آدم‌ها ؛
گاهی به خود نزدیک و گاهی دورند.
آدم‌ها ؛
هر چقدر خودشان را بهتر بشناسند،
هر چقدر بیشتر حالشان دستشان باشد،
هر چقدر بیشتر هوای خودشان را داشته باشند،
به خودشان نزدیکترند.
گاهی هم آدم‌ها ؛
از خودشان دور می‌شوند.
خودشان را فراموش می‌کنند.
بی‌خیال خودشان و آینده‌شان می‌شوند،
آدم‌ها؛
هر کدام، به شکلی از خود فاصله می‌گیرند،
به شکلی از خود دور می‌شوند،
به شکلی جایی دور از خود گم و ناپدید می‌شوند.
بزرگترین اندوه‌ها ،
وقتی آدم‌ها را گرفتار می‌کند ،
که خودشان را گم کرده‌اند.
بزرگترین شادی‌ها ،
سهم آدم‌هایی است که خودشان را پیدا کرده‌اند.
✍ دکتر امیرعلی بنی اسدی
گاهی به خود نزدیک و گاهی دورند.
آدم‌ها ؛
هر چقدر خودشان را بهتر بشناسند،
هر چقدر بیشتر حالشان دستشان باشد،
هر چقدر بیشتر هوای خودشان را داشته باشند،
به خودشان نزدیکترند.
گاهی هم آدم‌ها ؛
از خودشان دور می‌شوند.
خودشان را فراموش می‌کنند.
بی‌خیال خودشان و آینده‌شان می‌شوند،
آدم‌ها؛
هر کدام، به شکلی از خود فاصله می‌گیرند،
به شکلی از خود دور می‌شوند،
به شکلی جایی دور از خود گم و ناپدید می‌شوند.
بزرگترین اندوه‌ها ،
وقتی آدم‌ها را گرفتار می‌کند ،
که خودشان را گم کرده‌اند.
بزرگترین شادی‌ها ،
سهم آدم‌هایی است که خودشان را پیدا کرده‌اند.
✍ دکتر امیرعلی بنی اسدی