ادامه ...


در یکی از جلساتمان مادام دو سالزمن داستان آشپزی یاد گرفتن خودش را تعریف کرد. به او که دختر مهندس راه و ساختمان برجسته ای بود، هنر هایی مانند شعر و شاعری پیانو، باله یاد داده شده بود. مادر و پدرش نمی توانستند حتی به خیال در آورند که دخترشان نیاز به فراگیری کار های دشوار خانه داری داشته باشد. از همین رو کار های مربوط به خانه داری در برنامه آموزشی او گنجانده نشده بود. زمانی که با الکساندر دوسالزمن ازدواج می کند، در می یابد که عاشق جنگل است و شوهر هم عروس را به کمپینگ می برد. آتش را که به راه می اندازه او هوس می کند. چیزی بپزد. فاجعه ! همه چیز می سوزد و چیز مناسبی برای خوردن باقی نمی ماند، اما شوهرش به جای انتقاد تمام چیز هایی را که او آماده کرده بود می خورد و از آن تعریف می کند. مهربانیش وجود مادام دو سالزمن را از افسوس و پشیمانی لبریز می کند و به او انگیزه می دهد تا خیلی زود یاد بگیرد خوب آشپزی کند.
می گفت: "کودکان حسی درونی دارند. آیا می توانید به جای تحمیل حس درونی خودتان حس درونی خودشان را در آن ها بر انگیزانید؟ آیا می توانید به آن ها اجازه دهید که با پیامد های کردار های خود بدون سرزنش و پشیمانی زندگی کنند؟


ادامه دارد ...

لیلیان فایراستون
زبان فراموش شده کودکان
ص 68

کانال گرجیف
@Gordjief