشا داد
نگاه، پرده‌ی دیدار می‌شود چه کنم

نفس درازی من نیست #صائب از غفلت
دلم گشوده ز گفتار می‌شود چه کنم

#صائب

@Iove_Poems