پناه بر خرافات

اگر آدمیان همیشه می‌توانستند امور خویش را با تشخیصی مطمئن تدبیر کنند، یا اگر بخت همیشه بر آنان لبخند می‌زد، آنگاه هرگز تسلیم خرافات نمی‌شدند.

اما از آنجا که مردم اغلب دچار چنان تنگناهایی می‌شوند که از رسیدن به قضاوتی محکم درمی‌مانند و از آنجا که نمی‌توان روی موهبت‌های بخت که ایشان برای‌ آن اشتهایی سیری‌ناپذیر دارند چندان حساب کرد، اغلب به طرز رقت انگیزی بین ترس و امید سرگردان‌ هستند.

از همین روست که بیشتر مردم آماده‌اند تا به هرچیزی که مایه آرامش‌شان می‌شود ایمان بیاورند.

هنگامی که ذهن مبتلا به شک شود، یک تکانه خفيف آن را به آسانی به هر سو خواهد کشید، به ویژه آن زمان که میان بیم و امید به دست و پا زدن افتاده باشد، گرچه در دیگر اوقات به خود مطمئن، و سرشار از غرور و تکبر باشد.

📚 @FreeBOOK_Com