📝

سخت‌ترین مدل یک رابطه، رابطه بین یک فرد اجتنابی و فرد وابسته‌ست. کسی که سبک دل‌بستگی اجتنابی داره، برای اینکه از دست نده دوری می‌کنه، بی‌محلی می‌کنه، سراغ نمی‌گیره و هر چی بهش نزدیک‌تر می‌شن، دور می‌شه. آدم وابسته هم دقیقا برعکس این کارا رو انجام می‌ده. برای اینکه از دست نده زیاد از حد نزدیک می‌شه. بیش از حد محبت می‌کنه. و بیش از حد می‌بخشه. هر دو هم یک ترس مشترک دارن: از دست دادن.

حالا شما تصور کنید اگه این دو تا به هم بیفتن چه اتفاقی ممکنه رخ بده. اوایل همه چیز خوبه تا این که اجتنابی احساس ترس می‌کنه و عقب می‌کشه. و بعد دقیقا همین احساس ترس در وابسته پیش می‌آد و هی بیشتر نزدیک می‌شه و اصطلاحاً خودش رو می‌چسبونه. هر بار وابسته عقب می‌کشه، اجتنابی یه قدم نزدیک می‌شه تا از دست نده. دوباره که مطمئن شد عقب می‌کشه. و این چرخه تا جایی ادامه پیدا می‌کنه که یکی خسته بشه. تمام.

سبک‌های دلبستگی از روابط بین والد و فرزند در کودکی نشات می‌گیره.این مدل رابطه حتماً فرسودگی و فراز و نشیب بالایی داره. یک جایی دیدم که اگر دو طرف بخوان ارتباط به شکل سالمی ادامه پیدا کنه باید در مورد احساسات هم حرف بزنن و در بلند مدت دنبال تعدیل و کنترل دل‌بستگی‌ها باشن. به هر حال در یک ارتباط سالم نه زیادی نزدیک شدن جوابه و نه بی‌محلی کردن.

💟 کانال هوای حوا @Havaye_Havva